Als je mij al wat langer volgt, weet je dat ik een groot fan ben van Tessa Afshar. Haar nieuwste boek, ‘De dief van Korinthe’, wilde ik natuurlijk graag hebben. Geheel volgens de traditie krijgen wij met Kerst thuis een boek en afgelopen jaar kreeg ik natuurlijk dit boek. Van mezelf mocht ik hem wel pas in januari lezen, dat heb ik inmiddels gedaan en vandaag vertel ik je wat ik ervan vond.
Ariadne heeft, na de scheiding van haar ouders, jarenlang bij haar moeder in Athene gewoond. Wanneer er een huwelijk voor haar is geregeld met een tirannieke man, besluit ze met haar pleegbroer Theo te vluchten naar haar vader in Korinthe. Daar ontdekt ze dat haar vader een beruchte ‘eerbare’ dief is die steelt van rijke, corrupte inwoners van de stad. Ariadne besluit haar vader te helpen en zet daarmee alles op het spel. Als haar broer Dionysius en pleegbroer Theo op een dag thuis komen met verhalen over ene Paulus die ze ontmoet hebben, vertikt haar vader het om nog langer te stelen. Ariadne wil het echter nog niet opgeven en wordt gesnapt. De man die haar betrapt heeft wel een heel vreemd verzoek voor haar …
Ik moest in het begin echt even inkomen, het duurde even voordat ik mezelf herkende in het karakter van Ariadne. Maar wat was het interessant om te lezen over de gewone, alledaagse levens van Romeinse en Griekse burgers in de eerste eeuw na Christus. Roddels, je anders voordoen dan je bent, corruptie en het verlangen naar gerechtigheid, allerlei herkenbare thema’s in een historische setting. De christelijke boodschap over allesoverwinnende liefde is mooi verweven in het verhaal, maar ligt er zeker niet dik bovenop. In het nawoord schrijft de auteur ook dat ze dit bewust heeft gedaan, zodat niet-gelovigen ook kunnen genieten van dit boek, zonder meteen het gevoel te hebben dat ze iets opgedrongen wordt.
Ariadnes gevoelens voor Justus, de buurjongen van haar vader, hadden wat mij betreft wel iets verder uitgewerkt mogen worden, mijns inziens kwam dat een beetje onverwachts. Maar dat kan ook zijn omdat ik snel in de gaten had dat pleegbroer Theo verliefd was op Ariadne en ik eigenlijk hoopte dat zij zijn gevoelens zou beantwoorden. Ondanks dat ik Theo snel doorhad, had ik het einde van het boek niet kunnen voorspellen. Aan het einde kwam er nog een mooie plottwist en sloeg ik het boek met een bevredigd gevoel dicht. Al kwam dat laatste misschien ook omdat Tessa in een brief aan de lezers nog vertelde dat Theo in haar volgende boek ook nog een rol zal spelen. Ik kijk er nu al naar uit.
Omdat het wel even duurde voordat ik goed in het verhaal zat geef ik De dief van Korinthe 4,5 ster.
Zou jij De dief van Korinthe ook willen lezen?
Liefs,
Mirjam
Ik ben er begin januari in begonnen maar helaas nog niet aan toe gekomen om hem uit te lezen, dus ik twijfelde ook eerst even of ik je review zou lezen. :). Toch maar gedaan! En ik ben blij dat ik niet de enige ben die wat moeilijk in het boek komt. Ik dacht dat het aan mij lag. Ik ben nu ongeveer op 1/3 en hoop snel wat verder te kunnen lezen!
Liefs, Anna Laura
Ik hoop dat ik niet te veel gespoilerd heb in de review. Dat vind ik toch altijd lastig, om een spoilervrije review te schrijven. Ik ben benieuwd wat je er uiteindelijk van vindt, als je de rust gevonden hebt om het boek uit te lezen 😉
ah ik ga deze eerst eens op mijn wishlist zetten thanks voor de tip!
Graag gedaan 😉