Friends 4-ever // Hoofdstuk 51 // Eva

In het vorige hoofdstuk kon je lezen over Lily, die een momentje met Aron had in het zwembad. Maar in plaats van dat ze er blij van werd bracht het haar in verwarring. Komt het je niet bekend voor? Lees het dan terug via deze link. Vandaag lees je over Eva, die in tweestrijd zit …

‘Gaan we weer een keertje een McFlurry eten? Voor mijn gevoel is dat echt heel lang geleden!’ Eva keek haar vriendinnen vragend aan.
‘In Cambridge hebben we maar liefst twee keer een McFlurry op,’ wist Marit te vertellen. ‘Of was je dat alweer vergeten?’
Eva schudde haar hoofd. ‘Nee. Maar dat was anders. We zijn al heel lang niet naar de McDonalds geweest met z’n vieren.’
‘Dat klopt,’ zei Lily. ‘Maar wiens schuld is dat?’
Eva wist dat Lily haar bedoelde, maar gelukkig snapte ze ook dat Lily het plagend bedoelde. ‘Sorry. Ik trakteer vanmiddag, oké? Om goed te maken voor al die keren dat ik degene was die niet mee kon gaan!’
‘Dat hoeft niet hoor,’ zei Norah meteen, maar Eva hield voet bij stuk.
De bel ging als teken dat de pauze weer voorbij was. Stan kwam naar hen toe lopen.
‘Hé Eef, kan ik je even spreken?’ vroeg hij op serieuze toon.
Een beetje bevreemd knikte Eva, wat had hij nu? Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok haar voorzichtig met zich mee.
‘Kijk!’ Hij duwde zijn telefoon onder haar neus.
‘Wat is dat?’ vroeg Eva, door de weerkaatsing van het zonlicht zag ze niet wat hij nu eigenlijk bedoelde.
‘Je YouTube kanaal. Jullie hebben meer dan 5000 abonnees!’
‘Wat?!’ Eva griste Stans telefoon uit zijn handen en bekeek de cijfers eens goed. 5135 abonnees stond er.
‘O … je wist het niet!’ Stan klonk een beetje opgelucht.
‘Nee, inderdaad! Gisteren hadden we er nog maar 733,’ zei ze verbaasd. ‘Wauw! Ik vraag me af of Robin dit weet …’ Ze wilde haar telefoon al tevoorschijn halen om hem te appen.
‘Kan dat straks ook?’ vroeg Stan een beetje geïrriteerd. ‘Anders komen we te laat bij Nederlands.’
Eva was verbaasd, zoveel tijd kostte het niet om een appje te sturen, of wel? Aan de andere kant, mevrouw Pronk was erg streng en zou hen gerust een briefje laten halen, ook als ze maar een seconde te laat waren.
‘Je wist dit echt niet?’ vroeg Stan nogmaals, toen ze samen de school inliepen.
‘Nee, ik had geen idee!’ zei Eva. ‘Maar wat tof … nu kunnen we advertenties laten afspelen voor de video’s en geld gaan verdienen!’ Daar was het haar helemaal niet om te doen, maar Robin had aangegeven dat hij als ze de kans kregen om dat te doen, die wel moesten aangrijpen.
‘Zoveel geld zal dat niet zijn, of wel?’ Wat er met Stan aan de hand was wist Eva niet, maar ze had hem nog nooit zo … zo chagrijnig meegemaakt. Het leek haast wel alsof hij niet blij voor haar was.
‘Nee, dat niet. Bovendien moeten we het ook nog eens met z’n tweeën delen, dus dan blijft er maar weinig over. Maar ik ga het vanmiddag wel vieren!’
‘O, ja?’ vroeg Stan, hij klonk nu wat geïnteresseerder.
‘Ik ga met de meiden een McFlurry eten, maar dat hadden we al eerder afgesproken.’
‘O.’ Verder zei Stan niets, iets dat niet bij hem paste.
‘Eh … wil je hier verder niets over zeggen tegen de anderen?’ vroeg Eva. ‘Ik heb het nog niet aan m’n vriendinnen verteld.’
Stan gaf een kort knikje. Het leek echt alsof hem iets dwars zat, maar ze waren al vlakbij het lokaal van mevrouw Pronk, dus Eva besloot het voor nu maar te laten rusten, ze kon het altijd later aan hem vragen.

