Friends 4-ever // Hoofdstuk 106 // Lily

Vorige week waren de meiden terug van de excursies naar Berlijn en Parijs. Marit onthulde een foto van Lily en Aron en dat stelde Norah voor een dilemma. Zegt het je niks? Lees hier het hoofdstuk terug. Vandaag lezen we meer over Lily … zou Aron het advies van Norah hebben opgevolgd?

‘Het is mij opgevallen dat jullie readers er nagenoeg hetzelfde uitzagen.’ Sanders stond voor Lily en Marits neus. ‘En hetzelfde als die van Kyle en Aron. Hoe komt dat?’
Nog voor Lily precies begreep waar haar docent Duits het over had, gaf Aron antwoord. ‘Omdat we met dezelfde personen gesprekjes hebben gevoerd. Het is u toch niet ontgaan dat we samen hebben gewerkt?’
‘Nee, zeker niet.’ Sanders keek hen nog even onderzoekend aan. ‘Oké. Jullie hebben verder goed meegedaan in Berlijn en daarom zal ik erop vertrouwen dat jullie de opdrachten hebben uitgevoerd.’
‘Dank u wel mevrouw,’ zei Aron netjes. ‘Maar eigenlijk wel jammer dat u zo coulant bent.’
Waar haalde hij dat deftige woord nu weer vandaan?
‘Waarom?’
‘Nou … ik vond de reis naar Berlijn heel erg leuk. Als onze readers niet goedgekeurd waren mochten we wellicht nog een keer.’
Sanders glimlachte. ‘Tja … dat gaat helaas niet lukken. Maar je kunt altijd nog Duitse Taal en Cultuur gaan studeren, Aron. Dan kom je er vast nog eens.’
Lily zag de blik van afschuw op Arons gezicht en schoot in de lach. ‘Toch niet helemaal je ding?’ vroeg ze.
‘Nee. Het is dat we les hebben van Sanders, dat maakt het nog een beetje draaglijk.’ Hij zweeg even. ‘En dat jij en Marit in deze les zitten natuurlijk.’
‘Dat zal wel, slijmbal.’ Meteen had ze spijt van haar woorden.
Hij grijnsde breed. ‘Dan geloof je me niet, het is echt waar.’
Lily kon niet voorkomen dat ze bloosde. Ze draaide zich maar snel om, zodat hij het niet zou zien.

