Friends 4-ever // Hoofdstuk 42 // Lily

Vorige week kon je lezen over Norahs verjaardag, die tegelijk als een pechdag begon. Bij het vak Engels moesten ze aangeven met wie ze in een gastgezin wilde tijdens de Engelandreis. Helaas mochten ze maar één of twee personen opschrijven bij wie ze in het gastgezin konden. Hoe ze dat oplosten heb je kunnen lezen, maar zegt het je niks? Klik dan hier, dan kan je het vorige hoofdstuk lezen. Vandaag lees je of het plan van de meiden geslaagd is…

Toch wel een beetje gespannen liep Lily het lokaal van meneer Groeneveld in. Vorige week was ze zo enthousiast geweest over het idee van Marit, maar nu twijfelde ze of Groeneveld het ook wel zo’n goed idee vond. Natuurlijk, hij had wel gezegd dat ze creatief moesten zijn, maar hij had ook gezegd dat hij niets kon beloven.
Ze zocht haar vaste plekje op, naast Marit. Vanaf hier kon ze precies Aron zien, iets waar ze eerst heel blij mee was geweest. Maar nu was het vooral erg pijnlijk als ze hem zag. Ze wist bijna zeker dat hij en Hester een stel waren. En als ze dat nog niet waren, zou dat binnenkort wel gebeuren. En dan? Ze kon toch niet blijven hopen dat het uit zou gaan en hij in ging zien dat zij toch leuker was? Want was ze dat eigenlijk wel? Op dit moment kon ze geen enkele reden verzinnen waarom een jongen, laat staan Aron, op haar verliefd zou zijn.
Marit stootte haar aan en wees naar het bord. ‘Ik ben zo benieuwd of ons plan is gelukt!’
Lily zag op de planning staan dat Groeneveld vandaag de indeling van de gastgezinnen bekend ging maken.
‘Oeh, ja ik ben ook heel benieuwd!’ Ze voelde zich zo mogelijk nog meer gespannen dan net.
Het duurde ontzettend lang voordat de les begon. Allereerst stond Groeneveld nog een tijd in de deuropening te praten met meneer Van Eck en daarna ging hij op z’n gemak achter z’n bureau zitten wachten tot het wat stiller werd in de klas.
‘Nou jongens, dat mag de volgende keer wel wat sneller,’ concludeerde Groeneveld, toen het minder lawaaiig was.
Pfoeh, als hij nou gewoon zei dat ze stil moesten zijn, hoefde hij niet zo af te wachten, meende Lily. De meeste docenten deden dat toch echt een stuk beter.
Hij vervolgde de les in het Engels*.
‘Zoals jullie kunnen zien kom je er vandaag achter in welk gastgezin je zit. Ieder van jullie krijgt een persoonlijke reader met informatie over dat gezin. Ook staan de opdrachten die jullie in Engeland gaan uitvoeren hierin, net als het programma en wat achtergrond over het prachtige Cambridge. Er staan ook een aantal voorbereidende opdrachten in, daar gaan we vandaag mee aan de slag. Hebben jullie er zin in?’
Er werd niet echt enthousiast gereageerd op Groeneveld, maar Lily was razend benieuwd naar het gastgezin waar ze inzat.
Groeneveld gaf Kyle en Aron de opdracht de readers uit te delen. Norah was de eerste die een exemplaar kreeg van hun vieren.
‘Hoe heet jouw gezin?’ vroeg Lily, toen ze haar exemplaar kreeg van Aron. Ze keek hem expres niet aan.
‘Familie McNallen,’ antwoordde Norah.
‘Yes!’ Lily stak haar vuist in de lucht. ‘Wij zitten in ieder geval bij elkaar.’
Er viel een reader op Eva’s tafel, ze bladerde zo snel naar de pagina met informatie over het gastgezin dat de bladzijden bijna scheurden.
‘Ik zit ook bij jullie, het heeft gewerkt!’ Eva juichte bijna.
‘Nou ik nog,’ zei Marit gespannen.
‘Natuurlijk zit jij ook bij ons, waar zou je anders bij moeten zitten?!’ zei Lily, ze was er voor honderd procent van overtuigd dat Marit ook bij hen zat.
‘Familie McNallen,’ zuchtte Marit tevreden. ‘O, wat fijn dat het gelukt is!’
Lily scande snel de tekst, maar kwam er zo gauw niet uit.
‘Hé, zullen we morgenavond afspreken?’ stelde Norah voor. ‘Dan kunnen we plannen maken voor de Engelandreis.’
‘Goed idee!’ De anderen waren het met haar eens.
‘Het kan wel bij mij,’ zei Lily. Ze wist zeker dat mam het niet erg zou vinden als haar vriendinnen kwamen, ze hadden ruimte genoeg.