‘Jammie, wat lekker is dit toch altijd!’ Lily had als eerste een hap genomen van haar McFlurry. ‘Dank je wel Eva!’
‘Graag gedaan,’ lachte Eva. Ze twijfelde, eigenlijk wilde ze haar vriendinnen vertellen over het YouTube kanaal, maar ze wist niet zo goed hoe. Ze kon zelf maar nauwelijks geloven dat ze zoveel abonnees erbij hadden gekregen in één dag. Na schooltijd had ze Robin willen appen, maar de meiden hadden zoveel haast om naar de McDonalds te gaan dat het weer niet was gelukt. Opeens rinkelde er een telefoon.
Alle vier pakten ze hun tas, het bleek Eva’s telefoon te zijn. Zonder te kijken wie het was nam ze op. Nog voor ze haar naam kon zeggen tetterde Robin in haar oor: ‘Heb je het al gezien? Vijfduizend Eef, vijfduizend!’
‘Ik heb het gezien,’ zei ze rustig. Ze vroeg zich af of haar vriendinnen Robin ook hadden gehoord, hij praatte niet bepaald zachtjes.
‘Ik heb meteen het YouTube partnerschap aangevraagd,’ ging hij verder. ‘Zullen we vanavond weer een liedje opnemen?’
‘Eh … vanavond kan ik wel,’ zei ze, zonder er echt diep over na te denken. Ze had niet met Stan afgesproken, dus dan zou het vast wel kunnen.
‘Oké, zie ik je dan! Praten we dan verder!’ Een klik gaf aan dat Robin de telefoon weer had opgehangen.
‘Was dat Stan?’ wilde Lily weten.
Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, m’n buurjongen. We gaan vanavond muziek maken.’ Het was geen leugen, maar om de een of andere reden lukte het Eva niet om de waarheid aan haar vriendinnen te vertellen. Door Lily’s vraag dacht ze weer aan Stans vreemde gedrag en voelde ze haar vrolijke stemming wegzakken. Uit school had hij haar snel nog een kus gegeven en was toen weggefietst. Dat was helemaal niets voor hem, hij treuzelde altijd bij het afscheid, zodat Liam óf de meiden klaagden dat ze op deze manier nooit thuis zouden komen.
‘O, die Robin,’ wist Norah nog. ‘Is hij toevallig nog vrijgezel?’
‘Eh … ja, hoezo?’ vroeg Eva verbaasd.
‘Nou … Lily is de enige van ons die nog geen verkering heeft. Misschien is hij wel wat voor haar.’
Nog voor Eva iets kon zeggen had Lily al geprotesteerd.
‘Ik hoef toch niet per se verkering te hebben?’
‘Nee,’ reageerde Norah. ‘Maar je wilt Aron toch vergeten? Misschien kan Robin je daar wel bij helpen.’
Lily wierp Norah een boze blik toe, maar reageerde niet.
‘Robin en Lily passen niet zo goed bij elkaar,’ vond Eva. ‘Waarom wil je Aron vergeten? Ik dacht dat het weer beter ging tussen jullie?’
Lily haalde haar schouders op. ‘Ik ben er gewoon klaar mee. Iedere keer denk ik dat hij me leuk vindt en iedere keer word ik weer teleurgesteld, dus ik ga hem vergeten. Nu echt. Dus laten we maar ergens anders over gaan praten.’ Ze keek Marit aan. ‘Heeft je vader al een vakantieadres in Cambridge gevonden?’
Marits gezicht lichtte op. ‘Ja, een heel leuke Bed & Breakfast,’ zei ze en ze begon enthousiast te vertellen over haar vakantieplannen.
Eva probeerde goed te luisteren, maar haar gedachten dwaalden telkens af. Ze was geschrokken toen Norah had voorgesteld om Lily aan Robin te koppelen. Ze kon zich niet voorstellen dat Robin verkering zou hebben. Ze wilde niet dat hij verkering zou krijgen, want die vriendin zou het vast niet goed vinden als hij vrienden bleef met haar. Meiden waren daar altijd een stuk minder makkelijk in dan jongens, dacht Eva. En dan was Stan er ook nog, met zijn rare gedrag vandaag. Zou hij soms jaloers zijn op Robin?

Heeft Eva gelijk en is Stan inderdaad jaloers?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•