Boekreviews schrijven … ik vind het altijd best lastig. Het voelt toch een beetje als het boekverslag van de middelbare school. Nu heb ik daar nooit een hekel aan gehad, maar toch. Omdat ik een uitgebreide recensie niet zie zitten, ben ik begin dit jaar overgestapt op mini-reviews. Eens per maand vertel ik iets meer over drie boeken die ik gelezen heb en wat ik daarvan vond. Ik probeer altijd wat verschillende boeken te kiezen, zodat er voor elk wat wils is.
The humans (De wezens) // Matt Haig
Specificaties: Science Fiction // Simon Schuster // Engels // 2013 // 291 blz’s
Het verhaal: Nog voor het boek begint gaat professor Andrew Martin, een vriendelijke wiskundige en een op het eerste gezicht perfecte held voor dit verhaal, dood. Zoals de buitenaardse verstekeling die zich bedient van Andrews lichaam echter al snel ontdekt: Andrew was helemaal niet zo’n aardige man.Vlak voor zijn dood loste professor Martin een ogenschijnlijk onmogelijke wiskundige stelling op, waarna de verstekeling naar onze planeet werd gestuurd om al het bewijs rondom die ontdekking te vernietigen. Gaandeweg leert de verstekeling steeds meer over het leven van de professor, over zijn familie en over ‘de wezens’ op planeet Aarde. Wanneer hij voor zijn eigen vrouw dreigt te vallen, en zijn eigen zoon aardig dreigt te gaan vinden – zij hebben geen idee dat hij Andrew niet meer is – moet hij kiezen tussen het succesvol afhandelen van zijn missie of een nieuw thuis vinden op onze wereld.
Mijn mening: Na het lezen van The midnight library (de middernachtsbibliotheek) waren mijn verwachtingen voor dit boek hooggespannen. En ik werd niet teleurgesteld, maar eigenlijk ook wel. Het idee was echt fantastisch, om op deze manier te laten zien wat de betekenis van het leven is en wijze lessen doorgeven. Maar … een grote maar, regelmatig werd als feitelijke informatie genoemd dat God niet bestaat. En ik begrijp het wel vanuit het punt van het hoofdpersonage (een alien). Maar ja, aliens bestaan (voor zover ik weet) sowieso niet. Het voelde een beetje goedkoop hoe het christelijk geloof (en andere geloven ook) werd weggezet. Ik weet dat je Gods bestaan niet kunt bewijzen, maar de andere kant ook niet. Je kunt niet bewijzen dat Hij niet bestaat. Dus ik ben een beetje onbeslist wat ik nu eigenlijk vond van dit boek. Ik vind het wel goed om boeken als deze te lezen, zodat je ook een inkijkje krijgt in hoe andersdenkenden denken. Maar goed, er stond wel een heel mooie quote in die ik graag met je deel (mijn snelle vertaling, sorry): “Blijdschap is nu mogelijk voor mij. Het bestaat aan de andere kant van pijn.”
Eindoordeel: Ik vind het dus een onmogelijke taak om sterren toe te kennen aan dit boek, laten we het maar op 3 houden.
Alice het wolvenmeisje // Kristin Hannah
Specificaties: Roman // Boekerij // Nederlands, vert. // 2016 // 368 blz’s
Het verhaal: Dr. Julia Cates is een beroemde kinderpsychiater, tot een schandaal haar carrière ruïneert. In ongenade keert zij terug naar Rain Valley, het stadje in de buurt van Washington waar ze is opgegroeid. Daar komt Julia in aanraking met een bijzonder zesjarig meisje, dat helemaal alleen vanuit de donkere bossen her stadje komt binnenlopen. Het wilde, vervuilde meisje kan of wil niet praten en is opgesloten in een wereld van onvoorstelbare angst en isolatie.
