Vorige week las je over Marit en Eva die zich allebei zorgen maakten over Stan en James omdat ze de laatste tijd zo moe zijn. Voor James kwam er een uitslag: de ziekte van Pfeiffer. Zegt het je niks? Check dan even deze link om het terug te lezen. Vandaag lees je over Norah, haar broer Rick trouwt deze dag, dus je zult niet heel veel over de andere meiden lezen …
Donderdagochtend werd Norah vroeg wakker. Het was nog donker buiten nog en ze sloot haar ogen weer in de hoop nog verder te kunnen slapen. Later dan half vier zou het niet zijn. Tot ze bedacht welke dag het vandaag was: het was 24 september, de trouwdag van Rick en Elize. Meteen was ze klaarwakker en daar baalde ze flink van. En nu moest ze nog plassen ook. Zachtjes om haar zus niet te wekken stapte ze uit bed en sloop naar de badkamer. Toen ze terugkwam van het toilet viel haar blik op de wekker. O, het was kwart over drie. Om zes uur zouden ze met z’n allen gaan ontbijten, dus ze kon nog een hele tijd slapen. Gerustgesteld door die gedachte voelde ze zich toch weer slaperig worden en niet veel later viel ze in slaap.
Toen ze voor de tweede keer ontwaakte was het wel licht.
‘Joehoe, Noortje! We wachten op jou.’ Rhodé stond aan haar schouder te schudden. ‘Kom, anders worden de eieren koud.’
Norah sprong uit bed en griste een vestje van de stoel. Aankleden deed ze pas na het eten, met haar geluk zou er zo chocoladepasta op haar mooie jurk komen. Iedereen dacht er kennelijk zo over, want het hele gezin zat in pyjama aan tafel. Ook Abel was van de partij. Jaël was nergens te bekennen.
‘Ochtendmisselijkheid,’ zei Abel, toen ze ernaar vroeg.
‘Nog steeds?’
Abel knikte ernstig. ‘Sommige vrouwen hebben het de hele zwangerschap door. En daar hoort Jaël dus bij. Het geeft niet, want het is het officiële broers en zussen ontbijt, toch? Ethan, Michel en …’ Hij slikte zijn laatste woorden in. ‘… die zijn er toch ook niet bij?’
Norah wist wat hij wilde zeggen, net als iedereen aan de tafel. Er verschenen tranen in Liekes ogen.
‘Sorry Liek,’ zei Abel zachtjes en hij sloeg zijn arm om haar heen.
‘Het geeft niet,’ snifte ze. Maar Norah wist dat het heel veel gaf. Gelukkig redde Rick de dag door een glas melk om te gooien.
‘Yes! Het traditionele er-gaat-iets-om-moment,’ riep Rhodé uitgelaten, terwijl mam zich naar de keuken haastte om een vaatdoek te pakken.
Rick gaf Norah snel een knipoog en dat bevestigde Norahs vermoeden dat hij het expres had gedaan.
Om zeven uur zwaaiden ze Rick uit en kleedden ze zich allemaal om. De kapper was net klaar met Norahs haar en make-up toen Ethan aanbelde. Hij omhelsde haar voorzichtig.
‘Niet zoenen hoor, dan gaat m’n lippenstift er weer af.’
Ethan fronste zijn voorhoofd. ‘Zeg je dat ook als wij gaan trouwen en ik kom je ophalen?’
Norah schudde haar hoofd. ‘Dan niet. Maar dan zorg ik er gewoon voor dat ik de hele dag m’n lippenstift kan bijwerken.’
Ethan grinnikte. ‘O, jij denkt dat we de hele dag door gaan zoenen dan.’
‘Natuurlijk.’
De dag ging als een droom voorbij, voor Norah het wist zat ze alweer aan het diner. Rick en Elize hadden gekozen voor een lopend buffet en alles was even lekker.
‘Zo, heb je honger?’ Rhodé trok haar wenkbrauw hoog op, toen ze een plekje had gevonden.
‘Yep,’ antwoordde Norah. ‘Nu ja, eigenlijk kon ik niet kiezen, dus besloot ik overal maar wat van mee te nemen.’
Ethan grinnikte. ‘Het kwam niet in je op om straks nog een keertje langs te lopen?’
‘Jawel,’ zei Norah. ‘Maar opa is er ook bij en ik ben bang dat hij niets meer overlaat.’
‘Nou nou …’ bromde opa, die haar gehoord had. ‘Dat valt toch wel iets mee?’ Zijn bord was nog voller
geladen dan dat van Norah en ze wist zeker dat hij straks nog zo’n vol bord zou halen.
‘Een klein beetje maar,’ beaamde Lieke.
Haar zus was in de loop van de dag weer een beetje bijgetrokken, ze lachte het breedst van iedereen op de foto, maar Norah wist dat ze André miste. Iedereen miste hem, hij had er gewoon bij moeten zijn vandaag. Waarom had hij het uitgemaakt? Norah werd er zelf verdrietig van. Hè, wat naar nu, ze moest sterk zijn. Lieke was het ook!
