Friends 4-ever // Hoofdstuk 168 // Marit

Vorige week begonnen de meiden aan de allerlaatste toetsweek in hun schoolcarrière. Zegt dat je niks? Lees het hier nog even terug. Vandaag lees je over Marit, is zij net zo gestrest als Norah en Lily over de toetsen, of valt het mee?

Met een glimlach legde Marit haar telefoon naast zich neer, al dat gestress van haar vriendinnen, daar kon ze zich weinig bij voorstellen. Haar cijfers waren uitstekend, ze maakte zich geen zorgen over haar toetsen of examens. Ze had zich de afgelopen weken goed voorbereid en wist zeker dat er écht geen informatie meer bij kon op dit moment. In plaats daarvan had ze haar laptop gestart en was verdergegaan met het verhaal waar ze vorige week aan begonnen was. Nog niet zo lang geleden had ze de eerste versie van een boek afgerond, maar dat wilde ze nu een tijdje laten rusten. Haar telefoon trilde weer en na een korte aarzeling pakte ze hem toch op. Het was een appje van Lily.
Zullen we weer samenwerken en een boek maken over onze belevenissen op de middelbare school?
Dat was bizar! Zij had precies hetzelfde idee gekregen en was begonnen met het schrijven van een verhaal over vier meiden die in de vierde klas van de middelbare school bij elkaar in de klas kwamen. Ze was nog niet heel ver en ze wist ook nog niet zeker welke kant ze op wilde met het verhaal, maar dat was wel heel bijzonder, dat ze precies hetzelfde idee hadden.
Haha, ik werk net aan zoiets, appte ze terug. Na de examens gaan we er even goed voor zitten, ja?
-Perfect! Moet je nu niet leren dan?
Ik ken alles al 🙂 Succes hè!
Lily reageerde niet meer, maar voor Marit haar telefoon opzij kon leggen, ging haar telefoon over. Een inkomende oproep van Chloe. Waarom zou die haar bellen? Snel nam ze op.
‘Ik heb een appartement gevonden!’ riep Chloe enthousiast. ‘Het heeft drie slaapkamers, zodat we één van die kamers kunnen gebruiken als studeerkamer. Het is echt prachtig!’
Het duurde even voordat de betekenis van die woorden tot Marit doordrongen. ‘Wauw, heb je foto’s?’ informeerde ze.
‘Yep. Ik heb de link net naar je gemaild.’
‘O, tof!’ Marit verbond haar oordopjes met haar telefoon en legde die toen naast zich neer. Nu ze twee handen vrij had, kon ze makkelijk haar e-mail opstarten en de foto’s bekijken die Chloe had gestuurd. Ze opende het linkje waar Chloe het over had en bekeek de foto’s die erbij stonden. Het zag er zeker goed uit, een beetje oud, maar Marit had niet anders verwacht. Stiekem hield ze daar ook wel van. Toen viel haar oog op de huurprijs. Twaalfhonderd pond, dat was echt veel te veel geld, dat konden Chloe’s ouders toch niet zomaar betalen? Of wel?
‘Eh … heb je de prijs ook bekeken?’ opperde ze voorzichtig.
‘Zeker’, grinnikte Chloe. ‘Maar pap en mam betalen, dus … maak je daar alsjeblieft geen zorgen over. Het is toch prachtig?’
Dat was het zeker. ‘Oké.’ Marit bekeek nogmaals de foto’s en probeerde zichzelf in het appartement voor te stellen. Ging het dan echt gebeuren? Ze kon het nauwelijks geloven.
‘Welke slaapkamer wil jij?’
‘Eh … maakt mij niet uit’, zei Marit vlug, hoewel ze graag de kamer met erker wilde. Maar ja, ze vond dat ze daar niets over te zeggen had, want Chloe’s ouders betaalden.
‘Natuurlijk maakt het je wel uit. Je wilt zeker de kamer met de erker?’
‘Waarom denk je dat?’
‘Omdat dat precies bij jou past’, grinnikte Chloe. ‘Ik zie al helemaal voor me hoe je daar een leeshoekje voor jezelf maakt en dat je er ook af en toe gaat zitten om te schrijven of te bellen met je vriendinnen. Daarom heb ik besloten dat jij die kamer krijgt, of ik moet het helemaal mis hebben.’
‘Maar … wil jij hem dan niet?’
‘Het maakt mij niet zoveel uit. Thuis heb ik ook al zo’n kamer, dus ik gun hem jou.’
