Hoofdstuk 111, ik vind het een hele prestatie. Het vervolgverhaal telt inmiddels ruim 135.000 woorden en al bijna 2,5 jaar kunnen jullie (bijna) iedere week een hoofdstuk lezen. Hopelijk geniet je er nog steeds van als toen het vervolgverhaal net online kwam (of je het ontdekte). Vorige week las je over Aron en Lily die om elkaar heen bleven draaien (wat niet echt nieuw is). Hoe kijkt Eva daar tegenaan? Je leest er vandaag meer over…
Het was een drukte van belang in de gymzaal. Overal stonden tafels waar je boeken kon inleveren. Leerlingen uit allerlei jaarlagen liepen door elkaar heen en Eva overzag het allemaal niet.
‘Daar staat Van Eck,’ wees Stan en hij trok haar mee. Bij hun geschiedenisleraar en mentor konden ze al hun tekstboeken kwijt.
‘Voor werkboeken waar je niet in mocht schrijven moet je bij mevrouw Pronk zijn,’ vertelde Van Eck.
‘Dat zijn er niet zo heel veel, toch?’ vroeg Stan.
‘Geschiedenis, natuurkunde en Nederlands,’ somde Eva op. ‘Of heb je per ongeluk wel erin geschreven?’
Stan grijnsde. ‘Nee hoor, ik niet.’
‘Ik per ongeluk wel,’ verzuchtte Eva. ‘In m’n werkboek van natuurkunde. Maar dat vind ik zo onhandig, dat je daar niet in mag schrijven.’
‘Dat is het zeker,’ knikte Van Eck, die kennelijk had meegeluisterd. ‘Tijdens de rapportvergadering kwam het daar ook op en waarschijnlijk mag je volgend jaar wel in het werkboek schrijven. In alle werkboeken.’
‘Tja … dan hebben we er maar één jaar iets aan.’
‘Beter iets dan niets, toch?’ Daar moest Eva haar mentor gelijk in geven. Samen met Stan liep ze naar de tafel waar mevrouw Pronk stond. Het was daar beduidend rustiger.
‘Je had je toets echt heel goed gemaakt, Eva. Complimenten voor je cijfer. Ga je later iets meer met Nederlands doen?’
Eva glimlachte. ‘Eh … waarschijnlijk niet. Eerder iets met muziek.’
‘Dat heeft ook met Nederlands te maken,’ meende Stan. ‘Je schrijft liedjes.’
‘O echt? Wat leuk!’ Pronk was meteen enthousiast. ‘Daar heeft Stan helemaal gelijk in, dat heeft zeker met Nederlands te maken.’
Eva kon niet voorkomen dat ze bloosde, ze hoopte maar dat Stan verder niets zei over hun YouTube kanaal, dat zou ze wel een beetje awkward vinden. Gelukkig zweeg hij en liepen ze niet veel later samen naar buiten.
‘Eigenlijk stom dat we voor zo’n halfuurtje naar school moeten,’ verzuchtte Stan.
‘Het is niet heel efficiënt,’ beaamde Eva. ‘Maar het is wel leuk om iedereen nog even te zien voor de vakantie én we gaan zo meteen naar de McDonalds, dat is ook altijd leuk!’
‘Zeker,’ vond Stan. ‘Wie gaan er allemaal mee?’
‘Norah, Marit, Lily, jij, Aron, Kyle en volgens mij gaat Liam ook mee. Dat zou jij nog vragen.’
‘Heb ik gedaan,’ antwoordde Stan. ‘Maar hij kan niet.’
‘Jammer.’ Ze vond het vooral jammer voor Stan, hij kon het goed vinden met Liam. Maar verder was Liam geen vast onderdeel van hun groepje. Aron en Kyle hoorden er veel meer bij.
‘Ja. Maar met de rest is het ook gezellig,’ vond Stan. ‘Zeg … heb jij enig idee hoe het zit tussen Aron en Lily?’ Precies op dat moment kwamen die twee samen de school uitlopen.
‘Ik heb geen idee,’ verzuchtte Eva. ‘Misschien moet jij het eens aan ze vragen.’
‘Ja?’ Stan keek haar verbaasd aan.
‘Nou … eh … doe toch maar niet,’ haastte ze zich te zeggen. Lily zou het vast niet leuk vinden als iemand dat deed. Maar goed, het was wel heel frustrerend om te zien dat die twee om elkaar heen bleven draaien.
‘Er gaat niets boven een McFlurry,’ merkte Kyle op. ‘Wat een geweldig idee toch om die eens per maand te halen. Hoelang houden we ons al aan deze traditie?’
