Na weken kerstmuziek luisteren en kerstkransjes knabbelen is het nu zo ver. Ik wens je vandaag een goed en fijn Kerstfeest. Vorig jaar schreef ik deze column voor Fleurrijk en ik besloot hem dit jaar op mijn eigen blog te delen. In dit verhaal kun je iets lezen over wat Kerst voor mij betekent!
Ik lees graag, dat is geen verrassing. Lezen en schrijven gaan vaak samen op. Zeker in de winter kruip ik graag een avondje op de bank met een dik boek. Verhalen hebben me geleerd dat je humor nodig hebt om dit leven draaglijk te maken, dat je je dromen niet moet opgeven, zelfs als het moeilijk wordt en dat er altijd hoop is, zelfs in donkere tijden.
Ik denk dat het ook een van de redenen is dat ik zelf ook graag verhalen en boeken schrijf. Het idee dat iemand anders op een winteravond onder een dekentje zit te genieten van mijn boek. Soms een lach, soms een traan, maar wel een hoopvol einde. Dat zijn de mooiste verhalen, samen met verhalen die het verlangen opwekken naar een betere wereld.
Maar het allermooiste verhaal, dat zal ik nooit kunnen schrijven. Het allermooiste, meest hoopvolle verhaal vindt z’n oorsprong in de eeuwigheid. En toen de zwartste dag in de geschiedenis van de mensheid aanbrak, werden de eerste zinnen uit dat verhaal met ons gedeeld. Dat wat kapot was gegaan, zou hersteld worden. Er zou Iemand komen om de kloof tussen God en mens te overbruggen. In de vele jaren die volgden werd steeds een tipje van de sluier opgelicht van dat grote reddingsplan en 2000 jaar geleden werd het prachtige verhaal werkelijkheid.
In een klein stadje in Israël werd een Kindje geboren. Hij werd in doeken gewikkeld en in een kribbe gelegd. Zijn naam zegt alles wat je over Hem moet weten: Jezus, dat betekent Zaligmaker. Hij kwam om Zijn volk zalig te maken van hun zonden. De enige die dat kon was Hij. God de Vader had Hem gestuurd, Hij was de Zoon van God. God werd mens en woonde bij ons. Immanuël, God met ons.
Ken jij een mooier verhaal dan dat?!
Veel liefs,
Mirjam
Mooi geschreven!
Bedankt!
Wat mooi geschreven! En goed uitgelegd.
Dank je wel 🙂