Friends 4-ever // Hoofdstuk 14 // Lily

Vorige week biechtte Marit aan Norah op dat haar moeder niet thuis woont, maar in een tehuis voor psychiatrische patiënten. Durft Marit dit ook met de andere meiden te delen? En hebben Eva en Lily door dat er iets ongewoons is aan Marit? Lily lijkt genoeg aan haar eigen problemen met Aron te hebben…

‘Ik hoop dat we gaan basketballen,’ verzuchtte Eva, toen ze haar jurkje uittrok en naar haar gymshirt greep.
‘Of volleyballen,’ vond Lily. ‘Dat is ook altijd wel leuk.’ Zoals altijd had ze als eerste haar gymkleren aan en ze stond te popelen om naar de gymzaal te gaan.
‘Alsof jij daar iets van bakt’, zei Joëlle, die haar woorden had opgevangen, op poeslieve toon.
Het was al lang geleden dat Joëlle zo’n stekende opmerking had gemaakt en de afgelopen tijd had Lily zelfs een paar keer een normaal gesprek met haar gevoerd. Misschien bedoelde ze het wel niet vervelend, maar de opmerking raakte haar wel.
Ze haalde even diep adem voor ze reageerde. ‘Dan kan ik het nog wel leuk vinden.’ Ze probeerde zo beheerst mogelijk te klinken.
Joëlle reageerde niet meer, maar liep met Maud en Irene naar de gymzaal.
Lily beet op haar lip om te voorkomen dat ze zelf een vervelende opmerking zou maken.
‘Goed gedaan,’ zei Norah op gedempte toon. Marit was nog bezig haar gymschoenen aan te trekken en ook Eva was nog niet klaar.
Lily glimlachte flauwtjes.
‘Wat een flauw kind is het toch,’ mopperde Eva. ‘Ik beloof je Lil, als ze nog een keer zo vervelend doet, zal ik haar er eens fijntjes op wijzen dat ze zichzelf ook niet altijd even elegant voortbeweegt.’
Lily keek Eva aan en zag het vuur in haar ogen. Ze slikte de brok die in haar keel was ontstaan weg.
‘Dank je,’ zei ze verlegen, niet wetend wat ze verder nog kon zeggen. Eva legde een arm om haar heen en zo liepen ze in de richting van de gymzaal.
Er stond geen volleybalnet klaar en ook de baskets waren niet naar beneden gehaald, maar er lagen wel vier matten klaar in de gymzaal.
‘Wat is dit nu weer?’ vroeg Lily zich verbaasd af, toen ze plaatsnamen op de banken die tegen de muur stonden.
‘Een of ander chaotisch spel,’ antwoordde Kyle, die naast haar was neergeploft. ‘Max, je weet wel, uit V4D vertelde me net dat zij het ook hebben gedaan met Brouwer.’
‘Was het leuk?’ vroeg Lily. Ze voelde het bloed naar haar wangen stijgen toen ze merkte dat Aron naast Kyle kwam zitten. Gek was dat, met Kyle kon ze heel normaal praten en als hij haar plaagde wist ze altijd precies wat ze moest zeggen. Maar zodra Aron erbij kwam sloeg ze dicht.
‘Volgens Max wel,’ zei Kyle. ‘Maar hij legde uit hoe het werkte en volgens mij wordt je er vooral heel erg moe van.’ Hij trok een zielig gezicht en liet zijn hoofd hangen.
‘Ach, en je hebt het al zo zwaar,’ zei Lily, tot haar eigen verbazing en ze klopte Kyle op zijn schouder.
Ze keek recht in Arons ogen en zag dat hij grijnsde. Haar hart leek een tikkeltje sneller te slaan. Ze slaagde erin zijn blik langer dan drie seconden vast te houden, een nieuw record.
Misschien had ze nog wel langer naar hem gestaard als meneer Brouwer niet was gaan praten. Maar ja, dat kon je nooit weten.
‘We gaan vandaag matten chaosbal spelen,’ vertelde hij. ‘Als iedereen stil is, kan ik de regels, die overigens heel simpel zijn, uitleggen.’ Brouwer sloeg zijn armen over elkaar en wachtte tot het stil werd. Zoals altijd duurde dat maar enkele seconden. ‘In tweetallen gaan jullie een mat verdedigen. Er zijn ook twee ballen in het spel en die gebruik je om de mat van een ander tweetal te raken. Raak je hem direct, dan is het tweetal af. Via de muur telt niet. Zoals jullie kunnen zien liggen de matten tegenover elkaar, als een mat is geraakt, rennen de tweetallen naar de mat die tegenover hen ligt en gaan die verdedigen. Je mag van de mat af om een bal te pakken, maar moet er wel op staan om te gooien. Nog vragen?’
