Het gaat in 2024 niet zo goed met de Day in the life blogs en vooral deze tweede helft van het jaar niet. Daarom heb ik besloten om de DITL van oktober niet over één dag, maar over de hele vakantie te schrijven. Nog even terugblikken op de heerlijke tijd die we op Tenerife hebben gehad.
Dinsdag 1 oktober
We werden op dinsdag door mijn schoonvader op Schiphol gebracht. Ons vliegtuig had alles bij elkaar zo’n drie kwartier vertraging en voordat we ’s avonds in het hotel aankwamen was het 21.00 uur. Bij het inchecken vertelde een man ons dat de eetzaal tot 22.00 uur geopend was, dus we konden nog eten. Ik had niet echt rekening gehouden met het feit dat ik er iets kon eten, dus ik had onderweg al het een en ander op wat ik had meegenomen. Vorig jaar was heb ik op Gran Canaria een glutenfout gemaakt en omdat ik daar geen zin in had, deed ik onderstaande uitspraak.
“Ik ga heel voorzichtig doen. Misschien eet ik wel alleen gekookte eieren en bananen.” – Mirjam, 30 september 2024
Toen ik echter mijn dieetpasje (van de NCV) liet zien aan een van de medewerkers, vertelde hij me dat ik vandaag kon kiezen uit zalm, kip of varkensvlees. Daarbij aardappels of patat en nog iets van salade. Ze maakten het allemaal apart klaar in de keuken. Reizen maakt je hongerig, dus ik reageerde enthousiast. En toen kwam de grote verrassing, na de maaltijd kreeg ik ook nog een glutenvrij taartje en ijs!
Woensdag-vrijdag 2-4 oktober
Deze eerste dagen deden we geen super bijzondere dingen. We moesten echt een beetje bijkomen en vooral Jaap was heel erg moe in het begin (dat kwam omdat hij zo hard werkt ;-)). We brachten de meeste dagen door bij het zwembad, maar waren niet alleen maar aan het luieren. Door het hotel werden namelijk verschillende activiteiten georganiseerd: aquagym, waterpolo en watervolleybal. Daarnaast kon je ook nog darten, tafeltennissen en nog wat andere sportieve dingen, maar ik heb één keer meegedaan met tafeltennis, verder heb ik die sporten links laten liggen.
Donderdag zijn we ook nog in de ochtend naar het strand geweest, maar dat werd al snel erg druk en er liepen veel schreeuwerige verkopers rond, dus zijn we rond een uur of twee weer naar het hotel gegaan voor de lunch en lekker luieren bij het zwembad. We lazen ook veel en genoten echt van de rust en het lekkere eten. Ik kreeg iedere avond taart en ’s morgens bij het ontbijt toast, pannenkoeken en andere lekkernijen.
Zaterdag & zondag 5&6 oktober
Deze dagen hebben we ’s morgens vroeg een wandeling gemaakt. Op zondag was het volgens mij in eerste instantie helemaal niet zulk mooi weer (leek het in ieder geval, zie foto), maar uiteindelijk viel het reuze mee. Op zaterdag hebben we ook nog de souvenirwinkeltjes verkend (en hebben ook e.e.a. meegenomen) en ik kocht een surfshirt. Ik was namelijk een beetje verbrand, hoe goed ik mezelf ook insmeerde en om erger te voorkomen kocht ik dus het surfshirt.
Op zondag luisterden we ook mee met onze eigen kerk, maar ik denk dat ik (als we nog een keer naar Tenerife gaan) de lokale kerken ook wil verkennen. Niet dat m’n Spaans zo goed is, maar om weer te zien dat de kerk zoveel groter is dan alleen maar wat we hier in Nederland hebben.
Maandag 7 oktober
Het was tijd voor een excursie. ’s Morgens bleven we nog bij het hotel en ’s middags lunchten we (ik at extra veel). Om kwart voor 4 zouden we opgehaald worden voor Teide by night. De hoogste vulkaan van Tenerife (want het is een vulkanisch eiland) heet Teide en we gingen met een bus een eind omhoog rijden om vanaf daar naar de sterren te kijken. Omdat niet duidelijk aangegeven stond waar we opgehaald zouden worden, misten we de bus. We belden met de organisatie (die reageerden niet erg vriendelijk. Ik snap dat het vervelend is, maar dan hoef je me nog niet af te snauwen). Onze opties waren: verzetten naar woensdagavond (en dat wilde ik niet, omdat het onze laatste avond in het hotel zou zijn), of met een taxi naar de eerste stopplaats van de bus, maar dat moesten we zelf betalen (logisch). Daar hebben we uiteindelijk voor gekozen.
We zaten vijf minuten in de bus, toen de gids van de toer aan ons vroeg of we allergieën hadden. Ik vertelde dat ik coeliakie had, maar dat ik geen eten hoefde in het restaurant. Begon de beste man me bijna te dwingen om wél te eten, want het kon prima. Zijn laatste woord erover: ‘We serveren het wel gewoon en dan moet je maar zien wat je ermee doet.’ Dat begon niet heel lekker.
We maakten een aantal stops, best mooi, maar een deel van de excursie was voor ons al verpest. De zonsondergang was lang zo mooi niet als op Gran Canaria en toen gingen we naar het restaurant. Alle andere gasten kregen gepaneerde kip en het restaurant had een klein keukentje. Uiteindelijk heb ik aangegeven dat ik zelf eten bij me had en dat ik het echt niet ging opeten. In het hotel hadden ze al die tijd zo goed hun best voor mij gedaan (en ik voelde me top), dat ging ik echt niet in gevaar brengen. Na het eten, reden we naar een parkeerplaats waar telescopen opgesteld stonden. Daar mochten we doorheen kijken en dat was echt wel heel gaaf. Ik heb de maan gezien, twee sterrenstelsels en Saturnus. Vervolgens keken we ook nog sterren en vertelde de gids er nog over. En toen begon de ruim twee uur durende rit terug naar het hotel.
