Nieuwe avonturen #15 Een groots avontuur (mei & juni 2025)

Allereerst: mijn excuses dat ik zo’n tijd niets heb geplaatst, dit was niet de bedoeling toen ik het zomerrooster introduceerde. Maar als je dit bericht leest (of de afbeelding bij het bericht bekijkt en/of gisteren op mijn socials hebt gekeken) zal je het vast begrijpen! Om goed te maken dat ik vorige maand geen bericht met nieuwe avonturen heb gedeeld, doen we nu twee maanden in één. Lees maar snel verder!

Week 18: 27 april- 3 mei
Ik had in het vorige bericht al een avontuur voor de grap (oogstmandje), maar deze week heb ik voor het eerst mayonaise gemaakt. Het was nog niet heel lekker, ik probeerde het met avocado-olie en witte wijnazijn en dat was gewoon te zuur. Een paar pogingen volgden, maar echt tevreden zijn we nog niet (ik heb er trouwens ook geen foto van).

Week 19: 4-10 mei
Deze week heb ik voor het eerst van m’n leven yoghurt gemaakt en dat was echt simpel én heel lekker! Toch heb ik het hierna niet nog een keer gedaan…

Week 20: 11-17 mei
… deze week werd ons leven namelijk compleet op z’n kop gezet. Zondag 11 mei (op Moederdag) had ik voor het eerst van m’n leven een positieve zwangerschapstest. Het was niet de eerste keer dat ik een test deed, maar tot op dat moment altijd met maar één streepje. De week ervoor was ik wel heel erg moe, maar ik dacht dat het gewoon door m’n cyclus kwam. We zijn hier echt heel erg blij mee en dankbaar voor!

Week 21: 18-24 mei
Na de positieve test(en) van de week ervoor, was het nu tijd om contact op te nemen met de verloskundige voor het maken van een afspraak. De eerste echo werd gepland op 13 juni, dus ik moest nog een tijdje doorbijten. In de eerste weken was ik best wel bang dat het niet goed zou gaan en ik voelde me heel erg beroerd. Moe, misselijk en ontzettend last van m’n darmen, dus het leek wel een beetje op een glutenfout. Vandaar dat ik dat ook vertelde op m’n Instagram en hier in een blog, dat was een manier om het nog even geheim te kunnen houden, hoewel we het best snel aan verschillende mensen hebben verteld.

Week 22: 25-31 mei
Deze week was het avontuur iets minder heftig: ik heb namelijk aardbeienjam gemaakt! We haalden maar liefst 10 kg aardbeien uit de tuin en daar konden wij zelfs niet tegenop eten.

Week 23: 1-7 juni
Ook deze week had ik geen indrukwekkend avontuur, doordat ik zo moe en misselijk was, kon ik bijna niets. Maar toen ontdekte ik een nieuwe hobby: kleuren met alcoholmarkers. Kleuren heb ik vroeger best veel gedaan (ook voor volwassenen), maar nog nooit met stiften als deze, het is een leuke techniek!

Week 24: 8-14 juni
Deze week hebben we voor het eerst de baby gezien op de echo. Het was niet de eerste keer in mijn leven dat ik een echo kreeg (toen ik 11 was en blindedarmontsteking had heb ik er ook een gehad en later nog een keer van m’n blaas en nieren), maar dit is wel heel anders en bijzonder, hoewel we van deze echo nog niet zo veel konden maken. De echoscopist gelukkig wel, dus we kregen te horen dat het kindje het goed deed, dat was een hele opluchting, al bleef ik het wel spannend vinden daarna.

Week 25: 15-21 juni
Deze week heb ik voor het eerst van m’n leven met een baby in m’n buik gevlogen! Ik ging namelijk op bezoek bij Anna Laura in Bratislava, dat had ik begin april al geboekt. Ook dit vond ik best wel spannend, ik was vooral bang dat ik tijdens de vlucht zou moeten overgeven, maar dit is gelukkig niet gebeurd (ik heb alleen geen foto’s uit het vliegtuigraampje gemaakt). Sowieso ging het dat weekend erg goed, alleen op zondag voelde ik me niet zo lekker.

Week 26: 22-28 juni
Deze week hadden we weer een echo waarmee ze de uitgerekende datum gingen bepalen. Nu heb ik besloten om die datum niet online te delen, omdat de meeste baby’s niet op de uitgerekende datum geboren worden, maar we verwachten het kindje in de tweede helft van januari. Wat een verschil maakten die twee weken, het kindje was helemaal compleet en we konden nu goed het hoofdje zien, armpjes, beentjes en zelfs al handjes. Ook was Bluppie, zoals we de baby noemen nadat mijn neefje op de eerste echo er een vis in zag, druk aan het bewegen, wat weer een enorme geruststelling was. O, het truitje op de foto heb ik trouwens zelf gehaakt, in Bratislava maakte ik ‘m af met een haaknaald van Anna Laura 🙂

Wat een avonturen waren dit! Het grootste avontuur is natuurlijk de baby en alles wat daarbij komt kijken. Een avontuur waar we al een tijdje op hoopten en nu werkelijkheid wordt. Tegelijk besef ik ook heel goed dat er verschillende mensen zijn die maar wat graag dit avontuur zouden meemaken, maar bij wie het nog niet is uitgekomen, of voor wie het nooit zal gebeuren. Als dit voor jou geldt: een hele dikke knuffel voor jou.

Liefs,

Mirjam