Friends 4-ever // Hoofdstuk 46 // Lily

De vier meiden zijn nog steeds in Engeland. In het vorige hoofdstuk heb je iets kunnen lezen over hun eerste volledige dag. Ze werden door James afgezet bij het verzamelpunt, vervolgens maakten ze een toer door de stad met zo’n speciale bus. Norah zorgde ervoor dat Lily naast Aron terecht kwam tijdens de rit en kletste zelf gezellig met Marit, Kyle en Liam over van alles en nog wat. Liam had nog wat feestelijk nieuws … Zegt het je niks? Klik dan even op deze link en lees het hoofdstuk terug. Vandaag lezen we meer over Lily.

Om de een of andere reden voelde Lily zich gespannen toen ze de volgende dag het huis van de familie McNallen uitstapte. James liep weer met hen mee, hoewel ze hem verzekerd hadden dat ze de weg wel wisten. Natuurlijk had iedereen wel in de gaten waarom hij met hen meeliep. Marit. Lily deed haar best om Marit niet te veel te plagen, maar ze vond het gewoon zo leuk dat James geïnteresseerd was in haar. Als ze iemand een lieve vriend als James gunde was het Marit wel. Natuurlijk had ze zelf voor de grap gezegd dat ze verliefd op hem zou worden, maar daarvoor leek James te veel op haar broer Thijn. Niet qua uiterlijk, James was duidelijk knapper. Maar in zijn doen en laten. Bovendien … gisteren had ze weer een klein beetje hoop gekregen. Het was eerst een beetje gek om naast Aron in de bus te zitten, maar hij had het gesprek al snel op gang gekregen. Ook ’s avonds, tijdens de evensong, maakte Aron geen aanstalten om bij Hester in de buurt te zitten, misschien was er wel helemaal niets aan de hand tussen hen en had ze zich de afgelopen weken voor niks zorgen gemaakt.
‘Heel veel plezier bij punting, maar dat komt vast goed!’ Ze kwamen als een van de laatsten aan bij het verzamelpunt, maar voor zover Lily wist waren ze echt nog op tijd.
‘Hebben jullie wel droge kleren meegenomen?’ vroeg Liam grijnzend. Haast automatisch vormden ze met z’n achten een groepje, dat kwam vooral door Eva en Stan. Lily vond het geen enkel probleem.
‘Hoezo?’ informeerde Eva wantrouwend.
‘Voor het geval je in het water valt,’ verduidelijkte Kyle.
‘Dat was ik niet van plan,’ zei Eva. ‘En voor de duidelijkheid, als één van jullie ideeën krijgt om me daarbij te helpen …’ Ze keek dreigend de kring rond. ‘Dan stuur ik Stan achter je aan.’
‘En wat als Stan je per ongeluk het water in duwt?’ vroeg Aron onschuldig.
‘Dat doet Stan niet,’ verzekerde Eva hem. ‘Want hij weet hoe boos ik écht kan worden.’
‘Ja jongens, lijkt me geen goed idee om Eva in het water te gooien,’ zei Stan snel.
‘O, Lily, Norah en Marit wel, dus?’ probeerde Liam.
‘Norah zou ik niet doen, dan krijg je ruzie met Ethan,’ wist Stan te vertellen.
‘En als iemand Marit in het water gooit, komt James wraak nemen,’ zei Lily. ‘En ik denk dat hij dat ook wel doet als iemand mij in het water gooit …’
‘Dat denk ik ook!’ zei Marit vlug. ‘James vindt ons erg aardig.’
‘Jou vooral,’ fluisterde Lily in Marits oor, toen de anderen afgeleid waren. Marit kreeg een rode kleur. ‘Echt … ik ben heel blij voor je!’
Even leek er een opgeluchte blik over Marits gezicht te glijden, maar al gauw keek ze weer even gespannen als daarvoor.
‘Gewoon rustig afwachten wat er gebeurt,’ adviseerde Lily haar. Kon ze dat zelf ook maar.
Er was geen indeling gemaakt voor de boten, dus toen ze bij het punt aankwamen waar ze verdeeld werden, mocht iedereen zelf kiezen bij wie hij of zij in de boot ging.
‘Er kunnen nog drie mensen in deze boot!’ zei een van de medewerkers, toen ze met hun groepje van acht en mevrouw Pronk plaats hadden genomen. Hester en twee van haar vriendinnen stapten naar voren, maar toen Hester Aron opmerkte draaide ze zich abrupt om.
Lily moest moeite doen om haar blijdschap te verbergen. Er was echt niets meer tussen Aron en Hester! Maar goed … dat betekende natuurlijk niet automatisch dat hij haar leuk vond.
Uiteindelijk kwamen Emmy, Jasper en Elin bij hen in de boot zitten, dus het zou vast heel gezellig worden.
‘Waarom noemen ze het eigenlijk punting?’ vroeg Aron, toen ze al eventjes onderweg waren.
‘Vraag het aan hem!’ Mevrouw Pronk wees naar de jongeman die een lange stok had waarmee hij de boot bestuurde.
