Friends 4-ever // Hoofdstuk 85 // Norah

Het was weer eens heel krap om het hoofdstuk op tijd af te krijgen. Zoals ik in mijn logboek als schreef is september een drukke maand en ik loop op dit moment overal een beetje mee achter. Ik hoop wekelijks een hoofdstuk uit het vervolgverhaal met je te delen, maar misschien dat ik af en toe wel een blogdag oversla. Het is niet wat ik wil, maar als het echt niet anders kan, dan zij het zo 😉 Veel plezier met het hoofdstuk van vandaag!

‘Maar wat is dan het probleem?’ Ethans stem klonk oprecht verbaasd. Norah baalde dat ze zijn gezicht niet kon zien, maar de verbinding was echt te slecht om te videobellen, had hij gezegd.
‘Ik ga dan schaatsen, met de klas. 30 december kan écht niet.’
‘Nou, dan zie ik je volgend jaar wel weer.’ Het leek echt alsof hij het meende en Norah wilde al boos worden, maar ze dwong zichzelf rustig te blijven.
‘Maar wat is er morgen dan?’
‘Dan heb ik een samenwerkochtend met Tobias’, vertelde Ethan. ‘We werken samen aan een opdracht het komende semester en we wilden vroeg beginnen.’
Norah slaakte een zucht. ‘Je neemt het studentenleven veel te serieus, dat blijkt maar weer. Maar ik zie je toch nog wel dit jaar?’
‘Ja. Op Oudjaarsavond.’ stelde Ethan haar gerust. ‘Dan mag ik toch bij jullie komen?’
‘Nou … ik wil je voor die tijd ook heel graag zien.’
‘Dan moet je niet gaan schaatsen,’ zei Ethan hardvochtig. ‘En kom je overmorgen naar Groningen.’
‘Nee,’ hield Norah vol. ‘Waarom kom jij niet naar huis? Dan ga je mee schaatsen.’
Het bleef een tijdje stil. ‘Hm,’ zei Ethan tot slot. ‘Dat is misschien nog wel een optie.’
‘En je hebt een samenwerkóchtend, toch? Kun je daarna niet naar huis komen?’
‘Misschien wel. Of … als jij nu naar Groningen komt, kunnen we hier winkelen. Dat wilde je nog altijd een keer doen, toch? Gaan we ’s avonds samen naar huis.’
‘Hoorde ik jou nu het woord winkelen zeggen? Daar houd je toch helemaal niet van?’
‘Nee. Maar ik moet wel twee nieuwe truien hebben, jij kan me vast wel helpen met uitzoeken.’ Ethan grinnikte en Norah kon zich precies voorstellen hoe hij er nu uitzag.
‘Oké. Dan spreken we het zo af.’
‘Zo, dat klinkt wel heel zakelijk,’ grinnikte Ethan. ‘Heb je nu toevallig ook een mantelpakje aan?’
Norah zuchtte, maar reageerde er niet op. ‘Tot morgen!’
Soms was het echt irritant dat Ethan zijn studie zo serieus nam, zelfs in de kerstvakantie was hij druk met werken aan allerlei projecten. Maar aan de andere kant was dat precies wat ze in hem bewonderde, zijn doorzettingsvermogen en gedrevenheid. En uiteindelijk waren ze er nu ook uitgekomen, zoals ze er altijd uitkwamen!