‘Wij bijna twee jaar,’ antwoordde Norah. ‘En jullie mochten af en toe mee. Iedereen lachte, want inmiddels gingen de jongens ook al ruim een halfjaar iedere maand mee bij het halen van hun maandelijkse McFlurry.
‘Twee jaar,’ zei Aron langzaam. ‘Wat gaat de tijd eigenlijk ook snel. Nog maar één jaar school …’
‘St,’ wees Lily hem terecht. ‘Ik wil daar nog niet over nadenken. Wat vonden jullie het allerleukst het afgelopen jaar?’
‘De Berlijnreis,’ zei Aron direct. ‘Dat was zo gezellig.’
Ja, vooral toen Lily op je schouder in slaap viel, dacht Eva. Ze zag de blikken wel tussen Aron en Lily en moest zich echt inhouden niet te gaan gillen. Waarom hadden die twee nog geen verkering?
‘Hoe durf je dat te noemen?’ Norah keek Aron streng aan. ‘Daar waren Eva en ik niet bij.’
‘Nee, maar jullie zaten lekker te chillen in Parijs, dat was toch ook goed?’
‘Jawel … Maar ik heb zo het idee dat jullie het in Berlijn gezelliger hadden.’
Aron glimlachte. ‘Ben je jaloers?’
‘Een mini beetje,’ gaf Norah toe. ‘Ik vond de bruiloft van Van Eck ook heel erg leuk.’
‘O ja, die hebben we ook nog gehad. En Sinterklaas vieren vond ik heel leuk!’ merkte Marit op.
‘Schaatsen,’ vulde Stan aan.
‘Eh … dat vond ik nou niet het allerleukste,’ verzuchtte Lily.
‘O, dat was ik vergeten.’ Stan keek haar schaapachtig aan. ‘Maar … dat Aron altijd je tas voor je droeg was wel weer leuk, toch?’
‘Natuurlijk,’ grinnikte Lily.
‘Ik weet niet of ik het leuk mag vinden, maar ik vond het ergens wel geniaal toen die ex van jou op school kwam,’ grijnsde Kyle. Hij knikte naar Lily. Er verscheen een blos op Lily’s wangen. ‘Wat een ongemakkelijke situatie was dat.’
‘Heel ongemakkelijk,’ beaamde Lily. ‘Zullen we er maar niet meer over praten?’
‘Goed idee!’ zei Aron. ‘We kijken nu weer vooruit, wie gaat waarheen op vakantie?’
‘Hé, toen Aron het over vakanties had, dacht ik aan onze plannen om met z’n vieren op vakantie te gaan,’ zei Marit. Ze waren aangekomen op het punt waar ze altijd afscheid van elkaar namen en stonden nog wat te praten. ‘Mijn oom heeft een vakantiehuisje in Zeeland en daar mogen we voor vijftig euro per persoon een midweekje blijven. Als we de boel maar wel schoon achterlaten. Het kan alleen in de laatste week van de vakantie, kunnen jullie dan?’
Iedereen knikte. ‘Supertof.’
‘Ga ik toch nog op vakantie,’ verzuchtte Lily blij. Omdat haar vader zijn been had gebroken waren hun plannen voor de zomervakantie in het water gevallen. ‘Mijn moeder vroeg gisteren nog of ik het niet leuk zou vinden om met jullie op vakantie te gaan, toen zei ik dat het veel te duur was. Dus … toen stelde mijn moeder voor dat ze een deel van de vakantie wilden betalen. Misschien wordt het wel een gratis vakantie, meiden.’
‘O, dat is echt geweldig! Maar … het hoeft niet hoor,’ zei Marit. ‘Ik vind het niet erg om zelf te betalen.’
‘Ik ook niet,’ zei Eva snel.
‘Misschien kunnen ze wel geld meegeven voor leuke dingen,’ bedacht Lily. ‘Ik laat het jullie wel weten. In ieder geval supertof, ik heb er nu al zin in, ook al betekent het wel dat de zomervakantie dan bijna voorbij is.’
‘Zo moet je niet denken,’ wees Marit haar terecht. ‘Je moet de nadruk leggen op het feit dat het nog vakantie is.’
Lily grinnikte. ‘Je zal wel gelijk hebben.’
‘Bovendien,’ vulde Eva plagend aan. ‘Zie je Aron dan weer bijna.’
Wat zou jij liever hebben: vakantie of een schooldag met je ‘crush’?
Liefs,
Mirjam
Tja, ik zou zeggen vakantie, maar ja, ik heb nog geen crush op iemand.? Leuk hoofstuk weer, vooral de Mcflurry’s! Zin in de laatste week van de zomervakantie!
Haha, dat maakt natuurlijk heel veel verschil 😛