Er gingen drie vingers de lucht in.
‘Mattan?’
‘Als je de bal vangt, is het andere tweetal dan ook af?’
‘Nee,’ was het korte antwoord van de gymdocent. Stan liet zijn vinger zakken, kennelijk had hij hetzelfde willen vragen.
‘Irene?’
‘Mag je zelf tweetallen maken?’
Brouwer schudde zijn hoofd. ‘Veel te ingewikkeld. Bovendien is Floris ziek, dus we zijn met een oneven aantal mensen. De spelers die niet meedoen blijven gewoon op de bank zitten en gaan op volgorde het veld in. Zijn jullie er klaar voor?’ Hij wachtte niet op antwoord maar gebaarde dat de eerste acht leerlingen hun plekken op de mat moesten innemen.
Het spel klonk niet heel ingewikkeld, maar Lily zag dat het voor best wel wat chaos zorgde.
‘Man … volgens mij blijf je hier rennen,’ verzuchtte Kyle. Eva en Marit waren net het veld in gerend, zij en Kyle zouden de volgende zijn.
‘Ik zou je veters maar goed vastmaken,’ zei Aron en hij wees naar Kyles gymschoenen die los waren. Op dat moment floot meneer Brouwer, als teken dat er weer een tweetal af was.
Lily rende naar de juiste mat en kon precies op het juiste moment een bal afweren, die Eva gegooid had. Ze greep hem vast en keek rond waar de andere bal was.
‘Goed gedaan!’ hoorde ze Arons stem naast zich. Ze keek verbaasd opzij en zag dat hij naast haar op de mat kwam staan. Hij ving net een bal op en grijnsde. ‘Kyle heeft nooit z’n veterstrikdiploma gehaald,’ grinnikte hij.
Even was Lily afgeleid, maar toen richtte ze zich weer op het spel.
‘Ik ben niet zo heel goed in gooien,’ zei ze eerlijk. ‘Maar als we allebei op dezelfde mat mikken, moet het goedkomen.’
Aron keek even nadenken. ‘Klinkt goed. Maar weet je, als jij doet alsof je links gooit, maar op het laatste moment naar rechts, dan gooi ik naar links.’
Helemaal logisch klonk het niet, maar ze besloot het erop te wagen en blufte zich erdoorheen. Haar worp was helemaal niet zo slecht, maar werd afgeweerd door Norah, die samen met Emmy op een mat stond. De bal die Aron gooide was wel raak.
‘Kom!’ riep Aron en hij trok haar met zich mee.
Haar hart leek een paar slagen over te slaan. Door alles was ze helemaal vergeten dat ook dat onderdeel van het spel was. Pas toen ze op de andere mat stonden liet Aron haar pols los. Hij lachte even naar haar. Tijd om ervan te genieten had Lily niet, want Norah had de tegenaanval ingezet. Gelukkig kon Lily de bal opvangen en bliksemsnel teruggooien, waardoor ze Norah en Emmy afgooide. Deze keer rende zij voorop naar de andere mat.
Aron en zij bleken een topteam te zijn. De hele klas was al een keer langs gekomen en zij stonden nog steeds op de mat.
‘Kom op, allemaal op Lily en Aron!’ riep Kyle, toen hij het veld inkwam. ‘Ze staan er nu lang genoeg op, hoor!’
Zelfs toen ze van alle kanten bestookt werden hielden ze het nog een tijdje vol.
‘Hè hè,’ verzuchtte Aron, toen ze eindelijk naast elkaar op de bank plofte. ‘Wat zijn wij een topteam.’
Hij hield zijn hand omhoog en Lily sloeg die van haar er aarzelend tegenaan.
‘Kom op, Van der Meulen, dat is toch geen high five?!’ zei hij verontwaardigd. Hij hield zijn hand nog eens op en weer sloeg Lily ertegenaan.
‘Stukken beter,’ zei Aron.
‘Wauw, je was echt goed!’ Joëlle kwam naast Aron zitten en keek hem bewonderend aan. Dat ongemakkelijke gevoel wat ze in de kleedkamer had gehad, kwam weer terug. Moest Joëlle nu ook dit moment verpesten? Aron maakte een vaag gebaar met zijn hand. ‘Lily was minstens zo goed!’ zei hij en aan de toon in zijn stem kon Lily horen dat hij het echt meende.
Een warm gevoel verspreidde zich in haar borstkas. Aron had het voor haar opgenomen, de dag kon niet meer stuk!

Wat doe/deed jij het liefst met gym?

Liefs,

Mirjam