In het vorige hoofdstuk hadden Norah en Marit nog een gesprek met meneer Van Eck en mevrouw Ploeg en bleek mevrouw Ploeg open te staan voor feedback. Een paar hoofdstukken geleden heb je ook kunnen lezen over Lily, die zo verdrietig was omdat Aron en Hester verkering hadden. Hoe gaat het nu met haar?
‘Hé Lily, hoe gaan je toetsen eigenlijk?’ Lily schrok toen Aron zich ineens omdraaide en haar aankeek. Sinds ze wist dat hij verkering had met Hester had ze hem niet meer gesproken en ze wist niet goed hoe ze nu op hem moest reageren. Zo normaal mogelijk, maar hoe deed je dat? Nu ja, om te beginnen zou ze z’n vraag maar beantwoorden.
‘Erg goed,’ antwoordde ze, naar waarheid. Om zichzelf bezig te houden had ze zich op haar schoolwerk gestort. Normaal gesproken tekende ze veel, soms zelfs iets meer dan zou moeten, maar nu deed alles aan Aron denken. Het prachtige schetsboek dat ze van hem voor haar verjaardag had gekregen had ze in een doos onder haar bed gestopt. Alle ideeën voor de graphic novel over de superdocente had ze willen weggooien, maar mam had haar overtuigd om het niet te doen. De papieren zaten in dezelfde doos als het schetsboek. Misschien dacht ze er over een paar weken wel anders over.
‘Echt, super! Ik vond aardrijkskunde wel echt heel moeilijk, jij niet?’
Lily schudde haar hoofd. ‘We moesten heel veel leren, maar echt moeilijk was het niet.’ Tot nu toe ging het goed, ze durfde zelfs tegen Aron in te gaan, iets wat een paar weken geleden nog onmogelijk had geleken.
‘Ja, daar heb je misschien gelijk in,’ zei Aron. ‘Maarre … moet jij niet aan je graphic novel werken, in plaats van heel veel aardrijkskunde leren?’
Ze zuchtte, waarom begon hij daar toch steeds over? ‘In de vakantie heb ik alle tijd,’ was haar antwoord. Lily zag er nu al tegenop, wat moest ze die zeven weken gaan doen? Gelukkig gingen ze drie weken naar Zwitserland op vakantie, dan hoefde ze zich niet te vervelen … Maar tekenen, daar ging ze echt niet aan beginnen.
‘Ga je nog op vakantie?’ veranderde Aron het onderwerp.
‘Ja,’ was haar antwoord, ze had weinig behoefte aan een uitgebreid antwoord. ‘Jij?’
Aron knikte. ‘Ik ga twee weken naar Noorwegen, ga jij binnen of buiten Nederland op vakantie?’
‘Naar Zwitserland,’ antwoordde ze toen toch maar. ‘Maar Noorwegen lijkt me echt gaaf, daar hebben ze toch al die fjorden enzo?’
Voor Aron antwoord kon geven riep mevrouw Pronk hen tot de orde, de vijf minuten overkijken waren volgens haar voorbij en ze zouden aan hun toets Nederlands beginnen, de laatste toets. Volgende week hoefden ze alleen nog maar hun boeken in te leveren en zouden ze het jaar afsluiten met Van Eck. En natuurlijk hadden ze nog het klassenfeest, maar het schooljaar was voorbijgevlogen.
‘Succes!’ zei Aron nog en hij draaide zich weer om.
‘Zullen we de stad ingaan?’ was het eerste wat Eva vroeg, toen Lily het lokaal uitkwam. Ze was als laatste klaar van haar vriendinnen.
‘Ja, leuk!’ Lily was meteen enthousiast en ook Marit en Norah waren ervoor te vinden. ‘Hoe ging het bij jullie?’
‘Wel oké,’ antwoordde Norah. ‘Het is sowieso een voldoende.’
Ook Marit en Eva gaven aan dat de toets bij hen wel goed ging. Lily’s ervaring was iets minder en ze wist zeker dat het kwam door het gesprek met Aron. Daardoor werd ze iedere keer afgeleid van de vragen. Als ze opkeek zag ze iedere keer zijn rug, wat voor nog meer afleiding had gezorgd. De gedachte dat Hester zijn vriendin was, dat zij degene was om wie hij zijn armen heen sloeg, degene met wie hij echte gesprekken voerde, niet van dat oppervlakkige gedoe, kon ze gewoon niet verdragen. Gelukkig was het bijna vakantie, dan kon ze zich echt goed over hem heen zetten. Maar aan de andere kant, vorig jaar was het ook niet gelukt.
‘Ik hoorde dat Joëlle naar de havo gaat,’ zei Norah, toen ze onderweg naar de stad waren.
Lily haalde haar schouders op, een paar maanden geleden had ze dit vast leuk nieuws gevonden, maar nu maakte het haar niet zoveel uit. Joëlle deed niet zo vervelend meer als in het begin, de laatste keer dat ze haar dwarszat was al maanden terug.
‘Ik dacht dat je dat wel fijn zou vinden,’ zei Norah.
‘Het maakt niet zoveel uit,’ was Lily’s reactie. ‘Ze is wel oké de laatste tijd.’
