Friends 4-ever // Hoofdstuk 23 // Eva

Vorige week was Lily jarig. Natuurlijk niet echt vorige week (Lily is in november jarig), maar in het hoofdstuk dat je een week geleden kon lezen. Tijdens de les tekenen ontdekte Aron dat ze jarig was en durfde ze te vragen of hij op haar verjaardagsfeest wilde komen. Als je niet (meer) weet wat zijn antwoord was, kan je dat via deze link lezen. Zo niet, dan kan je hier verder…

Hijgend arriveerde Eva bij het huis van Lily. Ze had extra hard gefietst om de tijd die ze verloren was met ruzie maken met haar zusje in te halen. Milou kon soms zó vervelend en kattig doen. Ze was blij dat ze vanavond naar de verjaardag van Lily mocht. Dat zou vast gezellig worden, met haar beste vriendinnen en de andere klasgenoten die Lily had uitgenodigd. Vanmiddag op de fiets had Lily haar toevertrouwd dat Stan ook zou komen. Ze had hem speciaal voor haar uitgenodigd. Eerst had Eva het een beetje ongemakkelijk en vervelend gevonden, ze had geen behoefte aan bemoeizuchtige meiden. Maar Lily had haar zo enthousiast aangekeken en hoe langer ze erover nadacht, hoe leuker ze het vond. Als Lily bij haar uitnodiging maar niets had gezegd over haar, want dan was het wel ongemakkelijk.
Ze zette haar fiets op het erf van de boerderij, naast twee andere fietsen. Van één fiets wist ze niet wie de eigenaar was, de andere herkende ze meteen als die van Norah.
‘Ha Eef, wat top dat je er bent!’ begroette Lily haar vrolijk.
‘Ik ben niet te laat?’ vroeg ze, nog steeds een beetje buiten adem.
Lily schudde haar hoofd. ‘Nee hoor. Ik had gezegd vanaf half 8. Dus als je over een halfuur was gekomen, was je ook op tijd geweest. Of over een uur.’
‘Maar dan was de taart misschien wel op geweest,’ grinnikte ze.
‘Die kans is wel groot ja. Aangezien Ethan net al het grootste stuk naar binnen heeft gewerkt …’ hoorde ze de plagende stem van Norah, toen ze achter Lily aan de huiskamer van de familie Van der Meulen in liep.
‘Niet waar,’ zei Ethan, met volle mond. ‘Ik ben nog niet klaar met het wegwerken van dat grootste stuk.’
Alleen Norah en Ethan waren er nog maar, zag Eva. Ze was dus echt wel op tijd. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen, dus ging ze maar gewoon zwijgend op de bank zitten.
‘Ha Eva, wat leuk dat je er bent!’ zei Lily’s moeder spontaan. ‘Wat voor taart wil je? Appeltaart of monchou?’
‘Monchou alstublieft,’ antwoordde ze netjes.
‘Ik doe de taart wel, mam!’ zei Lily en ze vloog naar de keuken om even later terug te keren met een schoteltje met daarop monchoutaart.
‘Moet ze het met haar handen opeten?’ vroeg Lily’s moeder, met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Eh … sorry Eef!’ zei Lily en ze wilde al weer terug naar de keuken rennen. Maar op dat moment ging de bel.
‘Ga jij maar je gasten begroeten,’ zei Lily’s moeder vriendelijk. ‘Ik zorg er wel voor dat Eva een vorkje krijgt.’
Even later kwam Lily de kamer binnen, op de voet gevolgd door Stan, Kyle en Marit.
‘We kwamen precies tegelijk aan, hoe toevallig is dat?!’ zei Stan, terwijl hij naast Eva op de bank plofte.
‘Heel toevallig!’
Het duurde niet lang of de huiskamer zat helemaal vol. Iedereen had een gebakje gekregen, grotendeels dankzij Lily’s moeder.
