Het is altijd weer mondvol om de titels van de boeken in de titel van het blogbericht te noemen, maar ik vind het wel fijn om te doen, zo weet je meteen waar je aan toe bent. Omdat de eerste van de maand op een donderdag valt deel ik weer mini-reviews, volgende week hoop ik je te vertellen over de boeken die ik las in november, dus kom dan zeker terug op m’n blog!
Langzamerhand werk ik me door de stapel leesexemplaren heen die we bij De Wedloop hebben liggen, twee van de drie boeken in dit blogbericht komen daarvandaan, hoewel de boeken niet in onze webshop staan (uiteraard zijn ze wel altijd te bestellen in de winkel of via e-mail).
Meneer Peacocks Paradijs // Lydia Syson
Specificaties: Historische roman // Mozaïek // Nederlands (Vertaald uit het Engels, UK // 2020 // 384 blz’s
Samenvatting: Oceanië, 1879. Het jonge gezin Peacock uit Nieuw-Zeeland vestigt zich op een onbewoond vulkanisch eiland. Twee jaar lang worstelt meneer Peacock, met hulp van zijn elfjarige dochter Lizzie, om van deze meedogenloze plek een eigen paradijs te maken. Eindelijk meert er een schip aan, en komt een handjevol mannen aan land, op zoek naar werk en nieuwe kansen. Maar dan verdwijnt Lizzies broertje spoorloos. Er wordt een zoektocht opgezet, met onthutsende gevolgen. De geheimen van het eiland dwingen Lizzie haar diepste overtuigingen in twijfel te trekken.
Mijn mening: Het verhaal werd niet chronologisch verteld en dat maakte de volgorde van gebeurtenissen erg warrig. Ook werd er heel veel extra informatie gegeven, waardoor dit boek volgens mij de helft korter had gekund. De ontknoping vond ik echt afschuwelijk en dit boek achtervolgt me soms nog steeds. Er was gewoon niets leuks, geen enkele hoop in te vinden. Nu roep ik niet meteen dat het slecht was, het had ook wel iets intrigerends en de schrijfstijl was ook goed. Maar nee, dit boek was niet echt geschikt voor mij. De laatste tijd loop ik daar steeds tegenaan dat de boeken van uitgeverij Mozaïek mij niet raken, terwijl anderen er heel lovend over zijn. Misschien moet ik voorlopig maar geen boeken van hen lezen.
Eindoordeel: 2,5 ster(ren)
Bens boot // Pieter Koolwijk
Specificaties: Jeugdboek // Lemniscaat // Nederlands // 2014 // 64 blz’s
Samenvatting: In de tuin van Giel staat een houten zeilboot. Dat is het graf van zijn broer Ben, die op een dag bij het oversteken niet naar links keek (of rechts). Giel en zijn ouders vinden het fijn dat Ben zo toch nog dicht bij hen is. Maar de buren – de familie Azijn en de familie Oorwurm – denken er anders over. Ze schakelen de politie in en zélfs een ambtenaar om het graf weg te krijgen. De vader van Giel verbouwt ondertussen vrolijk zijn huis, dat er steeds merkwaardiger uit begint te zien. Hij heeft een plan…
Mijn mening: Ik volg Pieter Koolwijk al een tijd op Instagram, volgens mij sinds hij de Gouden Griffel won met Gozert. Toen hij een tijdje terug op Insta deelde dat veel mensen Bens Boot niet kopen/lenen voor hun kind omdat op de flaptekst iets gezegd wordt over een graf, leek het mij goed om dit boek te lezen. Als kind zou ik dit boek ook nóóit opgepakt hebben, maar het met kloppend hart weer terug in de kast gezet hebben. Nu vond ik het nog steeds een beetje spannend. Het heeft maar 64 bladzijdes, wat ook erg leuk is voor je leeschallenge, maar in die 64 bladzijdes is Koolwijk erin geslaagd een prachtig verhaal neer te zetten. De boodschap die ik eruit haal is dat iedereen rouwt op zijn eigen manier en dat andere mensen zich hier niet mee moeten bemoeien, zelfs als je misschien een beetje gek doet. En die boodschap kan wat mij betreft niet vaak genoeg verteld worden.
Eindoordeel: 4 sterren
De wereld gedeeld door twee // Stephen Kiernan
Specificaties: Historische roman // Kok Boekencentrum // Nederlands (vert. uit het Engels, USA) // 2021 // 448 blz’s
Samenvatting: Briljant wiskundige Charlie Fish krijgt twijfels over de aard van zijn werk, maar zijn vrouw Brenda spoort hem aan vol te houden. Dan ontdekken Charlie en Brenda dat ze – zonder het te weten – hebben meegewerkt aan een gruwelijk wapen dat de wereld voorgoed verandert. Hun wereld stort in. Het trekt diepe sporen in hun relatie. Maar gaandeweg ontdekken Brenda en Charlie troost en hoop in de schoonheid van muziek.
Mijn mening: Een korte noot, het boek gaat eigenlijk vooral over de periode die zich afspeelt vóór wat er op de flaptekst staat. Je leest namelijk over Charlie die in 1944 wordt verplaatst naar een geheime militaire basis in Santa Fe. Daar werkt hij aan de ontwikkeling van de atoomboom. Brenda weet natuurlijk niet wat hij doet, maar spoort hem wel aan om dit te blijven volhouden. Aangezien ik de flaptekst niet had gelezen voordat ik het boek ging lezen, maakte dat niet uit voor mijn perceptie. Het verhaal werd afwisselend uit het perspectief van Charlie en Brenda verteld. Bij Brenda was een ik-figuur aan het woord, terwijl Charlies verhaal verteld werd vanuit de derde persoon enkelvoud. Ook werd duidelijk uit Brenda’s verhaal dat ze terugkeek op haar leven en ik weet eigenlijk nog steeds niet of ik dat nu mooi vond of niet. Enerzijds gaf het verhaal een zekere body, je bekijkt haar verhaal door de ogen van iemand die inmiddels anders denkt over haar eigen handelen. Maar soms gaf het ook juist heel veel van het verhaal weg. Het geheel was indrukwekkend, leerde me echt meer over de tijd waarin de atoombom werd ontwikkeld en het zette me aan het denken voor de gevolgen die het voor ons heeft. Men dacht in die tijd écht dat de atoombom een einde zou maken aan alle oorlogen. Het enige waar het in geresulteerd heeft is een wapenwedloop en ontzettend veel dreiging en angst. Er zit geen duidelijke, christelijke boodschap in dit boek, hoewel er wel christelijke elementen in voorkomen.
Eindoordeel: 3,5 ster(ren)
Welk boek lijkt jou het interessantst?
Liefs,
Mirjam
PS: Dit blogbericht bevat een of meerdere affiliate link(s). Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor
