Brief aan Anna Laura #8 Oorlogsboeken en favorieten

Allereerst mijn excuses dat er vorige week geen Lezen met Mirjam blog online is gekomen. Ik ben toch nog best wel ziek geworden van het coronavirus, vooral heel erg moe en snel hoofdpijn. Gelukkig merk ik heel voorzichtig wat vooruitgang, maar het is nog best grillig. De ene dag heb ik een goede dag, maar het kan de dag erna weer heel anders zijn. Ik probeer voorzichtig weer m’n conditie op te bouwen, maar al met al moet ik het nog rustig aan doen. Niet zo leuk voor m’n NaNoWriMo wordcount (4000), maar we doen het er maar mee. Toch wilde ik graag deze week een brief aan Anna Laura sturen en hoe toepasselijk is het dat we net nu ik deze brief schrijf, een halfuurtje hebben zitten appen over onze liefde voor boeken?!

Lieve Anna Laura,

Ontzettend bedankt voor je leuke en gezellige brief. Ik vind het iedere maand weer een feestje om ‘m te lezen en om er eentje te schrijven. De omstandigheden deze maand zijn wat anders, zoals je weet heb ik vorige week zelfs twee dagen nauwelijks kunnen lezen. Maar goed, ik merk dat ik er nog steeds blij van word om over boeken te praten.

Heel herkenbaar wat je schrijft over klassiekers, want wanneer is een boek nu eigenlijk een klassieker? Voor mijzelf is het ook niet echt een genre dat ik met plezier lees, al zitten er soms wel boeken bij die ik mooi of leuk vind, zoals Little Women en To kill a mockingbird. Rondom de klassiekers hangt ook zo’n elitair sfeertje, waar ik helemaal niet van houd.

Ik lees wel graag historische fictie en ik denk dat ik, om maar meteen je vraag te beantwoorden, toch wel het liefst boeken over de Tweede Wereldoorlog lees. Dat voelt een beetje gek, omdat het een vreselijke tijd was, maar ik denk dat het juist heel goed is om daar aan te blijven denken en erover te blijven lezen. Al is het maar om de huidige situatie in perspectief te blijven zien. Ook lees ik wel graag Bijbels historische fictie, maar dat is qua tijd behoorlijk breed. Tussen Adam en Eva en het Nieuwe Testament zit tenslotte zo’n 4000 jaar 😉 En als ik een fantasyboek lees, lees ik graag een boek met elementen uit de Middeleeuwen. Zowel in Lord of the rings als De brief voor de koning is dat het geval.

Brengt me meteen bij mijn vraag. Een tijdje geleden liet ik iemand mijn boekenkasten zien en vertelde dat De brief voor de koning een van mijn favoriete boeken allertijden was. Zijn reactie: ‘Waarom vind je dat zo’n mooi boek dan?’ Ik stond met een mond vol tanden. Ik roep echt al járen dat het mijn favoriete boek is en ik kon zo één twee drie geen reden bedenken. ‘Gewoon, omdat ik het mooi vond’ voelde natuurlijk niet als een oprechte reactie. Uiteindelijk kwam ik er wel uit, maar het voelde een beetje gek. Dus nu mijn vraag voor jou: Moet je per se een reden hebben waarom een boek je favoriete boek is? Of voldoet ‘Gewoon, omdat ik het mooi vond’ voor jou? Ik ben echt razend benieuwd naar je reactie!

Ik heb de laatste tijd eigenlijk vooral veel boeken herlezen omdat ik door Covid-19 me niet echt kon concentreren op ingewikkelde verhalen, dus ik vind het best lastig om een boekentip te geven. Maar ik doe toch een poging… Heb jij al gezien dat er meerdere boeken van Markus Zusak op Kobo plus staan? Sowieso De bruggenbouwer en De boodschapper. Heel toevallig trok ik deze twee titels van de week uit mijn TBR potje. De Algerije-serie staat inmiddels op mijn TBR.

Veel leesplezier de komende maand!

Liefs,

Mirjam

P.S. Voor de lezers van mijn blog: Vinden jullie eigenlijk dat je een reden moet hebben waarom een boek favoriet is?

Kom me volgen op social media

6 Comments

  1. O nee, je hoeft echt geen betere reden te hebben dan dat je ergens heel erg van hebt genoten! Sommige dingen moet je ook helemaal niet willen uitleggen, denk ik. Zeker als je niet direct een antwoord paraat hebt.

Laat een antwoord achter aan Anna Laura Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.