In mijn logboeken heb ik het vaak over de Kronieken (het overtypen van mijn dagboek) en het lijkt me gewoon erg leuk om een keer een apart berichtje eraan te wijden. En om het extra grappig te maken, maak ik de lijst op basis van de vragen die ik altijd heb als ik een project uitlicht 😉
- Wat is de titel of werktitel van het verhaal?
Toen ik op 30 november 2008 begon met dagboekschrijven, was ik groot fan van De Kronieken van Narnia (en nog steeds vind ik het gave boeken!) en ik besloot mijn dagboek dus al snel De Kronieken van Mirjam Schippers te noemen. Afgekort gebruik ik vaak de term Kronieken. - Wat voor genre is het?
Zie, ik zei toch dat het grappig was om het aan de hand van deze vragen te beantwoorden? Momenteel zit ik in de ‘Young Adult fase’, want ik neem de dagen over van zeventienjarige Mirjam. Maar ik denk dat het zich het best omschrijft als coming of age, want ik zie mezelf volwassen(er) worden. - Wie is of wie zijn de hoofdpersonages?
Ikzelf uiteraard. En mijn honderden verliefdheden, haha. Dus uiteindelijk ook Jaap. - Wat is de status van dit project?
Nou, de eerste versie is in zekere zin al af en tegelijkertijd nog niet. Want ik probeer nog steeds dagelijks in mijn dagboek te schrijven (gewoon met de hand, dat is beter vlak voor het slapen gaan), maar de laatste tijd komt het er niet zo vaak van, wat ik erg jammer vind, want dit is wel een heel bijzondere tijd van mijn leven. Wat betreft het overtypen van mijn dagboek ben ik op dit moment ‘nog maar’ in 2010, ik mag dus nog wel even. ‘Gelukkig’ weet ik dat ik sinds 2021 al niet zo heel trouw meer schrijf, dus het overnemen daarvan gaat wat sneller. En ik heb ook al een groot deel van 2024 gedaan, omdat er water over mijn dagboek was gekomen en ik de boel nog wilde redden. - Waar gaat het verhaal over?
Over al die verliefdheden. Op de middelbare school had ik het zwaar te pakken en soms zijn de bladzijden niets meer dan gezwijmel. Maar dan lees ik weer over de gezellige gesprekken die ik met m’n vriendinnen had en vind ik het weer helemaal de moeite waard. - Wanneer hoop ik het af te ronden?
Pfoe, ik hoop heel oud te worden, dus misschien wel nooit 😉 Maar het digitaliseren van alle voorgaande dagboeken zou ik wel graag voor 2030 afgerond willen hebben. En als ik dan eenmaal bij ben, kan ik iedere week op zaterdag er even voor gaan zitten. - Wat zijn mijn plannen met dit verhaal?
Ik heb geen plannen om mijn dagboek uit te geven als boek en ik wil zelfs een testament maken en iets over de dagboeken vermelden, zodat ze niet openbaar worden. Niet alleen i.v.m. mijn eigen privacy, maar ook die van alle andere mensen die erin vermeld worden. Maar wellicht vraag jij je wel af: waarom doe je dit dan? Het is toch tijdverspilling? Een paar redenen:- Uit angst voor brand of een overstroming. Niet heel realistisch, maar het kan wel. Ik zou het echt jammer vinden als ik dan geen toegang meer heb tot al mijn avonturen. En ja, een brandveilige kast zou ook helpen, maar daar hebben we nu de ruimte niet voor.
- Mijn handschrift is niet voor iedereen te lezen. Kijk, dat mijn dagboeken niet openbaar mogen worden, betekent niet dat mijn kind(eren) ze niet mogen lezen. En misschien gaat een van mijn klein- of achterkleinkinderen wel een biografie over de beroemde Mirjam Schippers schrijven (haha), dan helpt zo’n dagboek ontzettend 😉 En wie weet, krijgen we ook nog familiegeheimen, kunnen die mooi opgelost worden door de oude dagboeken van oma Mirjam.
- Inspiratie voor nieuwe verhalen. De afgelopen maanden heb ik bijna 2 jaar dagboekschrijverij overgenomen en ik heb echt veel inspiratie opgedaan voor scènes in mijn verhalen.
- De ontwikkeling van mezelf zien. Ik vind het ontroerend om te lezen hoe ik gegroeid ben in de afgelopen jaren. Soms kan je echt denken dat je niet vooruitkomt, maar als je dan zo ver terug kunt kijken in het verleden, kan je echt zien dat je wél gegroeid bent!
