Day in the life #58 Woensdag 24 juli 2024

Yes! Na twee maanden afwezigheid is de Day in the life terug. Ik besloot woensdag halverwege de dag dat het misschien wel leuk zou zijn om deze maand toch nog een dagverslag te schrijven en vond dat ik die dag wel genoeg foto’s had gemaakt. Kijk je mee?

Ik stond om 5.45 uur op (dan vertrekt Jaap naar zijn werk), maar het duurde wel even voordat ik aan het ontbijt toekwam. Dat deed ik in de tuin, het was heerlijk weer en ik vind het geweldig om ’s morgens even over mijn eigen tuintje uit te kijken. De groentes doen het goed, helaas had ik die morgen geen aardbeien uit eigen tuin in m’n teffpap, maar het was gelukkig nog steeds lekker. Na het eten heb ik eerst alles opgeruimd en Bijbelstudie gedaan en ben ik een stukje gaan lopen. Na de ochtendwandeling begon ik met m’n eerste schrijftaak van de dag: een nieuwsbrief schrijven en versturen.

De rest van de morgen schreef ik aan Project De stad, ik deed een paar bijzondere ontdekkingen over verhaalstructuren, waardoor het geheel nog beter in elkaar zit. Ik lunchte (ook weer in de tuin) en vond een radijsje die ik precies zo gesneden had dat het een hartje vormde. Daar maakte ik een foto van die ik naar Jaap stuurde. De radijsjes kwamen uit onze eigen tuin, evenals de snackkomkommers. Na het eten heb ik nog wat foto’s gemaakt van de bloementuin.

’s Middags heb ik ook weer geschreven, die woensdag was echt een goede dag. ’s Avonds aten we een broodje hamburger en heb ik nog een klein rondje gelopen om onze groene kliko/container weer op te halen. Die was echter verdwenen (en is op moment van schrijven nog niet terug).

Na de wandeling heb ik eerst gedoucht en vervolgens genaaid. Pas besloot ik dat ik er nu écht voor ga en niet te bang voor fouten moet zijn. Ik begon dinsdag 16 juli met het naaien van een opbergzakje, dat lukte en Jaap vond het resultaat zo leuk, dat ik een week later weer achter de naaimachine kroop. Toen maakte ik een speelgoedzak af, waar ik een halfjaar geleden al mee begonnen was. Hier kan ik mijn lego in bewaren, zodat de zak makkelijk onder ons bed opgeruimd kan worden. We kunnen er dan ook makkelijk bij als nichtjes of neefjes komen spelen (en verder hebben we niet zoveel opbergruimte, haha). Deze woensdagavond begon ik aan een simpele tas (daar heb ik dan weer geen foto van) en ik had hem af kunnen maken, maar ik maakte een fout. Het was kwart voor tien, dus toen besloot ik toch maar alles op te ruimen en de tas een dag later af te maken. Binnenkort hoop ik aan een jurk te beginnen waar ik al een jaar stof voor heb liggen.

Ik hoop weer regelmatiger een Day in the life te plaatsen, maar ik vergeet zo vaak om foto’s te maken. Eén van de redenen hiervoor is denk ik dat de landscape modus van mijn telefoon al ruim een jaar kapot is (je moet ‘m ook niet laten vallen). Maar … daar gaat vanaf nu verandering in komen, ik heb namelijk op deze woensdag ook een ‘nieuwe’ telefoon besteld. Mijn oude telefoon had al een keer een nieuw scherm gekregen (maar de landscape modus was daarmee niet hersteld), maar hij is pas toch nog een keer gevallen. Er zat geen screenprotector meer op. Ik wilde eerst nog een poosje wachten, maar toen de glassplinters eraf kwamen, had ik geen keus. Omdat ik een refurbished telefoon heb besteld, ben ik voor precies hetzelfde exemplaar gegaan als ik al had (een iPhone 11 – ik ben opgegroeid als Android-fan, maar kreeg bij mijn vorige werk een iPhone. Deze heb ik later overgekocht omdat ik het anders kapitaalvernietiging vond, inmiddels ben ik er zo aan gewend, dat ik toch weer een iPhone wilde), maar het scheelde een heleboel geld met een nieuwe. En ik heb er nu eentje die zo goed als nieuw is. Hopelijk gaat het me helpen om meer foto’s te maken, het is namelijk heel vermoeiend om elke foto die je overdwars (landscape) neemt, handmatig te moeten draaien. Enne … uiteraard heb ik nu wél weer een screenprotector.

Heb jij weleens een telefoon stuk laten vallen?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

3 Comments

  1. Nee, gelukkig niet????
    Wat een leuke Day in the life weer???? En dat naaien… ook echt superleuk. Heb je van Fenna toch?????

    1. Fijn! Het is mij nu al twee keer overkomen, niet aan te raden.
      En dank je wel voor je leuke reactie. Het vraagtekenprobleem herken ik trouwens, heb je toevallig daar emoji’s gebruikt? Dat kan de website om de een of andere reden niet aan, daar moet ik nog eens naar kijken.
      En dat naaien heb ik inderdaad van Fenna (dus eigenlijk nog steeds van mezelf, maar Fenna’s naaiverslaving heeft mij wel weer geïnspireerd om toch iets te gaan doen met m’n naaimachine).

Leave a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.