Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik deze vraag zou krijgen na mijn zwangerschapsaankondiging, maar meerdere mensen hebben hem gesteld. Daarbij krijg ik ook heel vaak de vraag hoe ik dat dan voor me zie, dus ik besloot er een blogbericht aan te wijden.
Blijf je schrijven als de baby er is?
Eerlijk gezegd voelde deze vraag een beetje alsof ik in de jaren zestig was beland, toen vrouwen moesten stoppen met werken als ze gingen trouwen of als hun werkgever gul was, als er een baby op komst was. Ik ben niet heel erg feministisch ingesteld (want ik weet ook gewoon dat het goed is als moeders veel tijd met hun kinderen doorbrengen), maar dit ging mij toch ook iets te ver. Dus ik kan alle fans van mijn boeken geruststellen: ja, ik blijf schrijven!
Wat zijn je plannen?
Voor mezelf heb ik een soort ‘bare minimum’ gesteld wat ik aan schrijfwerk wil doen als de baby er eenmaal is, met drie hoofddoelen:
- Eén fysiek boek per jaar publiceren via een uitgever (voor 2026 is dat dus al mooi geregeld, want Samen! deel 7 verschijnt als alles goed gaat in april).
- Eén tot twee e-books per jaar zelf uitgeven.
- Wekelijks zo’n tien uur schrijven.
Daarnaast wil ik wel blijven bloggen, Instagrammen, de Kronieken digitaliseren en af en toe een nieuwsbrief versturen, maar dat zijn bijzaken. En het lijkt me natuurlijk heel tof om wél twee fysieke boeken per jaar te publiceren en (nog) meer e-books, maar de baby heeft prioriteit!
Hoe ga je het doen?
Laat ik voorop stellen dat ik (nog) geen ervaring heb met het moederschap en later misschien hartelijk kan lachen om mijn naïviteit, maar ik heb een aantal manieren bedacht om toch wekelijks een uurtje of tien schrijvend door te kunnen brengen:
- Schrijven op momenten tussendoor. Vroeger werkte dit ook, toen ik druk bezig was met mijn studie en werk. En ik heb het afgelopen jaar niet voor niets dat experiment gedaan met een halfuur werken aan een bepaald project. Dat was zeker met het oog op de komst van een baby 😉 Dus als de baby slaapt, of als hij/zij lekker in de draagdoek bij mama zit, kan er vast wel wat geschreven worden.
- Jaap! Gelukkig ben ik geen single mom en is Jaap er ook om voor de baby te zorgen. Hij heeft dan wel een baan waarbij hij lange dagen maakt, op maandag en vrijdag is Jaap vrij en hoewel ik op vrijdag in De Wedloop werk, heb ik de eerste maanden nog zwangerschapsverlof en ben ik ook van plan om iets met m’n ouderschapsverlof te doen.
- Opa & oma Schippers. Mijn ouders genieten intens van hun kleinkinderen en ik denk niet dat ze het heel erg vinden om een dagdeel op te passen als ik inspiratie heb (hoewel jullie inmiddels vast wel weten hoe ik over inspiratie denk).
- Geen al te hoge verwachtingen hebben van mezelf en er vooral geen druk op leggen.
- Hopelijk in november 2025 de eerste versie van het eerste deel in een nieuwe serie schrijven, zodat de uitgave voor 2027 ook al geregeld is 😉
Neem je verlof?
Van mijn werk in de boekwinkel heb ik sowieso zwangerschapsverlof en dan word ik gewoon doorbetaald door het UWV, maar voor mijn schrijfwerk krijg ik niet doorbetaald. Het scheelt natuurlijk ook ontzettend dat ik voor de verkoop van m’n boeken niet veel meer hoef te doen en dat ik er prima een paar maanden tussenuit kan. Maar … ik weet niet zeker of ik dat wil. Als ik in december en begin januari (als ik nog niet bevallen ben) zin heb om te schrijven, dan ga ik uiteraard gewoon schrijven. Ik denk niet dat ik in het kraambed veel zal schrijven, maar ik zou er niet vreemd van op kijken als het tóch gebeurt. Maar zoals ik al eerder schreef: de baby heeft prioriteit en ik verwacht de eerste maanden na zijn/haar geboorte dan ook niet dat er veel uit m’n handen komt, maar alles wat er geschreven wordt is mooi meegenomen.
Tot slot
Ik wil nog even benadrukken dat schrijven mijn werk is, het is niet zomaar een hobby. Er moet (glutenvrij) brood op de plank komen en hoewel Jaap hoofdkostwinner is, wil ik die verantwoordelijkheid niet alleen op zijn schouders laten rusten. Dat is financieel voor ons zelfs niet mogelijk, zonder mijn Wedloop- en schrijfinkomen zouden we het niet redden. Nu hoop ik t.z.t. wel te kunnen stoppen met werken bij de Wedloop (en dan het dan vrijwillig een dagdeel per week te doen) omdat het schrijfwerk voldoende oplevert.
Ben je gerustgesteld? 😉
Liefs,
Mirjam
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Gerustgesteld? Ik had niet anders verwacht dan dit antwoord;). Lijkt me heerlijk om te schrijven met een slapende baby in de draagzak, maar ja, dan moet je natuurlijk wel een baby hebben die daar weer net van houdt…
Haha, je kent me gelukkig inmiddels aardig goed 😉 Ik hoop inderdaad dat de baby fan is van een draagzak, maar zo niet, is er vast wel een andere oplossing voor te bedenken. Ik geloof dat het helemaal goed gaat komen!
Lijkt mij logisch in deze tijd. Maar ja, ik weet ook dat vele personen helaas niet veel verder zijn gekomen dan toen ik op jouw leeftijd was. Nog een rede om te blijven schrijven, een huwelijk is leuk maar geen garantie voor oneindig. Er kan altijd iets gebeuren en dan sta je er alleen voor. En dan is het ook fijn als je een structuur en eigen inkomsten hebt. En overigens is het voor een baby/kind ook fijn als een moeder een eigen leven heeft en niet 100% om hem/haar heen loopt. Natuurlijk wordt het in het begin niet eenvoudig, maar dat is bij elke verandering zo. Dus Succes!
Dankjewel 🙂
Ik hoop dat je het blijft doen!
Lees het blogbericht maar goed 😉 Dat gaat helemaal goedkomen!