Mijn mening: Dit was het derde boek dat ik las van Kristin Hannah. Na Nachtegaal was ik fan, maar toen ik Wie naar de sterren grijpt had gelezen was ik weer een beetje teleurgesteld. Gelukkig was dit echt een bijzonder boek, het verhaal greep me aan en de personages waren uniek en goed neergezet. Ik vond vooral het personage Julia intrigerend. Zij is psychiater en een van haar patiënten heeft na 4 jaar behandeling een pistool gepakt en een aantal kinderen op school en daarna zichzelf doodgeschoten. Julia is daar zelf niet schuldig aan, maar moet wel terecht staan. Ze wordt niet schuldig bevonden, maar natuurlijk vertrouwt niemand haar meer. Hoe zij uiteindelijk haar leven weer op de rit krijgt, zich over Alice ontfermd en grote sprongen maakt in haar ontwikkeling vond ik prachtig om te lezen.
Eindoordeel: Ik heb dit boek 5 sterren gegeven.
De witte roos // Amanda Barratt
Specificaties: Historische roman // Uitgeverij Kok Boekencentrum // Nederlands, vert. // 2020 // 402 blz’s
Het verhaal: München, 1942. Sophie Scholl laat zich aanvankelijk meevoeren in de droom van een nieuw Duitsland, totdat ze de waarheid achter Hitlers daden begint in te zien. Samen met een aantal andere studenten begint ze de verzetsgroep Die Weisse Rose. Annalise Brandt is de dochter van een SS-officier die naar München is gekomen om kunst te studeren. Ze is opgevoed met het idee dat Adolf Hitler de door God uitverkoren leider van Duitsland is. Maar hoe beter ze Sophie en haar vrienden leert kennen, hoe meer ze de nazipropaganda in twijfel begint te trekken. Het is het begin van een dubbelleven: overdag studeren, ’s nachts antinazipamfletten verspreiden. Alles verandert wanneer de Gestapo hen op het spoor komt, en alle leden van de groep de consequenties van hun ontrouw aan het regime onder ogen moeten zien.
Mijn mening: Dit boek heb ik binnen een dag uitgelezen, het verhaal was zo mooi, ontroerend en tragisch. Het is gebaseerd op het verhaal van Sophie Scholl. Nu had ik al wel eerder over haar gehoord, maar ik had er nog nooit bij stilgestaan dat ze zó ontzettend jong was. Door de fictieve personages Annalise en Kirk kent het verhaal toch nog een hoopvol einde, maar ik heb echt wat tranen vergoten toen Sophie, haar broer en de anderen werden geëxecuteerd. Helemaal toen ik me realiseerde dat precies dat onderdeel van het verhaal geen fictie was, maar écht gebeurd is. Hoe meer boeken ik lees over de oorlog, hoe meer ik onder de indruk ben van de moed van mensen die in opstand durfden te komen. Ik sluit af met een prachtig citaat van Sophie Scholl:
Soms kan je niet afwachten tot je sterk genoeg bent. Soms moet je gewoon aan de slag gaan, ondanks je angst.
Eindoordeel: 5 sterren
Welk boek spreekt jou het meest aan?
Liefs,
Mirjam
Helemaal mee eens. Jouw kritiek op het gebruik van het geloof, of het ontkennen ervan, deel ik. Vaak zijn zulke opmerkingen, evenals sex, vrouwenhaat etc. in boeken alleen maar goedkoop en om de verkoopcijfers gedaan. Belangrijk is, dat een schrijver bedenkt wat hij met een boek wil zeggen, en dat op een zinvolle (en volwassen) wijze, zonder te schoppen tegen iets omzet. Natuurlijk kun je een boek “tegen het geloof” schrijven, maar dan is dat de boodschap. En bij het eerste boek, leek me dat niet. Repect (tegenover alles) is het aller belangrijkste in het leven. Eigenlijk is er in die andere 2 boeken ook gebrek aan respect, maar dan voor andersdenkenden etc.
Dat 2e boek lijkt me interessant.
Dank je voor je mooie reactie 🙂 Het tweede boek zou ik ook zeker aanraden. Ik heb ‘m niet voor niks 5 sterren gegeven 😉
Bedankt voor je reviews! Ik ken ze geen van drieën, maar de tweede lijkt mij wel een bijzonder boek. Heftig maar ook mooi.
Ja, dat is het zeker! Ik denk dat jij dit ook een mooi boek gaat vinden 🙂