Ik twijfelde even of ik hier een nieuwe categorie voor zou aanmaken, redactie is tenslotte wel wat anders dan schrijven. Maar ik heb eigenlijk geen idee of ik hier nog vaker blogs over ga schrijven, dus ik laat het maar zo. 22 januari had ik mijn eerste bijeenkomst van de specialisatie redactie aan de Schrijversacademie. Hoe was dat? Ben ik blij dat ik aan deze opleiding ben begonnen?
Wat voorafging
Het is al bijna een jaar geleden dat ik me oriënteerde op de redactieopleiding en uiteindelijk was het J. die me in november erop wees dat ik hiermee moest beginnen. Ik heb me ingeschreven en 22 januari was het zo ver, de eerste bijeenkomst. Eigenlijk kwam het op een heel onhandig moment, een paar dagen ervoor had ik per ongeluk gluten gegeten en ik was nog niet helemaal fit. Wat dat betreft was het fijn dat de bijeenkomst online was, daardoor hoefde ik de deur niet uit. Bovendien was ik zelf in de veronderstelling dat het een hele dag zou duren, maar na drie uur bleek de bijeenkomst er weer op te zitten. Dat stond ook op de website, dus ik had het kunnen weten.
Helaas was er iets niet helemaal goed gegaan bij mijn inschrijving, waardoor ik woensdag 19 januari pas kon inloggen in de Digitale Leeromgeving. Er was een Zoomlink gestuurd naar mijn medestudenten, maar ik kreeg een dag later de verkeerde link.
Paniek
Dat zorgde dus voor paniek bij mij, uiteindelijk kon ik een halfuurtje later met de les beginnen en was er geen man overboord, maar dat begin voelde niet heel lekker aan. Tijdens de eerste dag hielden we ons bezig met de vooropdracht (kies een favoriet boek uit je kast en bedenk wat jij als redacteur anders zou doen). Ik koos voor Aan de andere kant van de bergen. Het verhaal is prachtig, maar er zijn te veel personages en het perspectief zou ik consequent hanteren. Ook stelden we onszelf voor aan de anderen en ondertussen vertelde de docent ons steeds iets over redactie. De eerste bijeenkomst werd ook veel verteld over ‘uitgeefland’, maar daar zat voor mij (gelukkig) niet veel nieuwe informatie bij.
De eerste opdracht
Ik bekeek de eerste opdracht en zag dat er nog aardig wat leeswerk vooraf gedaan moest worden. Dat bleek ik niet in een week te kunnen. Als mijn inschrijving eerder was doorgekomen had ik de modulegids kunnen printen en vooraf al wat leeswerk kunnen doen (gezien mijn enthousiasme voor deze opleiding zou ik dat ook echt gedaan hebben!). Nu besloot ik om toch maar vast de opdracht te maken en dat leeswerk later in te halen. Ik maakte de opdracht, al snel stond de zijlijn bomvol met opmerkingen. Ik vond het echt heel erg leuk om te doen. Op moment van schrijven (4 februari) heb ik al feedback van de docent gekregen. Ze vond mijn opmerkingen heel helder. Wel zag ik, toen ik het document opende, dat ik hier en daar wat steken heb laten vallen, dat ik dingen gemist heb.
Waar ik bang voor ben…
En dat laatste … daar zit mijn angst. Want als je een boek gaat redigeren weet je nooit van tevoren hoeveel fouten er in de tekst zitten. Je kunt altijd iets over het hoofd zien. Dat lijkt me echt heel erg lastig aan deze taak en ik heb nog meer respect voor mijn redacteur gekregen. En ik volg natuurlijk niet voor niets de opleiding. Als ik het nu al perfect deed was dat helemaal niet nodig.
Ik hoop dat je het leuk vond om wat meer over mijn ervaring met deze specialisatie te lezen. Hopelijk kan ik je ermee inspireren.
Is er een opleiding die jij graag zou willen volgen?
Liefs,
Mirjam
De redacteursopleiding interessert mij, dus lees ik er ook graag meer over. Hoeveel tijd per week ben je er aan kwijt, muv bijeenkomsten? En hoeveel vooropleiding heb je volgens jou nodig? En verder succes!
Officieel zou je er 6-8 uur per week aan moeten besteden, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar (nu) niet aan kom. Misschien omdat ik niet hard genoeg werk ofzo? Ik heb geen idee. Daarnaast, qua vooropleiding: je kan bij de Schrijversacademie ook de basisopleiding doen, dat ‘moet’ ook als je verder geen schrijfachtergrond hebt. Omdat ik al 8 boeken heb geschreven was dat niet nodig.
Ik zat mij toevallig afgelopen week af te vragen hoe het met je opleiding gaat en of het je bevalt. Leuk om te lezen dus! En herkenbaar de opdrachten, en ook de onzekerheid over het niet alle fouten eruit kunnen halen. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij de Banier gaat (en of jij daar voor zou willen gaan werken als redacteur overigens), maar bij de meeste uitgeverijen wordt er door meerdere mensen naar een manuscript gekeken, en dus in verschillende fases worden de fouten eruit gehaald. Niemand kan volgens mij in zijn of haar eentje alle fouten eruit halen. En zouden er tenslotte niet een redacteur, een persklaarmaker én een corrector naar dat boek hoeven te kijken. 🙂
Ja, inderdaad, er kijken meer mensen naar! Ik begreep vandaag dat meerdere studenten hiermee worstelden. Sowieso kom ik er nu wel meer achter dat persklaarmaken niet helemaal mijn ding is, ik ben het liefst redacteur die ook auteursbegeleiding doet, denk ik. Ik weet eigenlijk nog helemaal niet precies wat ik hiermee ga doen. Allereerst denk ik dat de redacteursopleiding effect heeft op m’n eigen schrijfwerk en eventueel wil ik in de toekomst wel auteurs begeleiden, maar ik denk dat m’n schrijfwerk toch wel m’n belangrijkste werk blijft.