Je merkt het misschien al: Jaap en ik waren niet echt enthousiast over deze excursie. De manier hoe er met ons omgegaan werd was niet erg prettig en uiteindelijk was het sterrenkijken maar een heel kort onderdeel van het programma. We besloten om, als we nog een keer naar Tenerife zouden gaan, een auto te huren en op die manier het eiland te verkennen.
Dinsdag 8 oktober
We werden dinsdag laat wakker (we waren maandag ook pas om 12 uur terug van de excursie). We besloten deze dag niets bijzonders te doen, gewoon lekker bij het zwembad hangen, meedoen met waterpolo en watervolleybal en dat was het wel. Ook heb ik op afstand een begrafenis ‘bijgewoond’. Een man uit onze gemeente overleed de woensdag ervoor, de vader van een van mijn beste vriendinnetjes op de basisschool, dus ik wilde dit niet zomaar aan me voorbij laten gaan.
’s Avonds hebben we de zonsondergang bekeken op het strand achter het hotel en we vroegen ons af waarom we dat niet eerder hadden gedaan.
Galindo
Na het eten ging ik op de foto met Galindo. Hij was de medewerker die mij het grootste gedeelte van de tijd heeft geholpen bij de glutenvrije maaltijden (samen met de koks natuurlijk). In mijn ogen is deze man echt een held 😉 Samen met Gabriel, Tomas en José Miguel (de andere medewerkers) heeft hij het verblijf tot een feestje gemaakt. Meestal was het Galindo die met me langs het buffet liep en vertelde wat ik wel en niet kon hebben. Omdat ik dankzij Duolingo een klein beetje Spaans kan, probeerde ik zoveel mogelijk in het Spaans te bestellen en dat werd gewaardeerd. We hebben Galindo een fooi gegeven en woensdagavond (toen ik dacht dat hij niet zou werken, omdat hij voor mijn gevoel de hele week al gewerkt had) kreeg ik maar liefst twee taartjes. Ik had hem verteld dat het de laatste avond was 🙂
Hoe dit hotel omging met glutenvrije gasten is echt geweldig. Ik heb me echt nog nooit zo welkom en veilig gevoeld als daar. Wij gaan normaal gesproken nooit uit eten (niet alleen omdat ik coeliakie heb, maar we vinden het ook gewoon niet leuk én zonde van het geld), maar nu zijn we eigenlijk meer dan 20x uit eten geweest, voor ontbijt, lunch en diner 😉 En ik heb nu al besloten dat ik op een dag terug wil naar dit hotel.
Woendag 9 oktober
Maar … de vakantie was nog niet voorbij. Woensdag deden we nog een excursie. We gingen kajakken op de oceaan en snorkelen, dat was echt supertof om te doen. We hebben dolfijnen gezien, een zeeschildpad en tijdens het snorkelen heel veel mooie, gekleurde vissen.
We hebben ook een aantal aardige mensen ontmoet tijdens dit tripje (en gedurende de vakantie nog veel meer) en twee Nederlandse meiden brachten ons na afloop thuis.
Donderdag 10 oktober
En toen was het tijd om naar huis te gaan. Wel pas 16.00 uur ’s middags, dus we hebben nog lekker bij het zwembad gelegen en lekker gegeten. We baalden er allebei van dat de vakantie voorbij was en hadden toch wel een klein beetje spijt dat we niet nog één of twee dagen langer hadden geboekt. Maar ja, ook dan komt er een einde aan de vakantie.
Al met al heb ik niet zo veel foto’s gemaakt tijdens deze vakantie, naar verhouding nog de meeste foto’s van mijn eten en alle taartjes die ik kreeg. Maar we hebben superveel mooie herinneringen gemaakt en zoals ik al zei, veel mensen ontmoet. Mensen die we misschien wel nooit meer terugzien, maar waar we wel leuke gesprekken mee hebben gevoerd en een fijne tijd mee hebben beleefd.
In het vliegtuig ben ik zelfs nog begonnen met het schrijven aan een nieuwe serie voor kobo plus. Ik verklap nog niet te veel, maar het speelt zich af op Tenerife en gaat over een hotel 😉 In de loop van 2025 hoop ik een eerste boek te kunnen publiceren.
Kijk jij uit naar dit nieuwe verhaal?
Liefs,
Mirjam
Jaaa nu al, haha. Oehh dat ziet eruit als een heerlijke vakantie:-)
Dat was het ook zeker 🙂 Ik hoop echt dat het me qua timing gaat lukken om het volgend jaar juni/juli uit te brengen 🙂
Bedankt voor het delen van zo’n gedetailleerd verslag van je reis naar Tenerife! Het klinkt als een heerlijk ontspannen vakantie met onvergetelijke momenten, vooral dankzij de fantastische inspanning van het hotelpersoneel om aan je glutenvrije behoeften te voldoen. De ervaring van sterrenkijken en het zien van dolfijnen en zeeschildpadden moet heel bijzonder zijn geweest, zelfs met een paar kleine hobbels. En wat leuk om te horen dat je deze ervaringen verwerkt in een nieuwe serie! Ik kijk ernaar uit om over Tenerife te lezen in je aankomende boek – het zal zijn alsof we de reis opnieuw beleven door jouw verhalen.