‘Hebben jullie de Instagram van James al gezien?’ Lily keek haar vriendinnen verwachtingsvol aan.
‘Eh, welke James?’ vroeg Marit.
‘James McNallen, de zoon van onze hostfamily.’
‘Hebben ze een zoon dan?’
‘Nee … eh … ja. Ze heeft een zoon. De vader van James is een paar jaar geleden gestorven.
Heb je de tekst dan helemaal niet gelezen?’ Verbaasd keek Lily haar vriendinnen aan.
‘Ik was allang opgelucht dat we bij elkaar zaten,’ grinnikte Norah. ‘En zoveel hebben we toch niet met onze hostfamily te maken.’
‘Jawel,’ antwoordde Lily. ‘Tenminste, op woensdagavond moeten we in het gastgezin eten. Er zit ook een opdracht bij dat je over je familie vertelt, zoiets.’
‘Jij hebt zeker de reader van A tot Z doorgelezen?’ vroeg Marit lachend.
‘De belangrijke dingen wel. Dat gedoe over Cambridge heb ik overgeslagen, hoor! Maar terug naar het onderwerp. James McNallen is echt de knapste jongen ooit. Hij is zeventien jaar en voor zover ik kon zien: super single!’
‘Echt iets voor jou om dat op te zoeken!’ stelde Norah vast. ‘Weet je trouwens zeker dat het de goede James is?’
Lily knikte. ‘Bijna zeker. Zoveel James McNallens wonen er toch niet in Cambridge?’
‘Dat denk ik ook niet. Laat eens zien!’ Eva was ook enthousiast.
‘Jij hebt Stan al,’ vond Lily. ‘Ik laat ‘m eerst aan Marit zien.’ Ze zocht snel het profiel van James op en gaf haar telefoon aan Marit.
‘En?’ vroeg ze verwachtingsvol.
‘Ja, hij is wel knap,’ was Marit het met haar eens. ‘Maar ik dacht dat je verliefd was op Aron?’
‘Dan kan ik een jongen toch wel knap vinden?!’ vond Lily. ‘Bovendien, Aron heeft Hester!’
‘Hoe weet je dat?’ vroeg Norah. ‘Alleen omdat ze soms met elkaar praten.’
‘Soms? Bijna elke pauze!’ zei Lily. ‘Dus ik moet Aron vergeten, James lijkt me een prima vervanger.’ Natuurlijk bedoelde ze het als grap, ze moest er niet aan denken om een vriendje in Engeland te hebben. Dan kon ze niet eens echte gesprekken met hem voeren, want zo goed was haar Engels niet.
‘Laat ‘m eens zien,’ zei Norah. Marit gaf de telefoon door aan Norah.
‘O ja, je hebt gelijk!’ giechelde Norah. ‘Hij is echt vet schattig. Hé, er staat ook een foto van z’n moeder bij.’
Eva keek over Norahs schouder mee. ‘Dat lijkt me een heel lieve vrouw. Hoe heet ze eigenlijk?’
‘Amy,’ vertelde Lily trots. ‘Ik heb het adres ook al opgezocht op streetview. Het is best een groot huis waar ze in wonen, dus ik heb niet het idee dat ze dit voor het geld doen, zoals jij zei, Noor.’
‘Dat is fijn,’ vond Norah.
‘Zijn die opdrachten ingewikkeld?’ wilde Eva weten.
Lily haalde haar schouders op. ‘Het valt mee,’ zei ze. ‘We moeten soms op straat met mensen praten, dat vind ik niet zo tof. Maar ik denk dat het wel te doen is allemaal. We gaan trouwens ook een dag naar Londen, wisten jullie dat al?’
De meiden schudden alle drie hun hoofd.
‘Op donderdag. En woensdag gaan we in van die bootjes varen, echt het gaat superleuk worden!’ Even voelde ze een steek, toen ze dacht aan Hester en Aron. Het zou natuurlijk nóg leuker zijn als Aron haar leuk vond. Een tijdje geleden had ze zelfs stiekem gehoopt dat ze verkering zou krijgen met Aron als ze in Engeland waren. Maar ze wilde daar niet meer aan denken, ook met haar vriendinnen zou ze een superleuke tijd hebben! En ze had een klein lichtpuntje ontdekt: de klas van Hester zat in een andere bus, dus ze zou niet de hele tijd geconfronteerd worden met het feit dat Aron iemand anders leuk vond.

*De komende weken wordt er veel meer Engels gesproken in het vervolgverhaal. Voor de leesbaarheid laat ik dat gewoon in het Nederlands staan.

En … heb je al net zoveel zin in het Engelandavontuur van de meiden als Lily?

Liefs,

Mirjam

6 Reacties

  1. Ik ben heel benieuwd wat er in Engeland gaat gebeuren. Zou het misschien wat worden met James en Marit of Lily??
    Ik ben benieuwd dus ik ga gauw verder lezen!!!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.