Friends 4-ever // Hoofdstuk 194 // Lily

Vorige week regende het, maar daar lieten de meiden zich niet door tegenhouden om een gezellige middag te hebben op vakantie. Heb je geen idee waar ik het over heb? Dan kan je dat hier teruglezen. Vandaag lees je meer over Lily, hoe beleeft zij de vakantie?

‘Hup, telefoons weg!’ Marit paradeerde de kamer in met in haar hand een glazen pot. Ze zette hem in het midden neer. ‘Wij gaan eens even goede gesprekken voeren met elkaar.’
Lily legde onmiddellijk haar telefoon aan de kant en was geboeid. Vandaag hadden ze een rustige dag gehad. ’s Morgens hadden ze een plaatselijke kerkdienst bezocht en ’s middags hadden ze meegeluisterd met de kerk van Norah en Marit. Het was een prachtige preek geweest, Lily was ervan onder de indruk en ze kreeg het idee dat haar vriendinnen dat ook waren. Na het avondeten had ze zich een tijdje teruggetrokken op haar kamer en nu was ze in de hoek van de bank gaan zitten en zat ze over en weer met Aron te appen. Hoe heerlijk het ook was, ze miste haar vriend wel. Normaal gesproken brachten ze de zondag bij een van hen thuis door en praatten ze samen na over de preek, dat ging nu niet. Ze probeerde hem duidelijk te maken waarom de preek van de dominee van Marit en Norah haar zo geraakt had, maar dat was via WhatsApp nog behoorlijk lastig.
‘Wij voeren altijd al goede gesprekken, toch?’ meende Norah, die niet opkeek van haar telefoon.
‘Meestal wel. Maar nu hebben we een officiële kletspot’, zei Marit.
Nu keek Norah wel op en ze legde haar telefoon weg. ‘O leuk. Ik ben benieuwd.’
‘Dan mag jij als eerste een vraag pakken. Maar wacht … laten we eerst theezetten.’ Marit liep naar het keukentje en kwam niet veel later terug met vier dampende mokken. Ze had zeker de waterkoker al aangezet voordat ze met de kletspot aan kwam zetten.
Norah had al een vraag uit de pot gehaald en las hem voor: ‘De wonderkapster komt langs, welke coupe maakt jou gelukkig?’ Ze lachte spottend. ‘Ja, ik denk dat we heel diepzinnige gesprekken gaan voeren met dit soort vragen.’
Marit rolde met haar ogen. ‘Het gaat om het idee. En ik ben benieuwd, wat voor wonderkapsel zou jij willen?’
‘Het liefst iets waarbij je ’s morgens niet in de weer hoeft om het te stylen’, merkte Norah op. ‘Dan kan ik nog weer vijf minuten langer op bed blijven liggen.’ Ze draaide het kaartje om, op de achterkant stond ook een vraag. ‘Jij mag een megafeest geven en vier artiesten boeken. Wat wordt jouw keuze?’
‘Dat is niet zo moeilijk’, grinnikte Lily. ‘Ik nodig Stan, Tessa, Eva en Robin uit.’
‘Geldt dat dan als een artiest?’ vroeg Eva zich hardop af.
‘Ik vind van wel, daarmee is de vraag tenminste beantwoord.’ Norah legde het kaartje op tafel en gebaarde dat Lily een kaartje moest pakken.
‘Deze is leuk, speciaal voor Marit. Een dilemma: nooit meer een spelletje spelen of nooit meer een spelletje winnen?’ Gisteravond was Marit de enige geweest die geen enkel potje Clever had gewonnen, welke variant ze ook speelden.
‘Wat lastig!’ vond Marit.
‘Dat is ook hele idee van een dilemma’, lachte Eva.
‘Weet ik. Maar als ik echt zou moeten kiezen ga ik voor “nooit meer een spelletje winnen”, want ik vind spelletjes spelen te leuk om het nooit meer te doen.’
‘Maar als je nooit wint, gaat de lol er toch ook vanaf?’ dacht Norah.\
‘Eens’, zei Lily. ‘Gelukkig is het maar een fictief dilemma en zal het nooit waarheid worden, daarvoor is Marit te goed in spelletjes. Op de achterkant staat ook een dilemma: Voor altijd fluisteren of altijd net iets te hard praten.’
‘Wat een stom dilemma’, mopperde Eva. ‘Daar ga ik echt geen antwoord op geven. Het is allebei gruwelijk irritant.’
‘Vind ik ook.’ Lily legde het kaartje weg en nu was het Eva’s beurt om er eentje uit de pot te pakken.
‘Ik weet een leuke twist’, zei ze. ‘Als ik nou de vraag stel en we geven allemaal antwoord voor een ander, dan kunnen we erachter komen hoe goed we elkaar nu eigenlijk kennen.’
‘Hé ja, dat is een goed idee.’ Marit was meteen enthousiast en ook Lily en Norah konden zich in het voorstel vinden.
‘Ben jij bang in het donker?’ las Eva voor. Ze keek de kring rond, in eerste instantie zei niemand iets.
‘Norah niet’, zei Lily beslist. ‘En Marit volgens mij ook niet.’
Marit en Norah staken hun duim op.
‘Eva ook niet’, dacht Marit. ‘Jij wel, toch, Lil?’
‘Een beetje’, gaf Lily toe. ‘Niet dat ik helemaal niet in het donker durf te zijn, maar ik houd er gewoon niet van. Vooral niet om ’s nachts in het donker naar de wc te gaan ofzo.’
‘Hoe komt dat?’ vroeg Eva een tikkeltje verbaasd.
Lily haalde haar schouders op. ‘Als ik dat wist kon ik er misschien vanaf komen.’
Eva knikte. ‘Volgende vraag: Welke stad vind jij the place to be? Nou, dat is voor Marit niet moeilijk: Cambridge natuurlijk.’
‘Je kent me te goed. Maar ik zou eerlijk gezegd het antwoord voor jullie niet weten.’
‘Ik denk dat ik ook voor Cambridge ga’, zei Lily. ‘En anders Berlijn. Aan die twee steden heb ik supertoffe herinneringen.’ Haar gedachten gingen naar de twee trips die ze met school had gemaakt, in beide gevallen had ze nog geen relatie met Aron, maar zeker in Berlijn was hun contact verdiept. De reis naar Cambridge was een beetje overschaduwd doordat ze er kort daarna achter kwam dat Aron verkering had met Hester.
‘Parijs was wel mooi’, zei Eva. ‘Maar Stan en ik hadden toen ruzie, dus mijn herinneringen aan die reis zijn niet heel serieus.’
‘Maar jullie hebben het toen toch uitgepraat op de Eiffeltoren?’ vroeg Norah, voor Lily kon reageren.
‘Dat wel, maar toch. Ik geef dan net als Lily en Marit de voorkeur aan Cambridge.’
Norah knikte. ‘Dat was wel de leukste reis omdat we er met elkaar waren.’
‘Precies. Maar laten we Londen niet vergeten, daar zijn we nu ook al twee keer geweest met z’n allen en dat was ook heel erg tof!’ vond Lily.
‘Zeker weten!’ Marit was het met haar eens. ‘Zijn jullie klaar voor de volgende vraag?’

Wat kies jij: nooit meer een spelletje spelen of nooit meer een spelletje winnen?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•