‘Liever had je gehad dat Hester naar de havo ging, of niet?’
‘Naar een andere school,’ verbeterde Lily haar. ‘Ik … ik kan er gewoon echt niet tegen. Na Cambridge dacht ik echt …’ Ze zweeg, als ze verder praatte zou ze gaan huilen.
Norah legde een hand op haar arm, Lily’s fiets slingerde heel even. ‘Ik weet dat het niet helpt, maar ik dacht het ook.’
‘Laten we nog een ijsje halen,’ stelde Lily voor, nadat ze een heerlijk winkelmiddagje erop hadden zitten. ‘Ik trakteer. Twee of drie bolletjes, wat je maar wilt.’
Ze kozen alle vier verschillende smaken ijs uit en het duurde even voordat iedereen z’n ijsje had. Ze vonden een plekje op het terras en genoten een tijdje in stilte van hun ijsje.
‘Best lekker, kunnen we volgend jaar vaker doen,’ stelde Eva voor.
‘Bovenop de McFlurry traditie?’ vroeg Norah met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Een combinatie, de ene keer ijs en de andere keer een McFlurry.’ Eva had haar antwoord al klaar. ‘En in de winter kunnen we hier natuurlijk geen ijs halen, dus dan is het sowieso een McFlurry.’
Er schoot Lily iets te binnen. ‘Hé, jullie hebben helemaal niet meer verteld hoe Ploeg reageerde op jullie verslag. Kon ze het waarderen?’
‘Ze vond het helemaal geweldig. En Kyle had z’n huiswerk niet helemaal af, hij kreeg geen eens strafwerk!’ vertelde Marit enthousiast. ‘Ze gaat echt d’r leven beteren.’
‘Jammer dat het nu pas is,’ verzuchtte Eva. ‘Want jullie krijgen haar volgend jaar niet meer, toch?’
Norah schudde haar hoofd. ‘Nee, maar we krijgen Verduijn, dus ik klaag niet. Hoe nieuwsgierig ik ook ben of ze er iets van gaat bakken volgend jaar …’
‘Milou krijgt haar volgend jaar waarschijnlijk,’ vertelde Eva. ‘Dus ik kan het navragen.’
Daar leek Norah tevreden mee te zijn.
‘Hé, eten jullie altijd alleen?’ hoorden ze ineens een stem achter zich. Het was Kyle, vergezeld van Aron.
‘Eh … ja,’ antwoordde Lily prompt. ‘Mag het?’
Kyle grijnsde. ‘Natuurlijk. Ik zocht gewoon naar de beste zin om het gesprek mee te beginnen, ik had ook gewoon kunnen vragen hoe jullie toetsen zijn gegaan, maar dat is zo saai.’
‘Inderdaad. En van Lily weet ik al dat ze heel erg goed zijn gegaan,’ vulde Aron aan. Hij keek haar vlug aan en Lily voelde haar hart een slag overslaan. Ophouden nu, zei ze streng tegen zichzelf, maar echt helpen deed het niet.
‘Aron, jij ook een ijsje?’ informeerde Kyle. ‘Drie bolletjes?’
‘Vier,’ zei Aron. ‘Ik trakteer wel, we hebben wat te vieren, tenslotte. Banaan voor jou?’
Kyle knikte. ‘Wat ken je me goed.’ Aron liep naar de ijssalon en Kyle plofte op de stoel naast Lily.
‘Ik wil niet nieuwsgierig zijn,’ begon Eva. ‘Maar wat hebben jullie te vieren dat daar vier bolletjes ijs voor nodig zijn?’
Kyle grijnsde. ‘Allereerst dat de toetsen voorbij zijn … en als tweede waarschijnlijk dat Aron weer een vrij man is.’
Lily’s hart leek twee keer zo snel te kloppen. Aron was een vrij man? Wat bedoelde Kyle daarmee? Gelukkig hoefde ze het niet zelf te vragen, Norah deed het voor haar.
‘Is z’n verkering uit?’
Een kort knikje van Kyle. ‘Zeg er maar niks, hij doet wel stoer maar baalt er ontzettend van.’
Die woorden zorgden ervoor dat Lily toch wat minder blij was, kennelijk had Hester het uitgemaakt en was Aron daar verdrietig over. Natuurlijk had hij het niet uitgemaakt omdat hij erachter was gekomen dat hij haar, Lily, leuker vond. Niet meer verliefd zijn op Aron stond nog steeds bovenop haar ‘to do list’ voor de vakantie. Wat ze verder deed maakte niet uit, dit had de hoogste prioriteit.
Denk je dat Lily gaat lukken om niet meer verliefd te zijn op Aron?
Liefs,
Mirjam
Kom me volgen op social media
Ik denk niet dat het Lily gaat lukken om niet meer verliefd te zijn op Aron! Hopelijk komt het goed! Ik kijk uit naar het nieuwe hoofdstuk!
Ik denk ook niet dat het Lily lukt. Maar nu Aron wel weer single is kunnen ze misschien wel verkering krijgen…
Ik ga weer verder lezen!!
Tja … dat KAN. Maar of het ook gaat gebeuren…