Friends 4-ever // Hoofdstuk 139 // Eva

Herinner je vorige week nog? Met school gingen de vier vriendinnen schaatsen en tot grote ergernis van Lily was ook Joëlle, hun oud klasgenoot mee. Geen idee waarom Lily dat zo erg vond? Lees het hier terug. Vandaag lezen we meer over Eva, die pas jarig is geweest.

‘Ik heb heel goed nieuws voor jullie.’ Van Ecks gezicht straalde gewoon, dus Eva wist bijna zeker wat dat nieuws was.
‘De examencommissie heeft besloten dat wij slim genoeg zijn en geen examens hoeven maken?’ vroeg Aron grijnzend.
Van Eck schudde zijn hoofd.
‘We hebben allemaal een negen voor onze geschiedenistoets gehaald?’ probeerde Kyle.
Weer schudde Van Eck zijn hoofd. ‘Misschien moet ik het anders formuleren. Ik heb heel leuk nieuws.’
‘U bent vader geworden?’ vroeg Norah vervolgens, wat Eva ook dacht.
De grijns op het gezicht van Van Eck kon niet breder worden. ‘Dat klopt helemaal. Afgelopen zondag is mijn zoon Jeftha Daniël geboren.’
Iedereen feliciteerde Van Eck en hij nam alles dankbaar in ontvangst. ‘Ik sta al dagen te popelen om het jullie te vertellen, maar door die vervelende toetsen is er niets van gekomen.’
‘U had het kunnen appen,’ suggereerde Liam.
Resoluut schudde Van Eck zijn hoofd. ‘Nee, dit nieuws is te geweldig om via zoiets kouds als een appje te vertellen. Ik wilde het jullie graag persoonlijk zeggen, dus heb ik het nog niemand verteld. Overigens is dat ook de reden dat ik jullie toetscijfers nog niet heb, maar hopelijk nemen jullie het mij niet kwalijk.’
‘Nee hoor,’ zei Eva, ze dacht dat de rest van de klas er ook wel zo over zou denken. ‘Hij heeft wel een uitstekende dag uitgekozen om geboren te worden.’
Van Eck keek haar even bevreemd aan, maar toen leek het hem te dagen. ‘O ja, jij bent ook jarig geweest. Ook op 13 december?’
Eva knikte.
‘Nog gefeliciteerd, dan. Hopelijk heb je ook een goede dag gehad.’
‘Dank u wel. Gaat alles goed met Jeftha en uw vrouw?’
Van Eck knikte. ‘Gelukkig wel. Het was wel even spannend, Jeftha’s hartslag ging ineens heel snel naar beneden, maar het is goed gekomen.’
‘Heeft u foto’s?’
‘Uiteraard. Ik zal m’n laptop op het scherm aansluiten, dan kunnen jullie allemaal meekijken.’

‘Van Eck heeft een foto in de klassenapp gezet van z’n zoontje,’ vertelde Lily. Meteen grepen alle aanwezigen op Eva’s feestje naar hun telefoon. Ook Eva zelf deed mee. Het was een super schattige foto van hun mentor met baby Jeftha in zijn armen, terwijl hij een poging leek te doen om toetsen na te kijken. Ze grinnikte om het bijschrift.
Als het aan Jeftha ligt hebben jullie allemaal een tien.
‘Ik denk dat ik Jeftha voortaan als geschiedenisleraar wil dan,’ grapte Stan. ‘Ik kan wel een tien voor geschiedenis gebruiken.’
‘Is het zo erg?’ vroeg Eva geschrokken.
Stan grijnsde verlegen. ‘De afgelopen periode heb ik niet zo goed gescoord, ik had andere dingen aan m’n hoofd, weet je.’ Hij maakte een snel gebaar naar de tas die naast zijn stoel stond. Daarin zat zijn insulinemeter en z’n medicijnen, wist Eva.
‘Hoe gaat het nu?’ vroeg ze zachtjes. ‘Met het taartje enzo?’
‘Goed hoor,’ verzekerde hij haar. ‘Ik was erop voorbereid. En binnenkort neem ik een pomp. Dan blijft m’n bloedsuikerspiegel veel stabieler, lijkt me heerlijk. Het constant regelen maakt me zo moe.’
En chagrijnig, dacht Eva, maar ze zei het niet hardop. Ze begreep heel goed dat het leven met diabetes niet makkelijk was voor Stan. ‘Dat lijkt me een goed idee dan,’ zei ze in plaats daarvan.
‘We hebben het er nog wel over,’ zei hij. ‘Ga nu maar je gasten vermaken.’
‘Tss, dat klinkt alsof ik een barones ben in een of ander Engels landhuis,’ lachte ze, terwijl ze de gebaksbordjes begon op te stapelen.
Lily sprong overeind. ‘Zal ik je helpen, Eef?’
‘Graag!’
Samen met Lily liep Eva naar de keuken, zette de bordjes in de vaatwasser.
‘In de koelkast staan hapjes, die mag je wel verdelen over deze schalen,’ instrueerde Eva Lily. ‘Dan vul ik schaaltjes met chips en nootjes.’
Terwijl ze een aantal schaaltjes vulde met lekkernijen dacht ze nog eens na over die pomp. Als z’n suikerspiegel stabieler werd zou dat echt een heleboel schelen. Tijdens de toetsweek had hij z’n wiskundetoets gemist omdat hij weer een hypo had, het zelf onder controle houden ging nog niet zo goed als hij gehoopt had en dat had effect op zijn gezondheid én zijn humeur. Eva durfde er niets van te zeggen omdat ze bang was dat hij weer zou zeggen dat het misschien beter was als ze geen verkering meer met hem had.
‘Dat was een diepe zucht. Gaat het wel goed?’
‘Jawel …’ antwoordde Eva aarzelend. Natuurlijk merkte Lily dat en ze keek haar streng aan. ‘Oké, ik maak me zorgen om Stan. Alle taart en hapjes hebben allemaal invloed op zijn bloedsuikerspiegel. Ik vind het vervelend om alles op tafel te zetten, wetend dat hij er weinig van zal eten. Maar ja … om nou helemaal niks lekkers te hebben is ook zo stom.’
‘Ja … inderdaad,’ zei Lily.
‘Gelukkig heeft hij het besluit genomen om een pomp te nemen, dat zal heel veel schelen.’
‘Ja … mijn oom heeft dat ook, hem helpt het heel goed. Hij had constant hypo’s en sinds hij die pomp heeft, heeft hij het volgens mij niet meer gehad.’
‘Dat klinkt veelbelovend, ik zal het aan Stan doorgeven.’
‘Wat ga je aan mij doorgeven?’ Stan stak zijn hoofd om het hoekje van de keukendeur.
‘Lily’s oom heeft ook diabetes, hij heeft een pomp en sindsdien geen hypo’s meer. Geweldig, toch?’
‘Zeker. Ik ga het volgende week met m’n diabetesverpleegkundige overleggen. En nu … neem ik lekker een ei met rookvlees.’ Hij pikte een hapje van het dienblad dat Lily vasthad. ‘Heerlijk … je bent geweldig Eef, had ik je dat al gezegd?’
Eva glimlachte, blij Stan zo onbezorgd te zien. ‘Vandaag nog niet.’

Wat is jouw favoriete hapje op een verjaardag?

Liefs,

Mirjam

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.