Ik lees #31 Tien non-fictie boeken ik iedereen aanraad

Een paar jaar geleden las ik met een beetje geluk vijf non-fictie boeken per jaar. Omdat het moest voor mijn opleiding, of omdat we een boekje bespraken met de jongvolwassenkring in de kerk. Bijvoorbeeld. Maar tegenwoordig lees ik soms zelfs vijf non-fictieboeken per maand. Het leek me wel leuk om eens een lijstje met non-fictie boeken te maken die ik iedereen zou aanraden om te lezen.

Ik lees zelf van alles en nog wat door elkaar, maar ik besloot voor dit bericht een verdeling te maken tussen ‘gewone’ non-fictie en uitgesproken christelijke non-fictie.

  1. Duur huis, nooit thuis van Renée Lamboo. Hier heb ik ooit al een berichtje over geschreven en het lezen van dit boek heeft mijn kijk op financiën echt veranderd. Sindsdien ben ik bewuster omgegaan met mijn uitgaven en inkomsten. Nu volg ik Porterenee nog steeds, maar niet alle berichten zijn voor mij even relevant. Ik twijfelde of ik het hele verhaal zou gaan typen wat ik ervan vind, maar laat ik het er maar gewoon bij houden dat Duur huis, nooit thuis een eye-opener voor me was.
  2. Een tweede boek (en een bonustip) is Het zoutpad en De wilde stilte van Raynor Winn. Als er een boek is dat in mij het verlangen heeft opgewerkt om meer te gaan wandelen en nieuwe gebieden te verkennen is het dit boek wel. Voor Fleurrijk mocht ik destijds De wilde stilte lezen en een paar weken later kocht ik Het zoutpad. Echt een fijne, poëtische schrijfstijl die ervoor zorgde dat ik stevige wandelschoenen wilde kopen (nog steeds niet gedaan) en nieuwe wandelroutes te zoeken (af en toe gedaan).
  3. Ook The choice (Nederlands: De keuze) mag niet ontbreken in dit rijtje. Dit indrukwekkende boek van Edith Eger heeft mij geleerd dat je altijd een keuze hebt, hoe je leven tot nu toe ook is verlopen. Echt … ik zou willen dat dit boek verplichte kost was op de middelbare school!
  4. Het volgende boek heeft mij echt veel geholpen bij mijn werk, namelijk het boek Grip van Rick Pastoor. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar al veel boeken gelezen over productiviteit, maar deze vond ik echt de beste. Ik heb zelf al wel een systeem met mijn doelen, maar ik overwoog mijn eigen systeem overboord te zetten voor het systeem van Rick Pastoor. En trouwe volgers van mijn blog zullen weten hoe gehecht ik ben aan mijn maanddoelen, kwartaaldoelen en jaardoelen.
  5. Het laatste ‘reguliere’ non-fictieboek dat ik wil noemen is Slaap van Matthew Walker. Ik luisterde het nog maar kortgeleden en heb hier zoveel van geleerd over het belang van slapen. Dit vind ik echt een boek dat iedereen zou moeten lezen, omdat er nog zoveel misverstanden over slaap bestaan (zoals dat het normaal is om maar 6 uur of minder per nacht te slapen, spoiler alert: dat is echt heel slecht voor je). Op Instagram deelde ik ook een soort minireview van dit boek, deze kan je hier lezen.

Zoals ik een poosje geleden al schreef reken ik christelijke non-fictie voor mijn jaardoelen vaak als theologie, hoewel theologen het niet met mij eens zullen zijn. In ieder geval niet voor alle boeken die ik hieronder aanraad.

  1. Eigenlijk wilde ik deze als laatste noemen, maar ik ben bang dat je het dan zat bent, dus noem ik hem als eerste. Echt hét boek van het jaar voor mij: Garden City van John Mark Comer. Ik hoorde enthousiaste verhalen van Anna Laura en wilde ‘m toen zelf heel graag lezen. Volgens mij had ik het niet eens gezegd tegen Anna Laura, maar ze gaf me wel een exemplaar cadeau voor mijn verjaardag. Echt, ik heb zoveel geleerd over werk, je roeping, rust én de plek die God daarin inneemt van dit boek. Het boek is in het Nederlands verkrijgbaar als Paradijs stad, wat mij betreft verplichte kost voor iedere christen 😉
  2. Ook Onversneden christendom van C.S. Lewis zou ik iedereen aanraden. Van dat boek heb ik veel geleerd over de inhoud van het christelijk geloof, de kern, wat er nu echt toe doet. Het is al een wat ouder boek, maar zeker nog actueel!
  3. Ook Finding God’s life for my will van Mike Donehey zou iedereen moeten lezen. Helaas is hiervan (nog) geen vertaling in het Nederlands, maar als je Engels een beetje op niveau is zou ik het zeker proberen. Wat ik mooi vond aan dit boek is dat veel van zijn opvattingen terugkomen in de muziek van Tenth Avenue North, de band waar Mike jaren leadzanger van was.
  4. Ook Verlangen naar vrijheid van Jorieke Eijlers en Thijs Noorlandt was een prachtboek en heeft mij ontzettend geholpen toen ik door long covid minder kon werken en ook minder kon schrijven. Het gaat over Joriekes herstel na een burn-out en is gebaseerd op de reis van Israël door de woestijn.
  5. En tot slot zou ik het boekje Storylines willen aanraden. Dit boek benoemt zes hoofdlijnen die je in de Bijbel kunt vinden en daagt je ook uit om zelf op zoek te gaan naar rode draden door de Bijbel heen. Op die manier wordt de Bijbel niet een verzameling boeken die los van elkaar staan, maar zie je de samenhang veel beter! Volgens mij is dit boek ook niet vertaald naar het Nederlands.

Het was een uitdaging om het bij deze tien boeken te houden. Om eerlijk te zijn was ik eerst van plan er vijf te delen, maar ik kon echt geen keuzes maken. Ik schreef alle titels die ik wilde delen op en toen ontdekte ik dat het precies vijf reguliere boeken waren en vijf christelijke boeken.

Lees jij vaak non-fictie? Als het niet zo is, hoop ik dat ik je met dit lijstje heb kunnen inspireren!

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

6 Comments

  1. Altijd goed, wat extra inspiratie! Porterenee vond ik een paar jaar geleden een interessante blog, maar inmiddels ben ik afgehaakt en lees ik liever ergens waar de cijfers wel kloppen, haha.

    1. Haha, wel een beetje herkenbaar wat je zegt over Porterenee. Het toontje in de artikelen gaat mij ook steeds meer tegenstaan, dus ik lees lang niet alles meer. Maar goed, het was destijds wel heel nuttig voor mij 🙂

  2. Nummer 2 lijkt me interessant. Is het vertaald uit het engels? En eigenlijk lees ik weinig non-fiction boeken. Maar door jouw challange ben ik me er wel bewust mee bezig gaan houden, en probeer ik er toch ook een aantal te lezen, vooral over schrijven en gezondheid. Reisboeken en kookboeken tellen niet mee. Leuke post overigens.

    1. Ja, Het zoutpad is vertaald uit het Engels (the salt path, dus de titel is erg letterlijk vertaald). En wat leuk dat je door mijn challenge meer bewust bent geworden van non-fictie. Twee of drie jaar terug las ik zelf ook nauwelijks non-fictie, dus dingen kunnen zomaar veranderen 🙂

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.