Friends 4-ever // Hoofdstuk 140 // Marit

In het vorige hoofdstuk kon je lezen dat de mentor van de vier meiden een zoontje heeft gekregen. Hij werd op een bijzondere dag geboren, namelijk Eva’s verjaardag. Ook hier kon je meer over lezen, Stan nam een belangrijke beslissing. Zegt het je niks? Kijk dan even hier, dan kan je het teruglezen! Vandaag lees je meer over Marit. Is haar vriend James inmiddels weer beter?

De knoop in haar buik werd strakker naarmate ze dichterbij het station in Rotterdam kwam. Hoe zou James eraan toe zijn? De afgelopen dagen had ze niet goed hoogte gekregen van hem. De ene keer was hij vrolijk en zei hij dat het goed ging. Andere momenten zei hij ook wel dat het prima ging, maar dan was hij stiller en zag erg bleek. Marit wist dat het heel lang kon duren voor je beter was van de ziekte van pfeiffer, maar ze werd nu wel een beetje ongeduldig.
De trein remde af en ze reden het station binnen. Vlug blikte ze op haar telefoon. Half tien, het zou nog wel een half uur duren voordat James’ trein aankwam. Mooi, nu kon ze nog even neuzen in de winkeltjes op het station. Ze moest nog een geschikt kerstcadeau voor haar moeder kopen, maar ze had geen idee wat ze haar moest geven. Voor Samuël, haar vader en James was ze er snel uit geweest, maar haar moeder was een heel ander verhaal. Hun band werd steeds sterker, maar soms voelde het nog steeds vreemd. Zoals nu met het kopen van een cadeau, ze wist helemaal niet waar haar moeder van hield. Ze las veel, maar ze hadden nog boeken in overvloed staan. En een boekenbon vond ze ook weer afgezaagd. Toen ze de trap afliep kreeg ze een Rituals winkel in het oog. Hé, daar kon ze wel een leuk pakket kopen voor haar moeder.
Een hele tijd dwaalde ze door de winkel, alle geuren in zich opnemend. Wat zou ze lekker vinden? Marit rook aan een rode fles waar doucheschuim inzat. Een lichte rozengeur die haarzelf heerlijk leek. Maar zou mam het ook waarderen? Waarom wist ze zulke dingen niet? Dat hoorde je toch van je moeder te weten?!
Na lang aarzelen besloot ze een verwenpakket van de rode fles te kopen. Doucheschuim, shampoo, conditioner en bodylotion. Uiteindelijk kocht ze voor zichzelf handcrème van hetzelfde merk. Door de kou waren haar handen steeds uitgedroogd. Het was even slikken toen ze bij de kassa kwam, maar besloot dat dit een cadeau was voor de afgelopen jaren dat mam niet thuis was geweest met kerst. En vorig jaar was zijzelf bij James geweest.
De gedachte aan haar vriend deed haar opschrikken, hoe laat was het eigenlijk? Tot haar opluchting gaf het klokje op haar telefoon vijf voor tien aan, ze was minder lang in de winkel geweest dan ze had gedacht.
Nadat ze betaald had liep ze de winkel uit en smeerde meteen haar handen in met de handcrème. Wat rook het lekker! Langzaam liep ze in de richting van het spoor waar de internationale trein binnen zou komen. Lang hoefde ze niet te wachten voor de Eurostar het station binnen kwam rollen. De knoop in haar maag, die even weg was geweest, kwam weer terug.
‘Marit!’ Uitgelaten kwam James op haar af rennen en haar buik ontspande zich. Hij zag er goed en gezond uit.
‘James.’ Zonder aarzeling stortte ze zich in zijn armen. Lachend omhelsde hij haar en ze bleven een paar minuten zo staan. Pas na een tijdje werd Marit zich weer bewust van haar omgeving en maakte zich langzaam los uit zijn omhelzing. James gaf haar een vlugge kus op haar lippen, zijn ogen schitterden.
‘Je ziet er goed uit,’ complimenteerde ze hem.
Hij grijnsde breed. ‘M’n bloedwaarden zijn in weer helemaal in orde. De huisarts wil nog wel dat ik het rustig aan doe, maar het gaat echt al zoveel beter.’
‘Wat fijn!’
James pakte zijn koffer en samen liepen ze in de richting van de trap. Over een kwartier vertrok de trein naar Amersfoort.
‘Wat heb je gekocht?’ James probeerde haar streng aan te kijken.
‘Een kerstcadeau voor m’n moeder,’ legde Marit uit en ze liet hem in de tas kijken. ‘Ik had nog niets voor haar. Alleen de handcrème is voor mezelf.’
James leek te schrikken, maar hij herstelde zich snel. ‘Heel goed. Heb je die nu ook op?’
‘Yep.’
‘Het ruikt heerlijk. Ik weet zeker dat je moeder heel blij zal zijn met haar cadeaus.’
‘Ik hoop het. Of nu ja … eigenlijk niet,’ lachte Marit.
‘Waarom niet?’ James keek haar bevreemd aan.
‘Omdat ik het zelf ook heel erg lekker vind ruiken. Als zij het niets vindt, kan ik het mooi zelf gebruiken.’
Een geheimzinnige glimlach verscheen op zijn lippen, maar hij zei niets.

