Schrijfsel #9 Falen

Op 30 juni 2018 postte ik een writing prompt met liedjes. Je mocht een van de liedjes uitkiezen, een random nummer genereren en er een verhaal bij schrijven. Ik heb zelf gekozen voor het liedje ‘Things you’ve never done‘ van Passenger. Daarbij schreef ik onderstaand verhaal. Benieuwd? Lees dan snel verder…

Mijn verhaal is gebaseerd op de volgende woorden uit het liedje: ‘Now your grandson blonde haired blue eyed handsome, calls you up from London and sits and asks you why, so you answer: “don’t be scared of failure, for the only failure is never to try!”‘

‘Tot morgen!’ riep Jack nog naar zijn vriend Jonah.
‘Denk er over na,’ was zijn reactie. ‘Je kunt het echt wel!’
Jack haalde zijn schouders op en stapte de bus uit. Jonah kon zeggen wat hij wilde, hij ging geen auditie doen voor het schooltoneelstuk. Hij wilde ontzettend graag de hoofdrol spelen, maar iedereen met ogen in zijn hoofd wist dat Jonah of Marcel die zou krijgen. En dan zou hij weer een vervelende figurantenrol krijgen, net als vijf jaar terug, toen hij boom moest spelen. Hij was zo diep in gedachten verzonken dat hij bijna tegen iemand opbotste.
‘Sorry,’ zei hij vlug.
‘Het is oké,’ kwam de snelle reactie van Sophie, een klasgenootje van hem. Ze kreeg een kleur op haar wangen. Dat kreeg Sophie altijd als een jongen tegen haar praatte, had Jack gemerkt.
‘Geen pijn?’ vroeg hij voor de zekerheid, maar Sophie schudde haar hoofd.
‘Mooi,’ zei hij nog, voordat hij het tuinpad naar zijn huis op liep. In huis was het een chaos, zijn moeder had de hele week gewerkt en dat was te merken. Maar eigenlijk dacht Jack dat ze vandaag vrij was en dat het wel opgeruimd zou zijn.
‘Mam?’ riep hij vragend.
‘Ze is naar opa,’ antwoordde Emma, zijn oudere zus. ‘Die ging weer eens gek doen.’
‘Wat dan?’ vroeg Jack gealarmeerd. Hij hoopte maar dat er niets aan de hand was met zijn opa, hij was dol op de oude man.
‘Hij had een taxi gepakt naar Heathrow’, vertelde Emma. ‘Hij zei dat hij naar New York moest om iemand te ontmoeten. Ik zei het je pas al: die man spoort niet helemaal meer.’
‘Hij is oud’, zei Jack verdedigend. ‘Dan mag het. Is hij nu weer thuis?’
Emma knikte. ‘Mam heeft hem opgehaald en thuisgebracht. Ze belde net dat ze na het eten thuis is, dus ik hoop dat je zin in pizza hebt.’
Jack haalde zijn schouders op. Pizza was prima. ‘Kan ik hem even bellen, denk je?’
‘Vast wel’, was Emma’s antwoord. ‘Ik ga nog even naar Patrick, hij eet vanavond ook mee trouwens.’
Jack zuchtte hoorbaar, hij kon de irritante vriend van Emma niet uitstaan. Het was al erg genoeg dat hij hem iedere dag op school tegenkwam, nu moest hij er ook nog mee gaan eten. Hij plofte op de bank en zocht op zijn mobiel het nummer van opa.
De telefoon ging maar twee keer over voordat opa opnam.
‘Jack!’ zei hij blij verrast. ‘Wat leuk dat je even belt.’
‘Hoe is het opa?’ vroeg Jack, zo gewoon mogelijk. Wist opa nog wat hij vanmiddag gedaan had? Zou het te maken hebben met het verhaal dat hij pas verteld had?
‘Goed hoor’, zei opa geruststellend. ‘Ik ben vanmiddag nog op Heathrow geweest, maar kennelijk mag ik daar niet meer heen.’
Jack grinnikte, echt iets voor opa om er een grapje over te maken.
‘Waarom ging u naar Heathrow?’ vroeg hij toen, een tikkeltje serieuzer.
‘Ik wilde naar New York, maar kennelijk is dat geen plek voor oude mannen als ik. Die vriend van mij heeft Larissa gevonden via… via… hoe heet dat ook alweer?’
‘Facebook?’ gokte Jack.
‘Ja’, was opa’s reactie. ‘Ze woont in New York en is weduwe, ik wilde haar nog één keer zien.’
Het laatste kwam er uit met een zucht. Jack wilde reageren, maar opa was hem voor.
‘Jack… Pak al je kansen en wees niet bang om te falen. Je faalt namelijk alleen als je het niet probeert.’
Het bleef even stil. ‘Kom maar snel een keer langs, dan praten we wel verder.’
‘Dat is goed, opa!’ zei Jack. Gedachteloos drukte hij het gesprek weg en legde zijn mobiel aan de kant. Opa’s woorden bleven in zijn hoofd hangen. Je faalt alleen als je het niet probeert. Dat waren precies de woorden die hij vandaag nodig had. Hij pakte zijn mobiel er weer bij en appte Jonah.
Ik ga auditie doen.

Terwijl ik bezig was met het uitwerken van dit verhaaltje bedacht ik me dat het leuk zou zijn om hier een uitgebreider verhaal van te maken. Ik heb er een tijdje over zitten brainstormen en bedacht dat ik hier wellicht een novelle van kon schrijven voor Kindle. Dus misschien kun je over een poosje het hele verhaal van Jack en zijn opa lezen. Zou je dat leuk vinden?

Liefs,

Mirjam