Friends 4-ever // Hoofdstuk 102 // Lily

Vorige week las je over Eva en Norah die samen op weg zijn naar Parijs voor de excursie. Norah kwam er (eindelijk) achter wat er met Eva en Stan aan de hand was. Tegelijkertijd vertrokken Lily en Marit naar Berlijn, daar kan je vandaag meer over lezen.

‘Stan, doe je ook mee met Keer op keer?’ Aron keek Stan, die aan de overkant van het gangpad zat vragend aan. Hij schudde enkel zijn hoofd en hield een boek omhoog. Kennelijk had hij geen behoefte aan contact. Lily wist het niet zeker, maar het leek de laatste tijd niet zo goed te gaan tussen Eva en Stan, misschien wilde hij daarom niet met haar, Marit, Kyle en Aron een spelletje doen, maar het kon natuurlijk ook gewoon zo zijn dat hij z’n boek spannender vond. Vanmorgen was Lily al heel vroeg wakker geworden door de zenuwen. Voor het eerst sinds de brugklas ging ze op reis met school zonder dat Norah erbij was en dat vond ze spannender dan ze aan iemand zou toegeven. Gelukkig was Marit er wel bij en tot haar verrassing en vreugde was hun zitplaats in de trein tegenover Kyle en Aron. Het kon niet beter.
‘Wie mag beginnen?’ Kyle keek de kring rond.
‘De oudste,’ stelde Marit voor. ‘Dat is Lily, toch?’
‘Volgens mij wel,’ zei Aron. ‘Jij bent 18 november jarig, toch?’
Lily knikte, dat hij dat onthouden had. Haar blik ving de zijne en even was het alsof er een stroomstoot door haar heen ging. Ze kreeg het warm en in een poging zichzelf af te leiden deed ze een greep naar de dobbelstenen.
‘Gooi ze maar in het bakje,’ stelde Kyle voor. ‘Ik ben bang dat we ze anders aan de andere kant van de coupé moeten zoeken.’
Ze deden drie potjes Keer op keer. Lily verloor steeds, maar dat mocht de pret niet drukken, het was heerlijk om zo met Aron en Kyle op te trekken. Kon het maar altijd zo zijn.
‘Zeg … gaan jullie ook aan je voorbereidingen beginnen voor de allereerste opdracht?’ Mevrouw Sanders kwam langslopen toen ze net een vierde potje wilde beginnen. ‘Het is natuurlijk goed dat jullie het gezellig hebben, maar er moet straks wel wat gedaan worden.’
‘Wat dan?’ wilde Kyle weten.
‘Dat staat in je reader.’
Met een zucht haalden ze alle vier hun reader tevoorschijn. De eerste opdracht waren gesprekjes op straat, iets waar Lily absoluut een hekel aan had. In Engeland vond ze het al verschrikkelijk, terwijl haar Engels best oké was. Maar in het Duits gesprekken voeren met mensen die waarschijnlijk helemaal geen tijd hadden om met een paar Nederlandse scholieren te praten, dat ging haar echt te ver.
‘Hé, er staat dat je zelf tweetallen of groepjes mag maken. Zullen wij met z’n vieren gaan?’ Door Arons voorstel werd het toch een stuk minder erg.
‘Uitstekend plan’, vond Kyle. ‘Welke onderwerpen zullen we bespreken?’
‘Eh … klimaat?’ stelde Aron voor. ‘Daar hebben we pas een hele woordenlijst over geleerd.’
‘Het zorgt wel heel snel voor een discussie, ben ik bang,’ bedacht Marit. ‘Kunnen we niet gewoon vragen welke plekken we in Berlijn echt niet mogen missen? Gewoon een beetje praten over de stad.’
‘Dat lijkt me een uitstekend idee. Oké. We hebben onze opdracht voorbereid.’ Kyle sloeg zijn reader weer dicht. ‘Zullen we nog een potje Keer op keer doen?’