In de pauze dacht ze nog steeds aan Arons woorden. De afgelopen dagen had hij wel vaker iets gezegd waardoor ze bijna dacht dat hij verliefd op haar was. Gisteren bij tekenen had hij de hele les naast haar gezeten. Tegen Huurman had hij gezegd dat het was omdat zij hem inspireerde. En maandag bij Engels kwam hij meteen naar haar toe toen ze andere tweetallen dan gebruikelijk moesten maken. Zocht ze hier echt te veel achter, of vond hij haar wel leuk?
‘Waar zit jij met je gedachten?’ Norah stootte haar aan.
‘Bij Aron,’ antwoordde Marit, voor ze iets kon zeggen.
‘Eh … wat?’ Lily hoopte maar dat ze geen kleur kreeg, maar omdat ze haar wangen voelde
branden wist ze dat het ijdele hoop was.
‘Geef maar toe dat je veel aan hem denkt. Bij Duits zat ze de halve les achterstevoren.’
‘Omdat we moesten samenwerken met Aron en Kyle.’
‘Dat moest niet, dat wilde jij.’
‘Het was net zo makkelijk,’ verdedigde Lily zichzelf. ‘Omdat zij achter ons zitten.’
‘Dat is waar,’ zei Marit. ‘Maar Aron zei zelf ook dat hij Duits alleen maar draaglijk vindt omdat jij bij hem in de les zit.’
‘Zei hij dat echt? Wow …’ Norah kreeg een vreemde uitdrukking op haar gezicht.
‘Marit verdraait de waarheid. Aron zei dat hij het draaglijk vond omdat we les van Sanders hebben én omdat Marit en ik bij hem in de les zitten.’
‘Dat zei hij ja,’ grapte Marit. ‘Maar hij bedoelde alleen jou, dat is duidelijk.’
Sinds wanneer was Marit zo bijdehand? Dit ging echt de verkeerde kant uit.
‘Kennelijk maakt hij werk van je,’ merkte Norah tevreden op. ‘Dat werd tijd ook.’
Lily slaakte een theatrale zucht. Zij mocht dan verliefd op Aron zijn, het was niet de bedoeling dat haar vriendinnen ervoor zouden zorgen dat ze hoopvol werd.
‘Hoi Lily!’ Een rilling liep over haar rug toen ze een bekende stem hoorde. Ze draaide zich om en keek recht in het gezicht van Corné. Wat deed hij hier? Ze was niet in staat een woord uit te brengen.
Haar vriendinnen leken net zo geschokt.
Eva was de eerste die haar stem terugvond. ‘Hé, jij bent toch Lily’s stalkende ex? Wat doe je hier?’
Lily zond haar een dankbaar glimlachje toe. Ze had Corné meteen op zijn plek gezet.
‘Ik moet met je praten, Lily.’
‘O.’ Ze pijnigde haar hersens naar een passende reactie. Zij wilde niet met hem praten, maar hij gaf haar geen keuze.
‘Zonder je vriendinnen.’
‘Denk je echt dat wij Lily alleen met jou laten? Wat je te zeggen hebt kan prima waar wij bij zijn.’
Norah zette haar handen in haar zij en keek Corné boos aan.
‘Waarom doen jullie alsof ik een of ander monster ben? Ik wil alleen maar praten met Lily.’
‘En wie zegt dat ik met jou wil praten?’ Eindelijk slaagde ze erin iets te zeggen.
‘Alsjeblieft?’ Hij keek haar zo smekend aan dat ze bijna geneigd was toe te geven.
‘Wat doet hij hier?’ Stan kwam bij hen staan.
‘Hij wil met Lily praten,’ vertelde Eva. Vervolgens fluisterde ze iets wat Lily niet kon verstaan. Stan liep meteen weg.
‘Moet jij niet naar school ofzo?’ informeerde Norah.
‘We zijn op excursie in Amersfoort.’ Het kwam er afgemeten uit. ‘Die kans wilde ik niet aan me voorbij laten gaan. Lily … ik moet je spreken.’
‘Ga je gang,’ antwoordde ze, zo luchtig mogelijk.
‘Ik … ik … Sorry, ik kan dit echt niet zeggen waar je vriendinnen bij zijn.’
‘Dan zeg je het niet,’ zei Norah hardvochtig.
Lily kreeg medelijden met hem. Misschien moest ze inderdaad even met hem praten, dan kon hij het goed afsluiten. Maar voor ze kon zeggen dat ze wel even met hem mee zou lopen voelde ze een arm om haar schouder.
‘Lil, wat is er aan de hand?’ Haar hart maakte een sprongetje toen ze Arons stem hoorde. Hij trok haar stevig tegen zich aan en drukte een kus in haar haren. Het was geen verbeelding, hij deed het echt.
De uitdrukking op Corné’s gezicht veranderde, alsof een masker afviel. Hij keek niet langer wanhopig, maar zijn gezichtsuitdrukking was vol woede.
‘Dus daarom reageer je niet op mijn berichtjes, je hebt een ander. Nu al?’
Norah liet een sissend geluid horen. ‘Ik weet niet welke kalender jij gebruikt, Corné, maar Lily en jij zijn al bijna een halfjaar uit elkaar.’
‘We zouden vrienden blijven,’ wierp hij tegen. ‘Dat had je beloofd, Lily. Je had rust nodig, maar zodra je dat had zouden we weer bij elkaar komen.’
‘Hè?’ Lily kon haar oren niet geloven. Ze had inderdaad gezegd dat ze vrienden met hem zou blijven, een belofte waar ze al snel spijt van had gekregen. Maar nooit had ze iets gezegd over rust, om nog maar te zwijgen over zijn onzinnige reactie daarna.
Aron keek haar verbaasd aan, ze schudde langzaam haar hoofd. Ze schraapte haar keel en zocht naar de juiste woorden.
‘Ik vind het heel naar dat ik je onbewust dat gevoel heb gegeven,’ zei ze. ‘Maar ik heb zoiets nooit gezegd, Corné. Misschien … misschien heb je het gedacht omdat je het hoopte. Maar ik heb het nooit gezegd. Het spijt me dat ik het contact met je heb verbroken, maar het was allereerst al fout van mij om te beloven dat we vrienden zouden blijven.’
Zijn gezicht was een donderwolk, maar hij zei niets.
‘Oké. Jammer dan. It’s your loss.’ Met grote stappen beende hij weg. Verbaasd keken ze hem na.
‘Gaat het?’ Aron boog zich naar haar toe en keek haar ernstig aan. Hij liet haar niet los.
‘Eh ja … ik denk het wel,’ stamelde ze. ‘Weten jullie zeker dat dit geen droom is?’
Aron gaf een kneepje in haar schouder. Er veranderde niets, dus kennelijk was het echt gebeurd, hoe raar en onwerkelijk het ook was.

Denk jij dat het stalkgedrag van Corné nu echt over is?

Liefs,

Mirjam

6 Reacties

  1. Jaa, het is over! Ik mocht Corné vanaf het begin al niet, dus ik ben wel blij 🙂 Ik denk dat iedereen die dit vervolgverhaal leest wel blij is dat het uit is! En superleuk van Aron!!! Wanneer is het weer tijd voor hun mc flurry, trouwens?

    1. Eindelijk hè? Het heeft even geduurd voordat het ook bij Corné is doorgedrongen dat het helemaal over is. Ze eten tussendoor elke maand een McFlurry hoor, maar omdat nu altijd te beschrijven in een hoofdstuk is soms wat te veel van het goede. Maar binnenkort gaan ze wel weer naar de McDonalds 😉

  2. Ik hoop het! Het is erg vervelend voor Lily. Lief van Norah,Eva, Marit én Aron dat ze het voor haar opnamen. Ik hoop dat er wat komt tussen Lily en Aron??

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.