‘Wat lief, dank je wel.’ Marit wist nog steeds niet goed wat ze moest zeggen. Dat ze was toegelaten op een Engelse universiteit was al een wonder en nu had ze ook nog eens een supergaaf appartementje om in te verblijven.
‘Hoe is het verder met je? Hard aan het leren?’
‘Dat valt mee’, zei Marit. ‘Ik ken echt alles al, het is ook een keer genoeg.’
‘Herkenbaar’, vond Chloe. ‘Hoelang moet je nog?’
‘Ik heb deze week nog normale toetsen. Volgende week hebben we officieel de laatste schooldag en dan zijn we tweeënhalve week vrij. Daarna beginnen de examens en dat duurt ongeveer twee weken.’
‘Spannend. En wanneer hoor je de uitslag?’
‘Half juni’, wist Marit. ‘Dus dat blijft nog eventjes spannend.’
‘Jazeker. Hoe is het met je vriendinnen?’
‘Goed hoor.’
‘En met je vrienden?’
Marit grinnikte. ‘Probeer je me nu uit te horen om te vragen hoe het met Kyle gaat?’
‘Uiteraard.’ Chloe leek niet in het minst onder de indruk van haar plagerij.
‘Het gaat goed met hem. App je nog weleens met hem?’
‘Natuurlijk niet’, antwoordde Chloe. ‘Waarom zou ik dat doen?’
‘Zodat hij kan oefenen met Engels schrijfvaardigheid, volgens mij wilde hij daar beter in worden’, verzon Marit snel.
‘Ja ja, ik geloof je meteen. Wat gaat hij eigenlijk voor studie doen?’
‘Waarom wil je dat weten? Ben je toch geïnteresseerd?’
‘Nee’, antwoordde Chloe direct. Iets te snel, meende Marit. Misschien voelde ze stiekem toch wat voor hem. ‘Ik ben alleen benieuwd of hij Engels schrijfvaardigheid nodig heeft voor zijn vervolgstudie.’
‘Vast wel’, dacht Marit. ‘In Nederland gaat tegenwoordig ook veel in het Engels. Maar … ik moet je teleurstellen, ik heb werkelijk waar geen flauw idee wat Kyle hoopt te gaan doen. Misschien kan je het hem vragen, heb je meteen het eerste gespreksonderwerp te pakken.’
‘En jij denkt dat ik hem echt ga appen? Dan ben je dommer dan ik dacht.’
‘Je bent wel heel erg aan het ontkennen, Chloe. Weet je zeker dat je niet verliefd op hem bent?’
‘Heel zeker’, antwoordde Chloe. ‘Geloof me, ik vind Kyle heel erg aardig, maar verliefd zijn is gewoon helemaal niks voor mij. Wat heb je daaraan als je de wereld over wilt reizen?’
‘Wil je dat dan?’
‘Na m’n studie wel ja’, antwoordde Chloe. ‘Daar droom ik al van sinds ik een jaar of vijf ben. Daar gaat een man écht geen verandering in brengen, als je dat maar weet.’
‘Je kunt toch samen de wereld over reizen?’
‘Nope’, reageerde Chloe resoluut. ‘Dat wil ik alleen doen. Maar wie weet … als die Kyle over een jaar of vijf nog vrijgezel is – en ik geen knappe Australiër heb ontmoet – kunnen we nog eens kijken of ik ‘m een appje zal sturen.’
Marit grinnikte. Zie, Chloe was op z’n minst onder de indruk van Kyle. Wie weet … kon ze nog van gedachten veranderen in de toekomst, je wist het maar nooit. Tenslotte was zijzelf er ook van overtuigd dat ze nooit verliefd zou worden, tot James voorbij kwam.

Zou het in de toekomst wat kunnen worden tussen Chloe en Kyle?

Liefs,

Mirjam

13 Reacties

  1. Ja, het zou best wel eens kunnen! Ik ben benieuwd:) En supertof dat ze een appartement hebben gevonden, ik zou best weleens een foto daarvan willen zien! 😉

    1. Haha, ja ik ook. Dit is maar gewoon iets wat ik heb bedacht aan de hand van wat mij erg leuk leek om te hebben in een appartement/huis. Misschien moet ik toch eens wat vaker plaatjes en dergelijke opzoeken van de dingen die ik beschrijf, zodat ik ook daadwerkelijk foto’s kan laten zien 😉

  2. Het zou wel superleuk zijn!!! Anders blijft Kyle wel ‘die ene vrijgezelle vriend van Aron’ 😉 Superleuk verhaal weer!

    1. Ja, dat is zeker zo. Al is er niets mis mee met een tijdje vrijgezel zijn hoor 😉 (ik spreek uit ervaring, toen ik 28 was ontmoette ik Jaap pas, al ben ik daarvoor wel heeeel vaak verliefd geweest, haha).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.