‘Nou … ik zet het drinken hier op de tafel,’ vertelde Lily. ‘Als je nog wat wilt drinken, mag je het zelf inschenken. Anders blijven m’n moeder en ik heen en weer rennen.’
Eva keek de kring eens rond, ze zag geen spoor van Aron. Zou Lily hem dan niet uitgenodigd hebben? Maar waarom waren Kyle en Stan er dan wel? Langer kon ze er niet over nadenken, want Stan stootte haar aan.
‘Hoe is het met je, Eef?’
Ze fronste haar voorhoofd. ‘Gewoon … goed, waarom vraag je dat?’
Stan lachte, zijn hele gezicht deed mee. ‘Belangstelling, mevrouw Tuinder. Mag dat?’
‘Nou … vooruit dan. Hoe is het met jou?’
‘Gewoon … goed,’ antwoordde Stan grijnzend. ‘Ik heb net een lekkere taart gegeten, mag de hele avond naast jou zitten …’
Eva voelde haar wangen warm worden, wat zat hij nu voor onzin uit te kramen? Gelukkig praatte hij niet zo hard, maar Liam, die naast Stan zat, zou het best gehoord kunnen hebben. Wat als iedereen dacht dat ze verliefd was op Stan? Of erger … dat ze dachten dat ze verkering met hem had …
‘En waarom denk je dat dat zo leuk is?’ Het was het eerste wat haar binnenviel.
Stan haalde zijn schouders op. ‘Het is normaal heel gezellig om met je te praten, dus waarom zou vanavond een uitzondering zijn?’
‘Geen idee,’ moest ze toegeven.
‘Wil je wat drinken?’ vroeg hij en hij knikte naar haar lege bekertje.
‘Ja … maar ik kan het zelf wel halen hoor,’ haastte ze zich te zeggen.
Stan stond op, pakte het bekertje vast en keek haar even strak aan. ‘Ik geloof best dat je dat kan. Maar dat betekent niet dat je het ook hoeft te doen.’
Ze liet haar bekertje maar los, met Stan viel niet te onderhandelen. En als ze volhield zou dat alleen maar de aandacht op hen vestigen.
‘Dubbelfris graag. Die met druiven.’
Ze keek nog eens de kring rond en ving de blik van Lily. Die gaf haar een knipoogje en weer voelde Eva het bloed naar haar wangen stijgen. Het was een van de zeldzame momenten dat ze blij was met haar donkerdere huid, dan viel het niet zo op als ze bloosde.
Stan was al snel terug met twee bekertjes drinken.
‘Deze is voor jou,’ zei hij en hij overhandigde haar met een zwierig gebaar haar bekertje.
‘Dank je wel,’ zei ze, niet goed wetend wat ze verder nog kon zeggen.
Gelukkig begon Stan een verhaal te vertellen over zijn vioollerares en hoefde ze alleen maar te luisteren. Ze grinnikte toen hij vertelde dat hij ontzettend op zijn kop had gekregen omdat hij zijn lessen niet goed had voorbereid.
‘Maar één lied ging natuurlijk supergoed,’ vertelde hij.
‘Laat me raden,’ onderbrak Eva hem. ‘Oh holy night?’
Stan grijnsde. ‘Duh! Heb jij volgende week nog een keer tijd om te oefenen?’
‘Ik denk het wel,’ zei Eva. Zonder er verder over na te denken vervolgde ze: ‘Misschien kan je volgende week vrijdag wel bij mij thuis komen oefenen.’
Natuurlijk was Stan meteen enthousiast. ‘Dat zou tof zijn! Wij gaan echt een supergoed cijfer halen hoor, voor dat project.’
Ze glimlachte. Dat moest ze in haar achterhoofd houden, dat was het doel. Niet om meer tijd door te brengen met Stan, hoewel dat wel een leuke bijkomstigheid was. Die gedachte schudde ze meteen van zich af, want het leek er verdacht veel op dat ze verliefd aan het worden was op hem. En of dat nou zo’n goed idee was …

Wat denk jij, is Stan verliefd op Eva, of is het hem alleen om een goed cijfer voor muziek te doen?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•