Het is alweer november en dat betekent dat NaNoWriMo begint, toch? Dat dacht ik, maar vorige week, toen ik dit bericht schreef, kwam ik erachter dat de non-profit van NaNoWriMo failliet is en dat de website gewoon niet meer bestaat. Dat was even een tegenvaller. Maar goed, ik kan natuurlijk nog steeds 50.000 woorden in één maand schrijven, ga ik dat ook doen? Dat lees je in dit bericht!
NoQu
Tijdens mijn zoektocht naar wat er met de NaNoWriMo website was gebeurd, kwam ik wel een alternatief tegen: NoQu. Ik heb me aangemeld en ga dat proberen. Het is een christelijke organisatie die duidelijk het gat van NaNoWriMo wil opvullen, al hebben ze een paar wijzigingen. In plaats van 30 dagen voor 50.000 woorden, ga je nu in 29 dagen, 23 uur en 59 minuten 49.999 woorden schrijven, haha. Op het moment dat ik dit bericht schrijf is mijn aanmelding nog niet goedgekeurd door de administrator en kan ik nog niet beoordelen of het wat is. Maar ik heb sowieso mijn eigen Excel bestand om m’n wordcount in bij te houden en ik ga ook een leuke tracker in m’n schrijfjournal maken!
Update: Bij NoQu kan je wel je project aankondigen, maar geen cijfers invoeren. Ik heb me ook nog iets meer verdiept in het waarom van het faillissement van NaNoWriMo. Maar ze hebben best wel wat schandalen te verduren gekregen met grooming, dus misschien is het maar beter dat het niet meer bestaat. Dus ga ik het voortaan maar de Mirjam Schippers November Schrijfchallenge noemen 😉
Baby
Al toen ik in mei een positieve zwangerschapstest in handen had, dacht ik aan de jaarlijkse challenge en vroeg me af of ik daar nog aan toe zou komen. Tot een paar weken geleden dacht ik dat ik mee zou doen en dan aan een specifiek project zou werken, volgens mij heb ik dat in het bericht over de update van mijn projectenlijst verwerkt. Daar is inmiddels verandering in gekomen …
Tijdens de laatste controle bij de verloskundige maakte onze baby ons aan het schrikken. Zijn of haar hartje sloeg af en toe over. De verloskundige stelde ons meteen gerust: ‘Dit komt best vaak voor en heeft meestal te maken met de onrijpheid van het hartje.’ Voor de zekerheid werden we naar het ziekenhuis gestuurd, waar ze tot twee keer toe een echo hebben gemaakt, een algemene en een uitgebreidere, onder andere van het hartje. Daaruit bleek dat er inderdaad niets ernstigs aan de hand was, alleen dat het hartje af en toe oversloeg. En als bonus mochten we twee keer best een tijdje naar ons kindje kijken. Het protocol is bij deze diagnose (extraystole) dat je twee keer per week naar de verloskundige moet om naar het hartje te luisteren, tot het vier keer achter elkaar weer goed is. Dat betekent dat ik in november behoorlijk wat afspraken bij de verloskundige heb (in ieder geval vijf, vier keer luisteren en een normale controle) en daar gaat best wel wat tijd in zitten. Zoals je wellicht weet wonen wij buitenaf en denk ik dat ik voor iedere afspraak toch al gauw een uur kwijt ben.
Geen schrijfchallenge?
Dus … betekent dit dat ik geen schrijfchallenge ga doen? Jawel! Maar niet het project dat ik voor ogen had: het eerste deel in een nieuwe serie voor De Banier. In plaats daarvan hoop ik in november de Friends 4-ever novelles te schrijven. Er staan er nog drie op de planning en omdat we in week 43 nogal wat tijd kwijt waren aan ziekenhuisbezoekjes, heb ik toch wat minder aan de tweede novelle kunnen werken dan ik had gewild.
Bovendien vind ik op dit moment een stabiel schrijfinkomen voor de komende maanden belangrijker dan het schrijven van een boek waar ik pas in 2028 voor betaald krijg. Dat klinkt misschien commercieel, maar uiteindelijk moet er hier ook (glutenvrij) brood op de plank komen.
Plan van aanpak
Het idee is dus dat ik in november drie novelles van Friends 4-ever (af)schrijf en een van deze novelles ook publiceer. Ik denk dat de publicatiedatum verschoven wordt naar 17 november (ik had eerst 10 november aangegeven). In december kan ik dan de laatste puntjes op de i zetten voor de laatste twee novelles, zodat die in januari en februari van 2026 gepubliceerd kunnen worden. Mocht ik in december nog tijd over hebben, wil ik graag de definitieve verhaallijn en hoofdstukindeling van het boek in de nieuwe serie vaststellen, zodat ik daar in 2026 wel mee aan de slag kan, als ik een beetje gewend ben aan een baby in huis 😉 Vooralsnog vindt de baby het volgens mij erg leuk als ik schrijf, want altijd als ik achter het bureau zit, gaat hij of zij flink bewegen in m’n buik (hij/zij snapt gewoon al dat mama op die manier centjes kan verdienen voor leuke kleertjes, boeken en speelgoed, haha).
Normaal zou ik vragen: doe jij ook mee met NaNoWriMo, maar dat wordt lastig. Dus deze vraag: ga jij nog een leuke uitdaging aan in de één na laatste maand van 2025?
Liefs,
Mirjam
Ontdek meer van
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Wat zul je geschrokken zijn toen er extra controles nodig waren. Heel begrijpelijk dat er nu tijd en energie gaat naar die bezoeken aan de verloskundige en ik snap ook dat je nu kiest voor een stabiel inkomen de komende tijd en dat die serie even moet wachten.
heel veel goede wensen voor de kleine, maar ik geloof dat dat na de geboorte ook wel gebeurt. Later is dan alles goed. Ook Sarra Canon heeft een alternatief voor naowrimo opgezet. Vreemd hé, dat niemand iets gehoord heeft over het opheffen…. Succes met je schrijfprojecten.
Ja, klopt. Zelfs volwassenen hebben er regelmatig last van, maar dat is dan geen probleem. Bij zo’n kleintje willen ze alleen zeker weten of alles goedkomt en ze vinden het belangrijk om te weten of het er bij de bevalling nog wel of niet is, want anders kunnen ze de hartslag niet goed monitoren. Maar het gaat de goede kant op 😉
Dat zal schrikken geweest zijn met de baby. Gelukkig word je goed opgevolgd door de verloskundige. Veel succes met schrijven!
Dankjewel!