Zoals ik al beloofde in m’n leesupdate van de afgelopen maand, zou ik een review plaatsen over Wat Alice vergat. Het is wederom even geleden dat ik het boek las, maar ik heb veel aantekeningen gemaakt, dus ik weet zeker dat ik er wel uit ga komen!
Specificaties: Roman // A.W. Bruna Uitgevers // Nederlands, vert. // 2018
Samenvatting
Alice Love is 29, dol op haar man en zwanger van hun eerste kind. Dus… stel je Alice’ schok voor wanneer ze bijkomt op de vloer van haar sportschool, naar het ziekenhuis wordt gereden en daar ontdekt dat de bruidsweken al lang voorbij zijn. Ze ligt in een scheiding, heeft drie kinderen en ze is 39 jaar.
Alice moet de gebeurtenissen van het afgelopen decennium zien te reconstrueren, en tegelijkertijd proberen haar leven weer op de rit te krijgen. Ze probeert erachter te komen waarom haar zus haar niet meer wil spreken, en hoe het komt dat ze een van die superslanke moeders met veel te dure kleren is geworden. Uiteindelijk moet Alice vooral erachter komen of geheugenverlies een zegen is of een vloek, en of het mogelijk is om helemaal opnieuw te beginnen.
Zij, een pitbull? Ze had toch veel meer weg van een labrador. Altijd lief willen zijn voor iedereen, en een beetje dom. // Uit: Wat Alice vergat, Liane Moriarty
Mijn mening
Wat Alice vergat is een bizar verhaal over geheugenverlies (op de sportschool nota bene!), maar heel erg goed geschreven. Alice is een ontzettend interessant personage, je ontdekt al snel dat ze in tien jaar behoorlijk veranderd is. Ik vond persoonlijk de Alice na het geheugenverlies een stuk leuker, dus toen ze meer haar 29-jarige zelf werd. Samen met Alice reconstrueer je wat er precies gebeurd is allemaal waardoor alles zo anders is. Dat vond ik heel interessant om te lezen en je wordt echt helemaal meegezogen in de verhaal, je wilt net zo graag als Alice weten wat er allemaal gebeurd is! Naast het verhaal van Alice, lees je ook dat van haar zus Elizabeth in de vorm van huiswerkopdrachten voor haar psychiater. Ook lees je regelmatig updates van de grootmoeder van Alice en Elizabeth door middel van blogs. Samen vormen deze drie verhaallijnen de puzzelstukken voor het grote geheel. Het verhaal bevat heftige thema’s (ongewenste kinderloosheid, echtscheiding, de dood van een goede vriendin en schuldgevoel), maar door de luchtige schrijfstijl voelt het nergens zwaar aan. Het zette me ook aan het denken: Als ik een klap op m’n hoofd kreeg en ik was de afgelopen tien jaar min of meer vergeten, hoe zou dat zijn?
Wat Alice vergat heeft van mij vijf sterren gekregen!
Vergeet jij vaak iets?
Liefs,
Mirjam