‘Gaan jullie ook met ons mee?’ Kyle keek naar Liam en Stan, die op het punt stonden weg te lopen.
‘Hm, met z’n zessen is wel een erg grote groep,’ bedacht Liam. ‘Weet je wat, laten we afspreken dat we elkaar over een uur weer hier zien. Dan eten we met z’n zessen wat.’ Ze hadden twee uur de tijd gekregen om hun opdrachten uit te voeren en iets te eten. Ze hadden er een halve dag in Berlijn op zitten en Lily had het gevoel alsof ze er al een paar dagen was. Ze deden ook zoveel indrukken op. Als groep hadden ze een kerkdienst bezocht, midden op de dag. Lily vond het eerst een beetje vreemd, maar het was een fijn rustmoment geweest. Aron en Kyle waren geen moment van hun zijde geweken en het gaf haar op een vreemde manier hoop. Ze wist nog steeds niet goed of ze nu wel of niet verliefd was op Aron. Tja, ze voelde vlinders in haar buik, maar ze vroeg zich af of het verstandig was. Wat als hij weer haar hart zou breken, zoals vorig jaar. Misschien kon ze beter maar gewoon genieten van de tijd en niet te veel verwachten, daar had ze vast het meest aan.
Ze spraken her en der mensen aan op straat en voerden korte gesprekken.
‘Oké, we hebben nu wel genoeg informatie hoor,’ vond Kyle na een kwartiertje. ‘Laten we de opdrachten in gaan vullen, dan kunnen we nu nog even rustig aan doen. Hebben jullie ook het gevoel dat we hier al heel lang zijn?’
De anderen knikten allemaal en ook Lily deed mee. ‘Ik denk dat het komt omdat het programma zó druk is,’ merkte Lily op. ‘We zijn hier eigenlijk ook maar twee dagen, dus het moet wel, denk ik.’
De anderen knikten.
Nadat ze hun reader hadden ingevuld slenterden ze verder door Berlijn. Ze kwamen aan bij een groot plein, her en der zaten wat straatartiesten en cartoontekenaars. Uiteraard bleef Lily stilstaan bij een van de cartoontekenaars. Vol bewondering keek ze toe hoe vlug hij een portret tekende van iemand en hoe hij precies de juiste elementen uitkoos om te vergroten of te verkleinen. De portretten waren prachtig.
‘Ik wil er ook eentje!’ riep ze, hoewel ze had gezien op een bordje dat het tien euro kostte. ‘Dit is toch gaaf? Zullen we er samen eentje laten maken?’ Ze stootte Marit aan, die aarzelde
‘Oké,’ gaf ze uiteindelijk toe. ‘Dan betalen we allebei de helft en maken op school een kopie.’
‘En we kunnen ook weer in onze reader schrijven dat we met een echte kunstenaar hebben gepraat,’ grinnikte Lily.
De man vond het fantastisch dat hij de twee meiden mocht tekenen. Lily gaf haar telefoon aan Aron.
‘Wil je een paar foto’s maken van het proces?’ vroeg ze hem.
Hij knikte langzaam. ‘Vooruit dan maar.’
‘Ah, twee prachtige Hollandse dames,’ zei de man. Hij pakte een nieuw houtskoolpotlood en zette de eerste strepen op papier. ‘Jullie maken zeker heel veel indruk op alle Duitse jongens hier?’
Marit kreeg een blos op haar wangen, zag Lily en ze voelde zelf ook het bloed naar haar wangen stijgen.
Gedurende zijn tekenkunsten maakte de man allerlei flirtende opmerkingen en Lily begon spijt te krijgen van haar impulsieve actie om zich te laten tekenen door de man. Wat als hij er een rare tekening van maakte? Ze keek Aron aan en zag een stuurse blik in zijn ogen, maar hij leek wel foto’s te maken. Haar angst voor de rare tekening bleek ongegrond, maar toen de man klaar was met tekenen maakte hij nog wat flirterige opmerkingen en hij vroeg of ze zin hadden om vanavond een drankje met hem te doen.
‘Of worden jullie vriendjes dan jaloers?’ Hij gebaarde naar Aron en Kyle. Lily wilde eerst protesteren, maar Marit greep in.
‘Jazeker. Aron en Kyle zijn heel jaloerse types, of niet?’ Ze haakte haar arm door die van Kyle. Hij speelde het spelletje mee.
‘Heel jaloers,’ beaamde hij.
Opeens voelde Lily Arons arm om haar schouder en ze kreeg het warm en koud tegelijk.
‘Ontzettend jaloers.’
De man overhandigde hen lachend de tekening. Deze bleek echt goed gelukt te zijn.
‘Je Katniss-vlecht is mooi in beeld gebracht,’ lachte Aron en hij trok aan haar vlecht. Lily had het gevoel alsof er honderden vlinders in haar buik waren losgelaten en op dat moment wist ze het zeker. Ze was weer verliefd op Aron. Was het ooit wel over geweest?

Wat denk jij, is Aron ook verliefd op Lily?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•