De dagen met James vlogen voorbij. Met Kerst verraste hij haar met dezelfde Rituals geschenkset die ze voor haar moeder had gekocht. ‘Ik had ‘m in Engeland al gekocht,’ vertelde hij. ‘Daarom schrok ik toen je die set had gekocht.’
‘Ik vroeg me al af of ik het me verbeeld had,’ lachte Marit. ‘Maar dat was dus echt zo. Dank je wel, lieve James. Ik vind het heerlijk ruiken.’
‘Ik ook,’ zei mam. ‘Echt geweldig lief dat je dit voor me hebt gekocht, Marit. Dat lag boven het afgesproken budget, of niet?’
Marit glimlachte een beetje verlegen. ‘Het is nog voor alle andere jaren.’
Mam gaf haar een knuffel. ‘Dank je wel,’ fluisterde ze nogmaals in haar oor.

‘Wauw, voor het eerst met z’n achten, dat is wel een selfie waard!’ meende Norah en ze hield haar telefoon op selfiestick omhoog. Ze kropen allemaal wat dichter naar elkaar toe en Norah maakte een paar foto’s.
De hele avond praatten ze al in een gezellig mengelmoesje van Engels en Nederlands. James verstond het Nederlands al een stuk beter en daardoor maakte het niet uit welke taal je sprak. Het spreken ging hem moeizamer af.
‘Ik mis Kyle wel een beetje,’ merkte Lily op.
‘Maar ik vond het een beetje sneu om hem te vragen te komen,’ zei Aron. ‘Ik bedoel … hij mag het dan niet erg vinden dat hij single is, in je eentje bij vier stelletjes zijn is niet leuk.’
‘Nee, zeker niet,’ beaamde Marit. ‘Maar wacht … we kunnen hem wel aan Chloe koppelen.’
‘Chloe?’ Zes paar ogen keken haar vragend aan, alleen James knikte.
‘Mijn nichtje,’ antwoordde hij. ‘Ze is zestien en valt op donkerblonde jongens. Kyle heeft toch donkerblond haar?’ Marit keek hem verrast aan, dat had hij goed onthouden.
‘Perfect!’ meende Eva. ‘Hoe pakken we het aan?’
Het volgende kwartier besteedden ze aan het plannen van een koppelpoging, het ene plan nog wilder dan het ander.
‘Ik neem Chloe gewoon een keer mee als ik naar Nederland kom, ze roept al maanden dat het haar leuk lijkt. Als jullie Kyle dan uitnodigen voor een dagje Amsterdam ofzo en zelf ook allemaal meegaan, gaan ze vast met elkaar praten.’
‘Uitstekend idee!’ vond iedereen.
‘Top. In de voorjaarsvakantie?’ vroeg Norah.
James keek Marit niet begrijpend aan en ze vertaalde het voor hem.
‘Wanneer is dat?’
‘Eind februari,’ wist Aron.
‘Helaas, wij hebben begin februari vakantie. Maar misschien kunnen we het in april doen, met eh … wat is het ook alweer, als de koning jarig is. O ja, Koningsdag.’
‘Klinkt geweldig! Dan gaan we met Chloe koekhappen.’
Marit nam haar vriend nog eens van top tot teen op. Hij zag er echt goed uit en leek zich volkomen op zijn gemak te voelen bij haar vriendinnen en hun vriendjes. Gelukkig maar, want ze had geen idee hoelang ze het nog volgehouden had om altijd maar de sterkste te zijn.

Wat denk je, zal de koppelpoging slagen?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•