Friends 4-ever // Hoofdstuk 26 // Lily

De afgelopen twee weken heb je vooral veel over Marit en Norah kunnen lezen. Zo verklapte Norah vorige week, geheel per ongeluk, een gedeelte van Marits grote geheim aan Kyle. De week ervoor waren de twee meiden nog samen aan het werk gegaan met hun huiswerk voor scheikunde. Toen appte Lily ook dat Aron de vier vriendinnen wilde trakteren op een McFlurry. Gaat dat eigenlijk nog gebeuren?

Lily wiebelde met haar voet en staarde naar de klok in het lokaal van meneer Van Eck. Hij moest hem echt eens na laten kijken, want de wijzers gingen abnormaal langzaam. Volgens de klok duurde het nog twintig minuten voordat de les voorbij was, maar Lily wist zeker dat ze al bijna een uur in het lokaal zaten. Om de ramp compleet te maken behandelde Van Eck deze les het meest saaie onderdeel uit de Nederlandse geschiedenis. Ze keek het lokaal eens rond en verbaasde zich over haar klasgenoten die ingespannen luisterden en aantekeningen maakten. Vonden ze dit echt interessant?
Lily zuchtte maar eens en boog zich over haar schrift. Al snel ging haar pen op een neer, maar aantekeningen maakte ze niet. Ze dacht eigenlijk amper na bij wat ze tekende, maar toen ze even later het resultaat bekeek, grijnsde ze.
‘En, Lily, kan jij mij even vertellen wat er te lachen valt aan de hoeveelheid pestslachtoffers in de vijftiende eeuw?’
Ze schoot meteen overeind. ‘Eh … eh … daar lachte ik niet om, meneer.’
‘Waar dan wel om?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Dat weet ik eigenlijk niet. Ik had een binnenpretje.’
Van Ecks blik leek haar te doorboren. ‘Zat je wel op te letten?’ vroeg hij streng.
‘Eh … eigenlijk niet,’ gaf Lily eerlijk toe.
Nu brak er een glimlach door op Van Ecks gezicht. ‘Omdat je zo eerlijk bent, zal ik het voor deze keer door de vingers zien. Maar probeer nu wel op te letten. Dit is belangrijk voor de volgende toets. En zoals je weten staat deze in het PTA en telt het cijfer mee met je schoolexamens.’
Lily zuchtte opgelucht en nam zich voor dit laatste kwartiertje echt goed op te letten. Ze zette een kruis door de getekende McFlurry en maakte ijverig aantekeningen van wat haar geschiedenisleraar vertelde. Gelukkig duurde zijn verhaal niet lang meer en gaf hij snel het huiswerk op. De rest van de les mochten ze daaraan werken.
‘Je zat zeker met je gedachten al in de McDonalds,’ raadde Eva, die schuin voor Lily en Marit zat.
Lily glimlachte flauwtjes en legde haar hand over de doorgestreepte McFlurry. ‘Ik was aan het verzinnen welke smaak ik zou nemen,’ reageerde ze. ‘Ik hoop dat ze stroopwafel hebben.’
‘Ja ja, dat was ook echt waar je je druk over maakte,’ plaagde Norah.
Lily wierp haar slechts een quasi-boze blik toe en las toen de eerste vraag die in haar boek stond. Norah had natuurlijk helemaal gelijk, ze was de hele tijd met haar gedachten bij het feit dat ze straks met Aron naar de McDonalds zou gaan. Oké, haar vriendinnen en Kyle gingen ook mee, maar ze vroeg zich nog steeds af waarom hij het had voorgesteld. Ja, omdat hij niet op haar feestje kon komen en hij zich daar schuldig over voelde. Maar er waren wel meer mensen niet op haar feestje geweest en geen van hen had zich verplicht gevoeld iets terug te doen. Aron wel. Betekende dat hij misschien ook iets voor haar voelde? Of wilde hij gewoon vriendschappelijk met haar omgaan? Misschien zou ze na vanmiddag iets wijzer zijn.

