Woehoe! Het vijftigste dagverslag dat ik met je ga delen. Eentje waarin ik eindelijk genoeg foto’s heb gemaakt om je een duidelijke indruk te geven van dat waar ik me mee bezig heb gehouden voor die dag. Alleen het avondeten ontbreekt, maar dat was toch een allegaartje.
Zoals gewoonlijk was ik vroeg wakker en ik begon mijn dag met mijn ochtendroutine. Vervolgens ontbeet ik, eens een keer niet mijn gebruikelijke bordje teffpap, maar granola met lactosevrije Griekse yoghurt. Ik vind gewone yoghurt eigenlijk te zuur, maar Griekse yoghurt heel erg lekker. En laten ze nu net van Arla een lactosevrije variant hebben gemaakt. Toppie. Omdat het Tweede Paasdag was, was Jaap er ook bij en hij ontbeet met een croissantje (ik was maar een klein beetje jaloers) en z’n sinaasappelsap ging in een bierglas, dat vond ik te grappig om niet te delen.
Na het ontbijt liep ik een rondje met mijn vader. Zowel mijn moeder als Jaap bleven thuis, Jaap omdat hij het te saai en grijs vond buiten en mijn moeder omdat ze andere dingen te doen had. Eenmaal terug heb ik een poos gehaakt en rond tien uur zijn we een kerkdienst gaan kijken. De kerkdienst in de gemeente waar ik naartoe ga viel op een onhandig tijdstip, dus hebben we een andere dienst gevolgd. Op de foto rechts zie je ook nog een stukje van de pantoffel van mijn vader 😉
Na de kerkdienst heb ik geprobeerd wat schrijfwerk te doen, maar het lukte me niet heel erg. Om twaalf uur ben ik quinoa gaan koken, want ik wil wat minder vaak brood eten. Het meeste glutenvrije brood is helemaal niet zo voedzaam en gezond als brood met gluten, dus ik nam mijn toevlucht tot recepten die ik vroeger met succes heb gemaakt. Een ervan is een quinoa bowl. Verschil is wel dat ze vroeger kleine blikjes quinoa verkochtten bij de Albert Heijn, maar die waren nu nergens meer te vinden. Dus moest ik het nu koken en in porties verdelen (en wat ik niet meteen ging opeten invriezen). Ik had m’n ingrediënten al door elkaar gemixt, maar dit zat allemaal in de bowl: een halve avocado, een handjevol (gehalveerde) snoeptomaatjes, stukjes komkommer en gebakken ei. Beetje chilisaus en sesamolie erover en smullen maar. Chilisaus is niet verplicht, maar ik heb gemerkt dat bijna alles lekkerder wordt met chilisaus 😉
Na het eten zijn Jaap en ik nog een rondje gaan lopen (Jaap met tegenzin, want het was zo grijs en grauw buiten – had hij wel gelijk in, behalve dan deze mooie magnolia) en erna wilde ik toch graag schrijfwerk doen, maar het kwam er niet van. Ik heb een stukje zitten journalen om erachter te komen waar voor mij de pijnpunten zaten en je kunt een en ander lezen op de afbeelding rechts. Op het moment dat ik dit blogbericht schrijf worstel ik er nog steeds mee, maar heb ik (denk ik) een manier gevonden om me echt met één project bezig te houden. Of dat is gelukt kan je volgende week lezen, dan deel ik mijn logboek weer met je.
