Boekreview #36 The tattooist of Auschwitz // Heather Morris

Het boek waar ik vandaag een review over wil delen is ook verschenen in het Nederlands, met de titel De tatoeëerder van Auschwitz. Het is al wel even geleden dat ik het las (begin september), maar ik houd sinds een tijdje een leesjournal bij en daarin schreef ik al meteen nadat ik het boek uithad een korte review. Met behulp van die informatie heb ik de review van vandaag geschreven.

Het boek op m’n ‘oorlogsboeken’ plankje.

Specificaties: Historische roman // Zaffre Publishing // 270 blz’s // Engels // 2018

In 1942 arriveerde Lale Sokoloov in Auschwitz-Birkenau. Hij werd aangewezen om de gevangenen die niet meteen naar de gaskamers werden gestuurd, te tatoëeren met een nummer. Die nummers zijn een van de bekendste symbolen geworden van de Holocaust. Op een dag staat in de rij van mensen die Lale moet tatoëeren een jonge vrouw. Het is liefde op het eerste gezicht voor Lale en Gita. Overleven in Auschwitz wordt nu niet meer iets individueels, maar voor hen beiden.

De tatoeëerder van Auschwitz is een waargebeurd verhaal. De auteur heeft zelfs met Lale gesproken over dit opmerkelijke liefdesverhaal. Die wetenschap maakt het voor mij een stuk ingewikkelder om dit boek te reviewen. Iets negatiefs zeggen over zo’n heftig, waargebeurd verhaal, voelt bijna als heiligschennis. Toch zet ik die gevoelens opzij om mijn mening over dit boek te vertellen.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit boek ontzettend tegenvallen. Tegelijk wil ik erbij zeggen dat dit niet aan het verhaal lag, ik vind het nog steeds prachtig om te weten dat in zo’n hel als Auschwitz vriendschap en liefde opbloeiden. Maar allereerst duurde het ontzettend lang voordat ik in dit verhaal zat. Ik was al over een derde van het boek, voordat ik eindelijk een beetje in een leesflow kwam, dat vind ik echt te lang. Een verhaal moet je bij de keel grijpen, en ik geloof echt dat het bij dit verhaal goed mogelijk is. Daarnaast voelde de schrijfstijl erg zakelijk en afstandelijk, waardoor ik het alleen maar moeilijker vond om te geloven dat dit echt gebeurd is. Verhalen over de oorlog hebben altijd zo’n surrealistich tintje, maar door een goede schrijfstijl, ervaar je dat het toch wel echt zo was. Of echt zo had kunnen zijn (als het een niet-waargebeurd verhaal in historische setting is, zoals bijvoorbeeld De boekendief). De personages blijven allemaal wat vlak, waardoor je, hoe erg alles ook is, niet goed met hen mee kan leven.
Het verhaal wordt verteld in de tegenwoordige tijd en dat vind ik ook altijd minder aansprekend, het moet dan echt heel goed geschreven zijn, wil ik het mooi vinden. Ik vind het echt heel jammer, want volgens mij had dit boek heel mooi kunnen zijn. Dat was het echter niet en daarom geef ik het boek ook maar 2 sterren.

Het komende jaar wil ik wat vaker reviews delen over boeken die eigenlijk tegenvielen. Ik vind dat best moeilijk, omdat ik graag boeken enthousiast wil aanraden. Maar door middel van negatieve reviews, kan ik andere mensen wellicht tijd besparen 😉

Wat vind jij fijn, alleen maar postieve boekreviews of ook negatieve reviews? Waarom?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

10 Comments

  1. Dit boek staat nog op mijn lijstje om te lezen. Ik heb ook altijd een beetje moeite met verhalen in de tegewoordige tijd. Ben ik niet zo gewend geloof ik 🙂 En ja, ik wil ook negatieve boekreviews lezen.

    1. Gelukkig ben ik niet de enige die boeken in de tegenwoordige tijd maar lastig vind 🙂 Voor mijn gevoel wordt het verhaal dan op een heel vreemde manier verteld. Ik zal vaker wat minder positieve reviews delen 😉

  2. Ja, goed dat je ook boeken bespreekt, die tegenvallen. Doe waarschijnlijk vele dat niet, en daardoor is de waardering op internet te positief! Ik schrijf al jaren alle boeken die ik gelezen heb in een schrift, met een korte beschrijving, en wat mij dat boek “meegegeven” heeft. Kortom wat ik er van geleerd heb. Nu na jaren heb ik een bijna vol dik A4-schrift, en daar ben ik trots op. Handgeschreven. En ja, niet alles even compleet, maar dat is niet belangerijk.

    1. Dan blijf ik dat mooi doen. Tof dat je ook bijhoud hoeveel boeken je leest en wat je aan het boek hebt gehad. Met de hand geschreven geeft het altijd iets persoonlijks, vind ik. Ga vooral zo door!

  3. Elke keer als ik bij Waterstones ben sta ik weer met dit boek in mijn handen. Tot op heden heb ik het boek nog niet gekocht en ik denk dat ik het niet ga doen. Wellicht dat ik hem een keertje in de bibliotheek haal zodat ik me niet schuldig voel als ik het verhaal ook niet zo fijn vind. Dank je wel voor je eerlijke recensie! Ik denk dat een negatieve recensie op zijn tijd echt niet vervelend is, dat laat alleen maar zien dat je ook met een kritisch oog leest en dat echt niet elk boek dat je leest zo goed is!

    1. Als je het toch in de bieb kunt lezen, is dat natuurlijk net zo makkelijk. En stel dat jij het wel mooi vind, dan kan je het altijd nog kopen 😉 Goede woorden trouwens, op z’n tijd … af en toe een iets minder positieve recensie lijkt me een goed idee. Al moet ik zeggen dat ik kritisch lezen best lastig vind. Soms weet ik wel waarom ik een boek niet mooi vind, maar vind ik het ook heel lastig om daar woorden aan te geven.

  4. Oeh spannend, ik heb dit boek op mn ereader staan om snel te lezen.
    Heel benieuwd dus, want deze review is natuurlijk persoonlijk, maar wel goed om je mening te lezen.

    1. Daar heb je helemaal gelijk in, deze review is persoonlijk en ik kan me ook echt wel voorstellen als er mensen zijn die het wel een mooi boek vinden. Ik ben benieuwd wat jij ervan vind 😉

  5. Bedankt voor je eerlijke review. Ik hou natuurlijk vooral van positieve reviews, want dan weet ik dat dat leuke boeken zijn om te lezen haha. Maar eerlijk, nee ik ben natuurlijk ook blij met een niet positieve review, zeker als die zo eerlijk en dichtbij de lezer zelf is, zoals die van jou. Echt persoonlijk. Dus niet: ik vond het een slecht boek, want dat en dat. Maar eerlijk wat er voor jou niet werkte en waar jij moeite mee had. Daar hebben anderen veel aan.

    1. Ik snap precies wat je bedoeld, ik lees en maak het liefst positieve reviews. Maar het kan ook behulpzaam zijn voor andere mensen, daarom probeer ik het altijd zo dicht mogelijk bij mezelf te houden, waarom ik er niks mee kon. Misschien vind een ander deze schrijfstijl juist wel fijn, dus dan hoeft niet iedereen meteen af te haken omdat ik een negatieve review schrijf (haha, alsof ik zo’n invloedrijke recensent ben). Bedankt voor je leuke reactie 🙂

Laat een antwoord achter aan Giovanna Jansen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.