Deze maand heb ik wederom zelf de dag uitgekozen waarop ik een dagverslag zou delen. Ik hoop vanaf volgende maand wel weer input te vragen op Instagram, maar februari was een beetje een rommelige maand, dus besloot ik zelf te kiezen welke dag het werd 😉 Veel plezier bij het lezen en bekijken van deze (werk)dag uit mijn leven.
Om kwart over zes werd ik wakker en nadat ik een kwartier moed had verzameld stapte ik uit bed. Ik had net een week ervoor besloten om mijn ochtendroutine anders aan te pakken. Niet volledig op z’n kop, maar wel in een andere volgorde. Ik begon mijn dag met een paar fitnessoefeningen om mijn spieren te trainen en daarna liep ik naar mijn werkkamer, waar ik las uit het ‘Spreukendagboek’ van Tim Keller, met bijbehorend Bijbelgedeelte en ik schreef mijn gebed voor de ochtend uit. Vervolgens ging ik naar beneden en liep buiten een rondje. Daar heb ik geen foto’s van, want ik had geen zin om de camera mee te nemen en ik mag pas mijn telefoon aanzetten als m’n ochtendroutine volledig is afgerond 😉 Na een wandeling van twintig minuten maak ik mijn ontbijt klaar (teffpap met kaneel, appel, walnoten, rozijnen, kokosvlokken en een scheutje ahornsiroop, zoals gebruikelijk). Wat nieuw is, is dat ik probeer niets te doen tijdens m’n ontbijt. Geen boek lezen, niet op m’n telefoon kijken (heeft ook geen zin, want die stond uit) en zelfs niet de tijdschriften onder de tafel erbij te pakken. Op dat idee ben ik gekomen door een video die ik op YouTube zag. Dat ging over productiviteit (ben ik fan van), maar dat het juist heel belangrijk is om ook rust te nemen, niet altijd maar bezig zijn. Een tip was om tijdens je ontbijt echt alleen op het eten te richten, niets anders te doen wat je aandacht afleidt. Het beviel me eigenlijk wel en ik was ook nog eens snel klaar met ontbijten.
Na het ontbijt ging ik naar boven en maakte ik de rest van mijn ochtendroutine af. Waarom ik de volgorde heb aangepast? In eerste instantie deed ik eerst m’n hele ochtendroutine, dan ontbeet ik en vervolgens liep ik nog een eindje. Ik deed alleen vaak zo lang over mijn ontbijt dat het vaak al negen uur was en dan moest ik nog een rondje lopen van mezelf. Voordat ik aan het werk ging was het meestal al tien uur (of later) en dat vond ik echt niet kunnen. Ik herinner me nog goed dat ik vroeger om acht uur begon met werken, dus dat wilde ik terugdringen en toen kwam ik op het idee om de volgorde van m’n routine aan te passen en tot nu toe bevalt het heel goed!
Dit stond er die dag op het programma. Voor het geval je je afvraagt waar ik dat leuke to-do lijstje vandaan heb: die heb ik zelf gefabriceerd. Ik gebruikte A5 briefpapier van Little Lefty Lou en maakte voor iedere dag een indeling. Vervolgens heb ik dat gelamineerd en nu kan ik het boekje steeds opnieuw gebruiken. In eerste instantie gebruikte ik twee ijzeren stukjes die ik uit een snelhechter had geplukt om de boel bij elkaar te houden. Dat werkte echter niet en een week of twee geleden vond ik inbindringen bij een van-alles-en-nog-wat-winkel en dat werkt perfect!
Ik begon die dag als eerste met het herschrijven van Rachel op microniveau. Dat zorgde voor een heerlijk rommeltje op mijn bureau. Toen ik de benodigde hoofdstukken af had, ben ik gaan werken aan Friends 4-ever, tot het tijd was om te eten.