Ik besloot dat ik de rest van de week nog kon schrijven en ging aan de slag met mijn nieuwe hobby: naaien. In eerdere blogs heb ik hier al wat meer over verteld, maar ik wil dus graag mijn eigen kleding naaien. Dat staat al heel lang op mijn verlanglijstje en steeds kwam het er maar niet van. Tot ik een paar weken geleden besloot om minstens één avond per week hiervoor te reserveren. De basis kan ik. Ik weet hoe de naaimachine werkt, weet min of meer hoe je kledingstukken in elkaar moet zetten en de rest hoop ik gaandeweg te leren. Tien jaar terug heb ik ook nog een tijdje op naailes gezeten, dus daar zal vast ook nog wel iets van zijn blijven hangen. Tijdens een van mijn bezoekjes aan de stoffenwinkel kwam ik dit superschattige bloemenstofje tegen en ik besloot dat ik er een pyjamabroek van wilde maken. Inmiddels vind ik hem zo leuk dat ik bedacht heb hem ook als short te dragen als ik op vakantie ben. Hij viel in eerste instantie wat groot uit, maar dat heb ik aangepast. Ik verwacht dat de short nu jij dit leest klaar is en dat ik me nu bezig houd met een nieuw naaiproject.
Het verlangen om (weer) te gaan naaien komt trouwens ook door Wow! Ons huis is vol. Afgelopen vrijdag verscheen het boek en trouwe fans hebben ‘m misschien al wel en zullen wel begrijpen wat ik bedoel. Hopelijk kan ik meer (jonge) meiden aanmoedigen om zelf hun kleding te maken, want het is echt supertof (als het lukt, haha)!
Zoals ik al schreef bleef Jaap de hele dag bij ons. Na het avondeten (restjes van het gourmetten van de dag ervoor) hebben we nog een poosje samen op de bank zitten lezen. En op deze foto zie je ook mijn vader 😉
Ik las Toen de wereld brak van John Boyne, erg indrukwekkend verhaal. Jaap ging wel een beetje op tijd naar huis en daarna heb ik nog een poos knoopjes uitgezocht. In de tijd dat ik veel naaide en kaartjes maakte heb ik een heleboel knopen verzameld en die zaten allemaal in een grote bak. Het leek me handiger als ze min of meer op kleur gesorteerd waren en daar ben ik wel een paar avonden mee bezig geweest. Ondertussen luisterde ik naar De stem van een vrouw van Francine Rivers, dus eigenlijk was ik ook aan het lezen.
Rond half tien heb ik me klaargemaakt om te gaan slapen en ook in bed heb ik nog een poosje gelezen. Volgens mij langer dan de bedoeling was en dat kwam door het boek van John Boyne.
Heb jij weleens kleding gemaakt? Zou je het (weer) willen doen?
Liefs,
Mirjam
PS: Dit blogbericht bevat een of meerdere affiliate link(s) naar een webshop van een lokale ondernemer. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor 🙂
Ik naai nooit kleding, mijn moeder soms. Ik ben er te ongeduldig voor haha. Dat van die onhandige tijden in de kerk waar jij heenga klopt wel, ik zit er namelijk ook;) Was het maandag 10 april of dinsdag 11 april?
Haha, herkenbaar hoor, wat je schrijft over ongeduldig zijn. En je hebt helemaal gelijk, het was maandag 10 april, ik heb het aangepast. Dankjewel!
Leuk verslag. Naaien is hier ook zo’n thema met ups en downs. Momenteel naai ik alleen dingen voor het interieur, kussens etc. Maar eens wil ik weer meer gaan doen.
Naaien voor het interieur is uiteraard ook heel erg leuk. Daar houd ik me zo nu en dan ook mee bezig. Kleding naaien wordt nog een heus avontuur, maar ik geloof wel dat het goed gaat komen!
Leuk! Ik heb nog nooit kleding genaaid, maar pas wel de naaimachine van mn moeder opgezocht???? Maar nog niet echt iets genaaid. Ik heb je trouwens Wow! Ons huis is vol! besteld. Bij de plaatselijke boekhandel????.
Die vraagtekens waren trouwens smileys, maar hij herkent die blijkbaar niet.
Ja, ik weet ook niet goed hoe dat zit, maar goed dat je het er even bij zet 😉 Wat supertof dat je Wow! Ons huis is vol hebt besteld bij je plaatselijke boekhandel, dat maakt mij blij. En wie weet, inspireert het verhaal van Fenna je wel om ook meer te gaan doen met de naaimachine!