- Voor de mooie herinneringen. In 2022 overleed een lieve vriendin van mij en aangezien we elkaar al sinds de tweede klas van de middelbare school kenden, komt haar naam veel voor in mijn dagboek. Met haar deelde ik al mijn geheimen. Het is heel fijn dat ik die herinnering nog heb in m’n dagboek. En dat niet alleen, ik kijk er nu ook ontzettend naar uit om te lezen over de zomers die ik in Engeland heb doorgebracht als au pair en alle andere herinneringen die ik heb gemaakt (en dingen die ikzelf misschien zelfs al vergeten ben).
Ook al krijg jij de Kronieken nooit te lezen, hopelijk vond je het wel leuk om iets meer over dit project te lezen. En wie weet, inspireer ik jou ook om een dagboek bij te houden (als je van schrijven houd, is het sowieso een heel goede dagelijkse oefening) 😉
Houd jij een dagboek bij?
Liefs,
Mirjam
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Zo leuk dat je dit digitaliseert! Maar ik snap ook heel goed dat je het niet wilt uitgeven, ondanks dat het dan wel weer inspiratie oplevert voor nieuwe verhalen;).
Ik heb nooit echt een dagboek bijgehouden. Wel soms als het erg slecht met me ging dingen beschreven, maar dat was dan bij vlagen.
Ik vraag me af of het zelfs toegestaan zou zijn om die dagboeken uit te geven, omdat er zoveel namen van anderen in voorkomen… Het is wel leuk om de situaties in boeken te gebruiken, want dan heb je toch een beetje die gebeurtenissen, maar wel geanonimiseerd 🙂
Nou ik heb dagboeken bewaard maar die lees ik echt niet met zoveel plezier terug hoor. Ik gebruikte mijn dagboek vooral als het niet goed ging/er wat naars was gebeurd want dan ging ik het vna mij afschrijven. Er zit dus ook totaal geen logica in wanneer ik ging schrijven en soms duurt een boek een jaar en soms staan er 2 jaar in. Nu probeer ik dagboek schrijven anders aan te pakken oa met hulp van dagboek als spiegel van Christine de Vries, dat helpt heel goed en is leuk! Maar voor een goed beeld van mijn leven kan je beter mijn jaaragenda’s bekijken. En ik hou ook al een aantal jaren bij in een verso agenda wat ik elke dag als avondeten heb gehad en daar zet ik dan ook ideeën voor de week erop en maak ik boodschappenlijstjes in. Oh en dan nog een jaarkalender met elke dag drie lichtpuntjes.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zeker de eerste jaren van mijn dagboekschrijverij vooral de mooie dingen beschreef die me waren overkomen. De vervelende gebeurtenissen stopte ik liever weg. Tegelijk staan er wel periodes in dat het niet goed ging en dat vind ik niet per se plezierig om te lezen, maar wel mooi. Want uiteindelijk zie ik vaak wel de groei erdoorheen. Zo’n agenda voor het avondeten is wel handig, ik gebruik er een apart boekje voor, waar ik dan meteen het boodschappenlijstje in maak 😉 Elke dag drie lichtpuntjes zijn altijd mooi om op te schrijven 🙂
Heb je trouwens dat boek gelezen dat is gebaseerd uit dagboeken uit het nationale dagboek archief?
https://www.debezigebij.nl/boek/de-mensheid-zal-nog-van-mij-horen/
https://www.dagboekarchief.nl/
En ik vind die podcast van mina en mevrouw ook wel een mooi tijdsdocument met dagboekfragmenten. Natuurlijk die stukjes puberdagboek van echt gebeurd. Lees je überhaupt wel dagboeken van anderen? En zou je ooit nog eens een dagboekroman of briefroman willen schrijven?
Ik heb, behalve het dagboek van Anne Frank, voor zover ik weer nog nooit dagboeken van anderen gelezen. Ik weet niet of ik ooit een dagboekroman zou willen schrijven, ik heb weleens een manuscript gelezen met veel dagboekfragmenten en dan werd het toch een soort trucje. Je zit vaak ook met plot en vaart en om dan een realistisch dagboekverhaal ervan te maken lijkt mij lastig. Maar wel respect voor mensen die het wél kunnen! Een briefroman lijkt me wat dat betreft wel een leuke uitdaging, maar voorlopig heb ik nog projecten genoeg in m’n hoofd, dus dat komt helemaal onderaan de lijst 😉