Aron trok een gek gezicht, maar vroeg even later in zijn beste Engels waarom dit punting heette en niet gewoon boating ofzo. Aan zijn gezicht was te zien dat hij het eigenlijk maar niks vond. Lily knikte hem bemoedigend toe, om te laten merken dat ze het goed van hem vond dat hij die vraag zomaar stelde.
‘Dit heet een punt,’ vertelde de man. ‘Het is de naam van het soort boot. Dus eigenlijk is het boating in een punt.’
Aron was zichtbaar opgelucht dat boating inderdaad een gangbaar Engels woord was.
‘Goed zo, Aron!’ zei Mevrouw Pronk. ‘Jullie zijn hier uiteindelijk om jullie Engels te verbeteren, dus als je vragen hebt, moet je ze gewoon aan de locals stellen.’
‘Waarom praat u dan geen Engels met ons?’ grapte Jasper.
‘Omdat ik docent Nederlands ben én blijf,’ grijnsde mevrouw Pronk.
‘Kunt u wel Engels?’ wilde Kyle brutaal weten. Als antwoord begon mevrouw Pronk een heel verhaal in het Engels, met een, voor zover Lily kon horen, perfect Brits accent.
‘Oké, oké, u heeft uw punt gemaakt!’ lachte Aron.
Lily genoot van het uitzicht en de gezellige gesprekken om haar heen. Vannacht had ze niet zo lekker geslapen, waarschijnlijk doordat ze gisteren zoveel had gedaan en gezien. Het was fijn om even niet mee te hoeven praten en gewoon de omgeving in zich op kunnen nemen. De spanning die ze vanmorgen gevoeld had, was gelukkig helemaal weg.
‘Wat ben je stil, Lil!’ Aron stootte haar aan en lachte om zijn eigen grapje.
‘Mag het?’ vroeg ze meteen.
‘Ja hoor,’ zei hij. ‘Ik ben het alleen niet van je gewend.’
Pfft, wat wist hij daar nou van? De afgelopen maanden hadden ze amper contact gehad … en nu wist hij ineens precies hoe ze in elkaar zat?
‘Je bent altijd wel aan het praten met Norah, Marit en Eva,’ ging hij verder. Het leek wel alsof hij haar gedachten had gelezen.
‘Ja, maar dat hebben we gisteravond al heel lang gedaan,’ was haar gevatte reactie. ‘Dat doen we normaal nooit. Dus nu kan ik een tijdje stil zijn.’
Hij grinnikte. ‘Prima hoor. Best lekker rustig.’
Beledigd hield Lily haar mond. Hij vond het kennelijk alleen maar fijn als ze stil was. Voor de zoveelste keer vroeg ze zich af wat ze nu met hem aan moest. Wat wilde hij nu precies van haar? Helemaal niks.
‘Heb je je tablet meegenomen?’ vroeg Aron, toen het even stil was gebleven.
‘Eh … nee, hoezo?’
‘Nou, ik stel me zo voor dat je hier best veel toffe dingen tegenkomt om te tekenen. Voor je graphic novel.’
Lily glimlachte flauwtjes. O ja, dat idee. Ze had er al een hele tijd niet meer aan gewerkt, al was ze de laatste tijd druk bezig geweest met schetsen voor bij het kinderboek dat Marit aan het schrijven was. Het was echt een goed verhaal!
‘Klopt. Ik heb wel een notitieboekje mee. En ik maak heel veel foto’s!’
‘O ja, da’s waar ook. Ik dacht dat je gisteren gewoon ultiem toeristje aan het spelen was,’ grapte hij.
‘Ook,’ lachte Lily. ‘Maar vooral voor m’n boek. Misschien maak ik wel een graphic novel die zich in Cambridge afspeelt.’
‘Dan moet je ze wel gaan laten punten, hoor!’ Kyle had kennelijk hun gesprek opgevangen.
‘Ja en dan gooien de meiden de jongens in het water.’ Norah was ook enthousiast. ‘Want andersom wordt het natuurlijk zo’n gender stereotype verhaal.’
‘Norah, waarom begin je daar nu over? Straks krijgen de jongens echt nog ideeën …’ rilde Emmy.
‘Daar hebben we ze al vanaf gebracht,’ stelde Eva haar gerust. ‘Bovendien zijn wij in de meerderheid, dus hebben we niks te vrezen. Mevrouw Pronk slingert ze zo het water in als ze ons ook maar met een vinger aan durven raken.’
Iedereen schoot in de lach. Lily zag het al helemaal voor zich en grabbelde in haar tas naar haar schetsboekje en potlood.
‘Laat ik maar meteen aan dat verhaal beginnen,’ zei ze, toen iedereen haar vragend aankeek. ‘Het lijkt me erg leuk.’
‘Weet je al een titel?’ informeerde Kyle.
Er viel haar meteen iets in. ‘De superdocente,’ was haar antwoord. ‘En dit wordt natuurlijk deel een, Het zinderende avontuur op de Cam.’
‘En deel twee heet vast: En het raadsel van de verdwenen taart in de personeelskamer,’ grapte mevrouw Pronk. ‘Of is dat te lang?’
Lily schudde haar hoofd. ‘Nee hoor, dat kan best.’ Ze grinnikte kort. ‘Kunt u me daar nog iets meer over vertellen?’
Nu was het mevrouw Pronk die grinnikte. ‘Ik denk dat je dat aan meneer Van Eck moet vragen …’

Wat denk jij dat er met de taart in de personeelskamer is gebeurd?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•