‘Is het niet veel te koud voor een McFlurry?’ vroeg Kyle, toen ze een tafeltje hadden gevonden in de McDonalds.
‘Kom je nu mee,’ verzuchtte Aron, terwijl hij wees naar de zes kartonnen bekers op het dienblad. ‘Als je wat anders wilt, ga je het zelf maar halen. Vind je ook niet, Lil?’
‘Dan had je eerder moeten zijn, Kyle. Bovendien is het halen van een McFlurry eens in de maand op vrijdagmiddag een traditie geworden.’
‘Voor jullie,’ vulde Kyle aan. ‘Maar goed, ik begrijp het al. Ik moet niet zeuren. Welke is stroopwafel?’
‘Die drie,’ wees Aron en hij begon de bekers uit te delen. ‘Geniet ervan, dames.’
Kyle snoof verontwaardigd, maar Aron zei niets tegen hem.
Een tijdje zwegen ze alle zes, terwijl ze genoten van de koude lekkernij.
‘Niet te geloven dat we alweer bijna toetsen hebben,’ verzuchtte Kyle, toen hij als eerste zijn McFlurry op had. ‘En dat het al bijna kerstvakantie is. Gaan jullie nog wat leuks doen?’
Lily schudde haar hoofd, net als haar vriendinnen.
‘Ik ga op wintersport,’ zei Aron, met een grijns op zijn gezicht. ‘Tenminste, als het met mijn oma goed blijft gaan. Maar ze gaat steeds verder vooruit, dus ik ga er voor het gemak vanuit dat het doorgaat.’
‘Wat leuk!’ reageerde Norah. ‘Ben je al vaker op wintersport geweest?’
Nu schudde Aron zijn hoofd. ‘Dus eigenlijk weet ik nog helemaal niet zeker of het wel leuk is.’ Hij hield zijn hoofd schuin en Lily had het gevoel dat ze ter plekke wegsmolt, net als het laatste restje van haar McFlurry. Waarom was hij zo ontzettend leuk? Snel keek ze een andere kant uit, voordat het te veel opviel dat ze naar hem zat te staren. Haar vriendinnen wisten dan wel dat ze verliefd op hem was, ze had liever niet dat Kyle het in de gaten kreeg. Of nog erger, Aron zelf. Vooral niet als hij haar niet op die manier leuk vond.
‘Wisten jullie al dat er vanaf volgende week een ijsbaan in de stad is?’ Kyle keek enthousiast de kring rond. ‘Misschien kunnen we een avond afspreken om te gaan schaatsen. Met de rest van de klas. Vrijdagavond ofzo.’
‘Vlak voor de toetsweek?’ vroeg Aron met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Da’s toch niet handig?’
‘Daarom zei ik ook vrijdagavond,’ verduidelijkte Kyle. ‘Dan kan je zaterdag gewoon leren.’
‘Vrijdagavond kan het niet,’ antwoordde Eva. ‘Of nu ja, je kunt wel gaan … maar dan is er een concert, van de muziekklassen.’
‘Ach, da’s toch saai,’ merkte Aron op. Niet een van de slimste dingen om te zeggen waar Eva bij was. Haar ogen fonkelden van woede.
‘Noem jij mij nu saai?’ vroeg ze beledigd.
‘Eh … nee?’ probeerde Aron zichzelf te redden. ‘Dat concert is saai …’ Het duurde even, maar toen leek het kwartje toch te vallen. ‘O, sorry! Jij hebt natuurlijk muziek.’
‘Precies! Hoe ga je dat nu goedmaken, meneertje?’ Eva zwaaide met haar vinger voor zijn neus.
‘Eh … ik heb je net getrakteerd op een McFlurry?’ probeerde Aron.
‘Dat was omdat je niet op Lily’s verjaardagsfeest was,’ herinnerde Eva hem aan de gelegenheid. ‘Maar ik weet het goed gemaakt, jij en Kyle komen volgende week vrijdag naar het concert.’
Aron schudde zijn hoofd. ‘Nee, ik moet écht leren voor m’n toetsen, m’n cijfers waren niet zo denderend de vorige keer.’ Het bleef even stil. ‘Man, nu klink ik echt als een nerd.’
‘Nog een McFlurry dan, in januari. Ten slotte is Marit dan jarig!’ Eva gaf de onderhandelingen niet zomaar op.
‘Dan trakteer ik wel,’ bood Kyle aan.
Marit, die zich grotendeels op de achtergrond had gehouden, kreeg een kleur. Was dat omdat Eva had verteld dat ze dan jarig was, óf omdat Kyle zo snel aanbood dat hij zou trakteren?
Eva keek nog een beetje bedenkelijk, maar gaf uiteindelijk toe dat het een goede deal was.
Ze bleven nog een tijd kletsen. Marit gaf uiteindelijk als eerste aan dat ze naar huis moest, omdat ze vanmiddag nog even op haar broertje moest passen. Ze stonden alle zes tegelijk op. Eenmaal bij de fietsen aangekomen, treuzelde Lily nog heel even, om zo lang mogelijk te genieten van de fijne middag. Toen ze eindelijk het sleuteltje in haar fiets had omgedraaid en overeind kwam, merkte ze dat Aron vlak achter haar stond.
‘Ik heb nog een cadeautje voor je,’ zei hij zacht en hij drukte een pakje in haar hand dat verdacht veel op een boek leek.
‘Be … bedankt,’ stamelde ze. En toen was hij verdwenen. Ze stopte het cadeautje snel in haar rugzak, thuis zou ze kijken wat er in zat. En … wat het ook zou zijn, ze had een reden om hem straks een appje te sturen! Hoe het verder ook zou gaan, deze middag pakte niemand haar meer af!

9 Reacties

  1. Wat een leuk hoofdstuk weer (volgens mij zeg ik dit elke week :)). Het is een beetje als serie kijken waarbij er elke week een nieuwe aflevering online komt. Ik ben alweer benieuwd naar wat er volgende week gebeurt!

    1. Geeft niet hoor, dat je dat elke week zeg 😀 En wat grappig dat je het zo omschrijft, want dat is eigenlijk ook wel wat ik in gedachten had toen ik dit project lanceerde!

    1. Ik vind ze natuurlijk allemaal erg leuk, maar op dit moment vind ik het schrijven van de hoofdstukken uit het perspectief van Lily het leukst. Maar dat kan zo maar weer veranderen 😉

  2. Leuk hoofdstuk!
    Ik lees sinds kort dit vervolgverhaal en ik vind het helemaal leuk!
    Mmh, ik begin ook trek te krijgen in een McFlurry 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.