Schrijftip #36 Hoe geef je je personage een naam?

Een paar weken geleden ging het in de schrijftip over personages en toen beloofde ik wat meer tips rondom dit interessante onderwerp te delen. En vandaag hebben we het over een van mijn favoriete gedeelte van personages scheppen: ze een naam geven. Want zo’n naam maakt een personage echter en soms zegt het ook iets over zijn of haar karakter. Lees je mee hoe je tot een goede naam komt?

Tot mijn verbazing heb ik verschillende keren de vraag gekregen: hoe bedenk je nu een naam voor je personage? Dat is toch heel simpel, zou je zeggen? Toch komt er meer bij kijken bij het geven van een naam aan je personage.

Aandachtspunten
Allereerst een paar aandachtspunten, voordat ik vertel waar ik meestal de namen voor mijn personages vandaan haal.

• Past de naam die je je personage geeft, ook bij het karakter van het personage? En ik weet het, dit is subjectief, maar ik vind Rosalinde voor een stoer meisje geen goede combinatie. Of Eduard voor een brutale jongen. Dat zal ook met mijn persoonlijke ervaring te maken hebben, maar het allermooiste is als de naam van je personage iets weerspiegelt van zijn of haar karakter. Zo betekent de naam Kilian “strijd”, en Kilian is het hoofdpersonage uit mijn fantasy/allegorische verhaal De stad. De naam past bij zijn uiteindelijke bestemming.
• Ook is het heel belangrijk om (hoofd)personages geen namen te geven die op elkaar lijken. Wat dat betreft ben ik bij de Samen! serie in overtreding van die regel. De namen van Fleur en Fenna beginnen allebei met een F en bestaan allebei uit vijf letters. Maar de namen pasten gewoon heel goed bij de personages en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen het te veranderen. Het kan dus wel, maar ik heb ervoor gezorgd dat er niet nog meer belangrijke personages uit de serie een naam hebben die met een F begint.
  Ik heb wel de naam van een bijfiguur aangepast. Zo heette de beste vriend van Sem eerst Jonah, maar omdat we ook al Juda en Julian hadden, leek het me goed daar iets anders van te maken.
  En wat dat betreft heb ik ook nooit goed nagedacht over de namen Pim en Lynn. Zo achteraf vind ik het niet heel logisch, maar ja … het was ook nooit mijn bedoeling om een verhaal over Lynn te gaan schrijven (dus schreef ik er maar twee).
• Wie geef je allemaal een naam? Ikzelf houd er wel van om personages een naam te geven, maar soms zie je door de namen het bos niet meer. Leanne Pots vertelde laatst dat zij er helemaal niet van houdt als een boek veel namen bevat. Voor mezelf hanteer ik altijd de volgende regels:
  • Is het logisch dat mijn personage niet weet hoe dit karakter heet? Als een karakter nog nooit is voorgesteld, kan iemand prima ‘de mevrouw’ blijven, of ‘haar collega’. Maar in Help! Hoe hou ik het vol?! laat ik Fleur een gesprekje voeren met collega Johanneke (die overigens is vernoemd naar een vriendin van mij), omdat ik het niet logisch vind haar constant ‘haar collega’ te noemen.
  • Hoe vaak komt dit personage voor? Als een personage maar één keer opduikt in het verhaal, hoeft hij of zij geen naam te hebben. Maar toen Fleur en Fenna in Yes! Samen naar de sneeuw skiles kregen, heb ik wel voor de hele skiklas namen bedacht en die ook gebruikt (mocht dit je niet bekend voorkomen: klopt, dit boek is nog niet verschenen ;-))
• En dan tot slot: is de naam makkelijk uit te spreken? Vooral in fantasyboeken zie je nog weleens een naam die nog ingewikkelder is dan een mummie. Dat leest niet heel prettig, dus voor hoofdpersonages is het waarschijnlijk geen goed idee. Voor bijfiguren zou het eventueel wel kunnen.

Hoe bedenk je namen?
En dan nu de vraag: hoe kom je op een naam? Een paar tips:

• Maak gebruik van babynamenwebsites. Er zijn websites met een top 100 of zelfs een top 1000 jongens- en meidennamen. Voor de namen van mijn personages maak ik hier veel gebruik van.
  • Voor de Samen! serie heb ik geboortejaren in het personagedossier staan. Voor elke naam ben ik de top 100 nagegaan van welke naam in dat jaar populair was. Fun fact: Sanne heette eerst Noa, maar toen bedacht ik dat zij pas geboren is, nadat haar vader overleed. Daarom heb ik haar naam veranderd in Sanne.
• Vernoem je personages naar mensen in je omgeving, gewoon omdat je hun naam mooi vindt. Niet omdat je ze stiekem niet aardig vindt en een manier zoekt om wraak te nemen op papier (want dat heb ik ook nog nooit gedaan. Nee, echt niet ;-))
  • Een aantal jaar geleden stond ik voor de klas en toen was het echt makkelijk om namen te verzinnen voor mijn personages. Had ik een leerling die goed meewerkte: dan kreeg hij of zij de naam van een leuk personage. En andersom gebeurde dat ook weleens 😉
  • Ook viel het mij laatst op dat ik veel fanmail krijg van meiden die Annelynn heette, om hen een plezier te doen heb ik een bijpersonage in Samen! deel 6 ook die naam gegeven (ze komt maar heel even voor in het verhaal, hoor ;-))
  • En tot slot heb ik Hille uit De liefdesformule vernoemd naar mijn echtgenoot. Als je me op Instagram volgt, weet je dat al wel, Jaap heet eigenlijk Jaap-Hille, maar toen hij een jaar of 12 was, heeft hij die tweede naam maar laten vallen.

Tot slot
Je personages een naam geven kan best een hele opgave zijn. Ik stel me zo voor dat het dat ook is voor ouders die een baby verwachten, dan ligt er nog veel meer druk op. Want je geeft je kind een naam en dat gaat z’n hele leven mee, dus dat is nog moeilijker. Gelukkig kan je bij het schrijven van een verhaal, altijd halverwege de naam van je personage veranderen, bij een kind gaat dat toch wat lastiger, haha.

Heb jij misschien nog meer tips voor schrijvers, als ze namen voor hun personages moeten verzinnen?

Liefs,

Mirjam