Begin deze maand was het al officieel zo ver: het was zes jaar geleden dat mijn debuut De opdracht in de winkels kwam te liggen. Tijd om eens terug te blikken op de afgelopen tijd en wat mooie herinneringen bij elkaar te verzamelen in dit bericht. Natuurlijk heb je (veel) van deze dingen al eerder voorbij zien komen. Behalve dan de eerste twee foto’s bij dit bericht, want die zijn nog nooit eerder vertoond 🙂
Herinnering #1
De foto is er eentje uit de oude doos, om kwart over 11 ’s avonds gemaakt, toen ik mijn allereerste boek verwelkomde. Na een hele avond college te hebben gevolgd in de wetenschap dat thuis mijn boek op me lag te wachten, was het een bijzondere ontmoeting. Toch weet ik goed dat ik niet echt iets speciaals voelde, dat kwam bij m’n latere boeken pas. Misschien dat ik gewoon te moe was, zou kunnen. Lange tijd heb ik ook echt een heel awkward gevoel gehad als mensen met me praatten over mijn boek. Ik gaf destijds les op het Driestar College in Gouda (als onderdeel van het duale traject dat ik volgde) en mijn leerlingen ontdekten dat ik een boek had geschreven. Dat vond ik echt maar gek.
Herinnering #2
Een paar weken voordat mijn tweede boek, Lijmen, uitkwam kreeg ik de diagnose coeliakie. De hoeveelheid energie die ik kreeg door het glutenvrije dieet was echter met geen pen te beschrijven. Een paar weken nadat Lijmen was verschenen, kwam het gesprek dat ik met een paar leerlingen voerde hierop. Ik vertelde dat ik eerst veel moe was, maar dat het nu beter ging. Een meisje zei: ‘Hé, heeft u daarom dat boek geschreven?’ Mijn antwoord was eigenlijk meteen ‘nee’, maar later besefte ik dat de inspiratie voor Nikki’s vermoeidheid wel degelijk bij mezelf vandaan kwam.
Herinnering #3
In de zomer van 2018 na ik na vier jaar afscheid van het Driestar College. Ik kijk nog steeds met heimwee terug op deze periode, ondanks dat het echt niet altijd even goed ging. Dat had ook met mijn gezondheid te maken, maar soms kan ik echt nog naar het onderwijs terugverlangen. Hoe dan ook, bij mijn afscheid vertelde ik in een klas (die heel nieuwsgierig was naar mijn verdere levensloop) dat ik me voorlopig ging richten op het schrijven van boeken. Een leerling zei: “Yes! Dan komen er meer boeken van u!”
Oké, tot zover mijn onderwijsgerelateerde herinneringen 😉
Herinnering #4
Natuurlijk kan in dit overzicht ook de boekpresentatie van Vrije val niet ontbreken. Het was een mooi moment waar veel van mijn vrienden aanwezig waren, natuurlijk in mijn favoriete boekhandel, De Wedloop. En nu denk ik meteen aan het moment dat ik de titelinspiratie voor Vrije val kreeg 🙂 Dat had dan wel weer alles met onderwijs te maken. Op de sportdag in 2017 stond er een vrije val opgesteld op school. Twee van mijn collega’s (een van hen was ooit covermodel voor Lijmen) daagden me eruit te springen. Ik vond het best eng, maar toen ik eenmaal geland was, bleek het toch wel een beleving te zijn geweest die ik niet had willen missen. Eén van de collega’s zei: ‘Hé, dat is inspiratie voor een nieuw boek’, waarop de ander de suggestie deed om mijn nieuwe boek Vrije val te noemen.
Herinnering #5
Ik denk dat november 2019 een van mijn favoriete schrijfherinneringen is. Tijdens een bliksembezoekje aan Engeland (ik ging vijf dagen, terwijl ik ‘normaal’ zo’n vijf weken in Engeland verblijf) overhandigde ik Time-out aan de familie Rudman, waar ik vele zomers als au pair heb gewerkt. Het boek is ook hen aan opgedragen en het was echt een heel speciaal, emotioneel moment. Dat is alleen maar waardevoller voor mij geworden nu ik sinds die tijd niet meer in Engeland ben geweest. Vorig jaar heb ik al mijn boeken een keer herlezen en Time-out bezorgde me enerzijds zoveel heimwee, maar aan de andere kant voelde ik me ontzettend dankbaar, dat ik dit heb mogen meemaken en er een boek over kon schrijven.
Herinnering #6
Ik weet nog precies waar ik was toen het idee voor de Samen! serie mij binnenviel, samen met een vriendin liep ik langs de kustlijn van Madeira. Vrije val was nog niet gepubliceerd en de eerste versie van Time-out lag nog klaar om herschreven te worden, maar ik had mijn nieuwe project. De afgelopen 2,5 jaar met deze karakters zijn echt geweldig geweest en ik kan niet wachten om nog meer avonturen van Fleur, Fenna, Sem en de anderen met jullie te delen (ondanks dat ik op dit moment een beetje vastzit in m’n schrijfproces, haha).
En dat waren een paar mooie herinneringen die ik heb aan zes jaar schrijven. Natuurlijk zijn er nog heel veel meer mooie momenten te delen, zoals de talloze mailtjes en berichtjes die ik heb gekregen, het feit dat mijn debuut zo goed als uitverkocht is en de fijne gesprekken/brainstormsessies die ik met redacteur Froukje heb gevoerd. En natuurlijk stopt het maken van herinneringen niet. Mijn zevende boek verschijnt bijna (en dan ook echt bijna) en heb gisteren het herschrijven van nummer acht afgerond. Eén ding is na die zes jaar niet veranderd: ik geniet nog steeds intens van het schrijven en ik hoop het nog heel lang te mogen doen!
Liefs,
Mirjam
Gefeliciteerd! Als je dat in dit geval kan zeggen. Maar je kunt werkeljjk heel trots zijn op je œvre. En geel veel succes en plezier met het schrijven van dd volgende boeken!
Dank je wel voor je leuke reactie 🙂 En het komt vast goed met de andere boeken!
Mooie herinneringen! De laatste twee foto’s kende ik al, de andere nog niet! Geniet van het schrijven van je andere boeken!
Dank je wel 🙂 De laatste twee foto’s zijn vrij recent, dus logisch dat die bekend voorkomen 😉
Wat een prachtige herinneringen! Ik vond het zo leuk om bij de boekpresentatie van Vrije val te zijn, daar heb ik hele mooie herinneringen aan.
Jaa, dat was echt een heerlijke avond! Bedankt nog voor het maken van de foto’s toen 🙂