Mijn lunch bestond uit twee boterhammen met grillworst (uit het tosti-ijzer, echt heel lekker!), een gebakken ei (met chilisaus, dat is verbazend lekker), een stuk komkommer en twee augurken met ham. Dat is het allergrootste voordeel aan thuis je kantoor hebben – vind ik – je kunt heel goed voor jezelf zorgen tijdens de lunch. Na het eten wandelde ik weer een halfuurtje.
Vervolgens kroop ik een tijdje weg met een boek. Ik lunch meestal om half 1, ga om 1 uur wandelen en ben dan om half 2 terug. Een nieuwe afspraak met mezelf is dat ik tot 2 uur mag lezen. De dagen voorafgaand aan donderdag was het prachtig weer en kon ik dat zelfs op het bankje voor ons huis doen. Voor mij werkt het heel goed, want ik heb een rustmoment midden op de dag.
’s Middags was ik erg moe (ondanks dat fijne leesmoment), dat kwam ook omdat ik eerder die week een glutenfout had gemaakt. Van zondag op maandagnacht heb ik gewoon niet geslapen omdat ik steeds naar de wc moest. Bovendien zorgt een glutenfout bij mij ook voor vermoeidheid die gerust een paar weken blijft hangen. Ik besloot niet te werken aan Project De stad, omdat ik daar echt mijn energie en tijd bij nodig had, maar ik ging verder met het vervolgverhaal. Hier ben ik inmiddels zo vertrouwd mee dat het me niet veel energie kost om eraan te werken. Uiteindelijk schreef ik die dag in totaal zes hoofdstukken én ik plande ze ook allemaal in, dus nu staat er in ieder geval tot 5 september elke week een hoofdstuk voor je klaar. Ongelooflijk hè? Ik ben bijna klaar met het verhaal en eerlijk gezegd wil ik er ook nog niet te veel aan denken, het stemt me een beetje verdrietig dat het verhaal af is. Maar hé, ik ga er ook nog boeken van maken, dus voorlopig hoef ik de vier vriendinnen niet los te laten!
Normaal gesproken eten mijn nichtje en neefje op donderdag bij ons, maar omdat zij ziek waren ging het niet door. Mijn moeder had kipkluifjes en aardappelwafels op het menu staan en ondanks dat de kleinkinderen niet mee-aten, hadden we een feestmaal. Er zat ook nog een heerlijk gevulde salade bij, dus ik was helemaal blij met dit eten.
’s Avonds had ik met Anna Laura afgesproken om een nieuwe podcastaflevering op te nemen. Deze is afgelopen donderdag online gekomen, dus je kunt ‘m beluisteren. Het was een beetje chaotisch (vond Anna Laura), maar wel heel gezellig en leuk. Na afloop van de opname was ik echter zo moe, dat ik geen avondroutine meer heb gedaan, maar gewoon mijn bed in ben gekropen.
Wat is jouw lievelingseten?
Liefs,
Mirjam
Wat leuk! Ik eet het liefste poffertjes!
Lekker 🙂 Dat mis ik eigenlijk nog wel het meest in het glutenvrije bestaan. Maar ik heb inmiddels een poffertjespan, dus wie weet kan ik dat binnenkort een keer zelf gaan maken!
Leuk! Ga je ook weer een keer een video over ‘Day in the life’ doen? Dat lijkt mij heel leuk! en nog een vraagje: hoe doe je dat met het opnemen van die podcast met Anna Laura als je zo ver van elkaar vandaan woont?
Dat lijkt me wel heel erg leuk, maar voorlopig heb ik het niet op de planning staan omdat het best veel tijd kost en ik nu mijn schrijfprojecten voorrang wil geven. Maar wie weet van de zomer 😉 En over de podcast: We hebben allebei een microfoon waarmee we ons gesprek opnemen en ondertussen videobellen we, terwijl we oortjes in hebben. Anna Laura upload altijd haar audiobestand en dan bewerk ik het zo dat het gelijk loopt. En soms zijn we wel bij elkaar en nemen we met een microfoon de podcast op.