‘Ha lieverd, daar ben je eindelijk!’ Ethan nam haar in zijn armen en drukte zijn lippen op de hare, ook al waren ze nog op het station.
‘Ja, wat een reis was het, zeg.’ Ze had bijna een uur vertraging gehad, maar nu was ze dan toch in Groningen, in de armen van haar vriend.
‘Als we willen kunnen we hier in de binnenstad ook alvast gaan oefenen met schaatsen.’ Ethan grijnsde. ‘Ze hebben een ijsbaan.’
‘Nou … ik vind één dag per jaar schaatsen meer dan genoeg, dus zullen we dat gewoon voor morgen bewaren?’
Ethan knikte. ‘Is goed.’
Hand in hand liepen ze door de winkelstraat, af en toe namen ze een kijkje in een van de winkels. Het verbaasde Norah dat Ethan het zo lang volhield, hij had echt een hekel aan winkelen. Uiteindelijk kocht hij drie truien, die hem supergoed stonden. Norah vond zelf nog een prachtig jurkje en wat sieraden.
‘Kom, ik heb wel zin in wat lekkers’, zei Ethan. ‘Waar heb jij zin in?’
‘Een lekker bakkie thee,’ lachte Norah.
‘O, dan weet ik wel wat,’ zei Ethan geheimzinnig. ‘Het is nog wel even lopen, maar zeker de moeite waard voor een theeliefhebber als jij.’
Hij trok haar mee door de straten van Groningen, tot ze uiteindelijk voor een schattig winkeltje stonden. Er waren vlaggetjes op de grote ramen geschilderd.
‘Your daily teacup,’ las Norah op de gele sticker die op het raam zat.
‘Ze hebben ontzettend veel keus!’ beloofde Ethan haar. Ze stapten de winkel in en het eerste dat Norah opviel was een wand met allerlei, tja wat waren het? Blikken thee? De inrichting was licht en het zag er heel gezellig uit allemaal.
‘Aan welk tafeltje wil je zitten?’ vroeg Ethan. Norah wees naar een gezellig hoekje bij het raam en ze vonden een plekje.
Er lag een menukaartje met alle soorten thee die er te verkrijgen waren. Norahs ogen vielen bijna uit hun kassen toen ze alle verschillende keuzes zag.
‘Hoe moet ik ooit een smaakje kiezen?’
Ethan grinnikte. ‘Daar kom jij wel uit,’ zei hij.
Het duurde wel een tijdje voordat ze een theesmaakje had gekozen, maar ze ging uiteindelijk voor een Pumpkin chai thee. Ethan bestelde ook brownies voor hen allebei.
‘Dank je wel, Ethan.’ Ze legde haar hand op de zijne. ‘Dit plekje is echt perfect.’
Hij grijnsde. ‘Ik dacht al wel dat je het zou waarderen. Lijkt me een goede gelegenheid om je dit te geven.’ Hij overhandigde haar een langwerpig pakje.
Verbaasd pakte Norah het pakje aan. ‘Maak maar open,’ moedigde Ethan haar aan.
In het doosje zat een prachtig, fijn gouden kettinkje. Eentje waar Norah verlangend naar had staan kijken toen ze net met Ethan in een juwelierswinkel stond. Eentje die ver boven haar budget was.
‘O, dank je wel!’ kon ze uiteindelijk uitbrengen. ‘Maar … wanneer heb je die gekocht dan?’ Ze had hem helemaal niets zien afrekenen.
Ethan grijnsde. ‘Een paar dagen geleden al. Ik wilde ‘m eigenlijk met Kerst aan je geven, maar ik had ‘m in de flat laten liggen. Echt, ongelooflijk dom. Maar ik ben blij dat je er nu ook blij mee bent. En stiekem was ik wel opgelucht dat ik je net zo zag kijken naar dat kettinkje, toen wist ik zeker dat ik de goede keuze had gemaakt.’ Hij stond op en kwam achter haar staan. ‘Zal ik ‘m bij je omdoen?’
Norah knikte, nog steeds een beetje overrompeld. Ethans handen waren gelukkig al wat opgewarmd, ze moest er niet aan denken dat hij met die koude handen van hem aan haar nek zat. Toen het kettinkje vastzat boog Ethan zich naar haar toe en kuste haar wang.‘En nu … wil je nog wat thee uitzoeken voor thuis? Dat kan ook hier!’
‘Uitstekend idee!’

Wist je dat je Your daily teacup ook echt kunt bezoeken?

Liefs,

Mirjam

6 Reacties

    1. Jaa, ik hoop er zelf zeker eens te komen! Wellicht als ik voor m’n boekentoer toch al naar het noorden ga, dat ik dan langs kan komen!

  1. Wat leuk van your daily teacup! Ik heb de website al eerder bezocht en het zag er erg leuk uit! Om te onthouden, als ik ooit ig eens in Groningen kom ??

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.