Friends 4-ever // Hoofdstuk 172 // Marit

Vorige week was het tijd voor de allerlaatste schooldag van de meiden, ze gingen een spel doen in hartje Amsterdam. Geen idee waar ik het over heb? Klik dan op deze link, daar kan je het hoofdstuk teruglezen. Nu is officieel de tijd om zich voor te bereiden op de examens aangebroken, hoe gaat Marit hiermee om? Je leest het vandaag!

‘Ga je mee naar het zwembad?’ Haar broertje Samuël stond bedremmeld in de deuropening.
‘Nu?’ vroeg Marit verbaasd. Het was negen uur ’s morgens! Bovendien moest ze leren voor haar examens.
‘Nee, vanmiddag. Maar mama zei dat ik het nu vast moest vragen, dan kon je er rekening mee houden in je planning.’
‘Hm.’ Marit keek even bedachtzaam voor zich uit. ‘Ik weet het niet goed.’ Aan een kant wist ze wel dat het geen zin had om de hele dag met haar neus in de boeken te zitten, maar aan de andere kant: wanneer had je dan wel genoeg geleerd? Het was beter om de komende tweeënhalve week hard te leren en haar examens te halen, dan een herexamen te moeten doen. ‘Zeg maar tegen mam dat ik er nog even over na zal denken, ik moet heel veel leren, snap je?’
‘Maar het is toch vakantie?’
‘Klopt, voor jou wel. Maar kort na de vakantie moet ik examens doen.’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Dat lukt jou heus wel. Maar goed, ik zal het tegen mama zeggen.’
Toen haar broertje was verdwenen dacht ze nog even na over zijn woorden. Hij geloofde dat het haar wel zou lukken om haar examens te halen. Eigenlijk twijfelde ze daar zelf ook niet aan, ze stond er ontzettend goed voor en kon zich eigenlijk niet voorstellen dat ze opeens al haar examens zou verpesten. Bovendien was het belangrijkste vak Engels en daar kon ze niet eens zo gek veel voor doen.
*Ping*
Hé, ze had haar telefoon toch uitgezet? Blijkbaar toch niet, want er kwam een berichtje binnen.
Hoe gaat het leren?
Afkomstig van James. Hé, eigenlijk was ze, als ze met haar vriend appte, aan het oefenen voor haar examen van Engels, toch? Haar vingers vlogen over de toetsen toen ze hem een berichtje terugstuurde.
Ik moet nog een definitieve planning maken, maar gaat wel goedkomen denk ik. Vind het vooral lastig om te bepalen wanneer het genoeg is.
-Dat snap ik. Probeer niet meer dan 5 uur per dag te leren.
Hoezo?
-Je focus kan toch niet meer aan dan dat. ’t Is beter om jezelf ook ontspanning en een goede nachtrust te gunnen dan keihard leren. Je staat er toch goed voor?
Daar had haar vriend helemaal gelijk in. Weet je wat … ze zou proberen om iedere morgen rond acht uur te beginnen met leren. Als ze dan tot twaalf uur doorging nam ze daarna een pauze tot vier uur ’s middags. Dan kon ze voor het eten nog een uurtje leren.
Met dat schema in haar achterhoofd begon ze haar planning te maken voor de komende tweeënhalve week. Op deze manier kon ze de leerstof voor alle vakken een flink aantal keer doornemen en ook wat oefenexamens van Duits, Engels en Nederlands maken. Voor die vakken hoefde ze eigenlijk niet zoveel te leren, maar ze vond het wel belangrijk om te weten wat ze kon verwachten. En als ze dit schema bekeek kon ze vanmiddag best met haar moeder en Samuël naar het zwembad.
In een opwelling maakte ze een foto van haar planning en stuurde die naar haar vriendinnen.
Net gouden advies gekregen van James: maximaal 5 uur per dag leren. Daarmee kan je dit allemaal leren. Succes meiden, we gaan het alle vier halen, dat weet ik zeker!
-Pfoe! Vijf uur leren per dag klinkt aan een kant als veel, maar aan de andere kant geloof ik niet dat ik alles geleerd krijg in die tijd. Maar misschien heb je wel gelijk, moet ik wat meer ontspannen tussendoor.
-Wat je zegt Lily! Ik werk trouwens met de pomodoro techniek, kennen jullie die? Kwam Stan mee aanzetten, best effectief.
Alleen Norah stuurde geen reactie, maar het berichtje kwam ook niet bij haar aan. Waarschijnlijk had ze haar telefoon uitstaan, wat op zich wel een goed idee was.
Klinkt ook goed, Eva. Als ik me niet kan concentreren ga ik dat ook doen. Anyway, m’n telefoon gaat nu uit, kan ik beter concentreren. Succes!
Nog voor er een berichtje van een van haar vriendinnen kwam, zette ze haar telefoon uit, zodat ze niet langer afgeleid werd. Vervolgens pakte ze haar geschiedenisboek van de stapel, hiervan een samenvatting maken was zonder twijfel het meeste werk, dus dan kon ze daar maar beter mee beginnen.
‘Hoe gaat het leren?’ vroeg mam, toen Marit aan tafel schoof.
‘Goed hoor. Ik heb m’n to-do lijst voor vandaag al af!’
‘Wauw, heel goed. Je gaat dus wel mee naar het zwembad?’
‘Ja, dat kan wel! Ik wil eigenlijk normaal ’s middags nog een uurtje leren, maar dat kan ook vanavond.’
‘Maar je hebt je lijstje voor vandaag toch al af?’
‘Ja, dat wel. Maar dan kan ik vast aan m’n lijstje voor morgen beginnen en een oefenexamen voor Engels maken. Op die manier blijf ik op schema lopen, ook als ik een mindere dag heb. Dat leek mij tenminste een goed idee.’
Mam knikte goedkeurend. ‘Zo te horen hoeven we ons over jou geen zorgen te maken, ook niet als je straks in Engeland gaat studeren. Volgens mij gaat dat helemaal lukken.’
‘Ik hoop het’, zei Marit. Zelf was ze nog niet geheel overtuigd. ‘Het zou jammer zijn van het geld als het me niet gaat lukken in Engeland.’
‘Zeg dat wel zeg!’

Wat vind jij van Marits tactiek?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•