Tijdens de maaltijd werden de levenslopen van Rick en Elize doorgenomen. Op Abels bruiloft was het stuk van Jaëls ouders echt heel saai geweest, maar de ouders van Elize deden het echt superleuk. Ze hadden de gekste foto’s uitgezocht, net als pap en mam van Rick hadden gedaan.
‘Krijgen we van jou ook zulke gekke foto’s te zien op onze bruiloft?’ fluisterde Ethan in haar oor.
‘Waarom heb je het steeds over onze bruiloft?’ plaagde Norah hem terug. ‘Heb je plannen?’
‘Noortje … je bent zeventien!’ zei hij opperst verbaasd. ‘Dat duurt nog minstens vijf jaar hoor.’
‘Vijf jaar?’
‘Als je heel lief bent vier.’
Norah zag de schaduw over Liekes gezicht trekken en besloot er niets meer over te zeggen. Kennelijk had haar zus alles gehoord.
Na de maaltijd vertrokken ze naar de zaal. De eerste avondgasten stonden al te wachten en pap, mama, Elizes ouders en het bruidspaar stelden zich op. Norah ging met haar broer en zussen aan een tafeltje zitten. Alleen Lieke ging aan een ander tafeltje zitten, bij de vrienden en vriendinnen van Rick en Elize.
‘Wat sneu hè, voor Lieke,’ verzuchtte Jaël, terwijl ze over haar buik wreef. ‘Ik hoopte echt dat André inmiddels al spijt had gekregen en haar gesmeekt had om weer verkering met haar te nemen.’
‘Ik denk dat we moeten stoppen met hopen,’ zei Abel. ‘Hij klonk behoorlijk definitief in zijn appje.’
Norah knikte. Ze zag dat Rhodé haar telefoon had gepakt en driftig aan het typen was. Ze wilde even kijken of haar vriendinnen nog hadden gereageerd op haar appjes en haalde ook haar telefoon tevoorschijn. Yes, iedereen had iets gestuurd in de vriendinnenapp.
Wat zit je haar tof! Echt heel mooi, Noor. Alles bij elkaar trouwens. Echt … je zou zelf de bruid kunnen zijn xD
-Vind ik ook, Lil! Al denk ik dat Norah wel een witte jurk wil. Elizes jurk is echt prachtig, staat haar heel goed. Xx Marit
-Eens. Heb een mooie dag Noor. We missen je wel op school.
Gek genoeg miste zij haar vriendinnen ook. Het was best gek om een dag niet naar school te hoeven terwijl ze wist dat de meiden zaten te ploeteren. Hoewel … Lily was natuurlijk blij met elke minuut die ze met Aron kon doorbrengen, dus die zou het niet als ploeteren zien. Eva en Marit hadden ook geen hekel aan school, maar toch … En morgen mocht ze ook nog eens uitslapen, ze hoefde pas het vierde te beginnen!
‘Ach … is Lieke nou aan het flirten met die vriend van Rick? Dat is een gladjakker.’ merkte Michel op.
Norah keek in de richting van de tafel waar Lieke zat. Ze was in gesprek met een blondharige jongen. Hij zag er inderdaad een beetje glad uit en ze had hem vandaag ook meerdere flirterige opmerkingen horen maken. Helemaal niets voor Lieke.
‘Het zal wel meevallen,’ zei Thirza. ‘Na de bruiloft ziet ze hem toch niet meer, ze is gewoon verdrietig en dat snap ik heel goed. Zou ik ook zijn als m’n verkering na zoveel jaar uitging.’ Nu keek ze Michel en Ethan aan. ‘Zoiets gaan jullie niet doen hè? Ik denk dat ik niet nog meer verlies van zwagers aankan.’
Ethan en Michel grinnikten. ‘Dat staat niet op de planning,’ zei Michel. ‘Integendeel …’ Hij sloeg zijn arm om Rhodé heen en toen viel opeens de ring om Rhodé’s vinger op.
‘Wanneer is dat gebeurd?’ vroeg ze streng aan haar zus.
‘Vanmiddag,’ glimlachte Rhodé. ‘Toen we bij de kerk vandaan reden stelde Michel voor om even onze benen te strekken, voordat we weer een hele tijd moesten opzitten en pootjes geven. Zijn woorden. En toen … tja …’
‘Ging hij wel op z’n knieën?’ vroeg Thirza gretig.
‘Natuurlijk. Anders zou ik geen ja gezegd hebben. Maar eh … mondje dicht tegen de rest. We willen de aandacht niet van Rick en Elize afleiden.’
Iedereen deed alsof hij of zij z’n mond dichtritste.
‘Het is dus echt waar,’ verzuchtte Ethan.
‘Wat?’ vroeg Norah verbaasd
‘Van een bruiloft, komt een bruiloft.’
‘Tja,’ lachte Michel. ‘Misschien moet jij ook vast gaan sparen voor een ring, Ethan. Kan jij mooi Norah vragen op die van ons.’
Wat denk jij: moet Ethan Norah ten huwelijk vragen op de bruiloft van Rhodé en Michel?
Liefs,
Mirjam
