Friends 4-ever // Hoofdstuk 31 // Eva

In het vorige hoofdstuk stond Lily centraal, maar het draaide ook om Marit die jarig was. Ze had hier tegen niemand iets over verteld en Lily vond dat wel vreemd. Niet alleen Lily, ook Kyle was verontwaardigd. Later, op de fiets, kwam het gesprek ook op zijn reactie. Marit vertrouwde aan Lily toe dat ze bang was dat Kyle verliefd was op haar, want die gevoelens zijn niet wederzijds. Lily gaf haar een tip, maar de vraag is of Marit dat gaat opvolgen. Eva is zich niet bewust van Marits problemen, maar ze heeft zelf ook genoeg aan haar hoofd op het gebied van de liefde, lees maar mee!

‘Op maandagochtend denk ik altijd dat de schoolweek echt verschrikkelijk lang gaat duren en uiteindelijk is het, voordat ik het doorheb, weer vrijdag. Hebben jullie dat ook?’ Lily keek de andere drie meiden vragend aan.
‘Soms wel,’ antwoordde Norah.
Eva zei niets, meestal ervoer ze wel hetzelfde als Lily, maar deze schooldag leek wél extra lang te duren. Aan de andere kant, ze had nog steeds geen reden bedacht waarom ze vanmiddag niet met de meiden mee kon fietsen. Voor geen goud zou ze toegeven dat ze vanmiddag met Stan had afgesproken. Ze kon ook niet zeggen dat ze een mentorgesprek had, want dat zouden ze niet geloven.
‘Ik eh … ik moet vanmiddag nog even de stad in, dus ik fiets niet mee,’ stamelde ze uiteindelijk.
‘Wat moet je doen?’ Ze had kunnen weten dat Lily het zou vragen.
‘O, iets voor muziek,’ antwoordde ze luchtig. ‘Jullie hoeven niet mee hoor, ik red mezelf wel!’
Tot haar verrassing leken Lily, Norah en Marit haar antwoord te accepteren, ze stelden geen vragen meer. Gelukkig maar, want ze wist niet goed hoe ze met hun vragen om moest gaan. Wat als ze wilden weten of ze verliefd was op Stan? Daar was ze zélf nog niet eens uit.
De bel ging en ze slenterden met z’n drietjes weer naar binnen. Nog een uurtje en dan zou ze met Stan wat gaan drinken. Tijdens de les kon ze zich maar moeilijk concentreren, hoewel Van Eck het gelukkig niet doorhad. Steeds dwaalden haar gedachten af naar die blonde jongen die bijna voorin het lokaal zat.
Zou hij verkering met haar willen? En zou hij dat dan vandaag vragen? Wat zou haar antwoord dan zijn? Ze vond hem ontzettend aardig, ze kon goed met hem praten en hij was ook nog eens muzikaal. Maar was dat genoeg? Ach … misschien moest ze het maar gewoon over zich heen laten komen, het kon best zijn dat Stan gewoon zin in een gezellig middag had en niet eens verliefd op haar was!

‘Waar wil je zitten?’ vroeg Stan, toen ze in een klein koffietentje aankwamen. ‘Bij het raam, of liever in een hoekje?’
‘Daar in de hoek,’ wees Eva.
Alsof het de gewoonste zaak ter wereld was, pakte Stan haar hand vast en trok haar mee naar het hoekje. Daarna liet hij haar weer los en ging zonder blikken of blozen zitten in een van de stoelen. Het waren van die heerlijke stoelen waar je helemaal in weg kon zakken, lekker huiselijk. Eva’s hand tintelde nog steeds van Stans aanraking, maar ze probeerde zo normaal mogelijk te reageren.
‘Moet je het drinken bij de bar bestellen, of komen ze het opnemen?’ vroeg ze. Ze had best wel zin in warme chocolademelk, het was best wel koud geweest op weg naar de stad. In het fietsenhok had ze heel lang getreuzeld, om te voorkomen dat haar vriendinnen erachter zouden komen dat ze met Stan naar de stad ging. Hij had er niets over gezegd, het leek wel alsof hij haar zonder uitleg begreep.
‘Wat neem jij?’ vroeg Stan en hij gaf een menukaart aan haar.
‘Warme chocolademelk,’ antwoordde ze. ‘Dat lijkt me heerlijk op dit moment.’
‘Mij ook. Maar ik bedoelde eigenlijk wat je voor taartje ofzo wilt.’
‘Zei je taart?’ Eva fronste haar voorhoofd. ‘Ik dacht dat we alleen wat zouden drinken!’
Stan grijnsde. ‘Maar daar hoort toch een taartje bij? Kom op Eef, het is weekend!’
‘Ik vind het prima,’ zei Eva haastig en ze bekeek het menu.
‘Ze hebben hier de lekkerste appeltaart,’ vertelde Stan.
‘Eh … ik ben niet zo’n fan van appeltaart,’ zei Eva eerlijk.
Dat leverde haar een verbaasde blik van Stan op. ‘Je houdt niet van appeltaart? Wat is er mis met je?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Appels die warm gemaakt zijn vind ik gewoon vies. Maar die karamel-fudge cheesecake lijkt me heerlijk!’
‘Dan wordt het karamel-fudge cheesecake voor jou,’ zei Stan, die gelukkig niet meer verder praatte over appeltaart of appels.
‘Neem jij wel een appeltaart?’ informeerde Eva.
‘Ik denk het wel,’ zei Stan. ‘Of wacht eens, laat me die kaart nog eens zien!’
Eva gaf de menukaart terug, maar Stan bleef uiteindelijk bij zijn keuze. Het duurde niet lang voor een jongen hun bestelling kwam opnemen en die werd ook snel geleverd. Al die tijd praatten ze gezellig over van alles en nog wat.
Langzaam voelde Eva de spanning van zich afglijden, vooralsnog leek het alsof Stan gewoon een gezellige tijd wilde hebben. Hij stelde geen ingewikkelde vragen waar ze nog geen antwoord op wist. Toen het drinken en de taartjes gebracht werden, bleef het een tijdje stil. Eva deed een poging Stan ongemerkt te observeren, terwijl hij zich op zijn appeltaart stortte. Zijn haar zat een beetje warrig, zoals altijd aan het einde van de schooldag. Hij leek zich volledig op zijn gemak te voelen, met haar in het koffietentje. Zijn jas had hij uitgedaan en over de leuning van de stoel gehangen. De trui die hij vandaag aan had stond hem echt supergoed, het kleurde perfect bij zijn blauwe ogen.
‘Nu heb je vandaag op school de hele dag naar me kunnen kijken en dan is het nog niet genoeg?’ zei hij opeens onverstoorbaar.
Eva voelde haar wangen branden en stopte snel een hap cheesecake in haar mond, zodat ze hem nog even geen antwoord hoefde te geven en kon nadenken over een geschikte reactie. Hij had ook echt alles door.
‘Vandaag op school moest ik opletten,’ antwoordde ze, toen haar mond leeg was. ‘Dus had ik helemaal geen tijd om naar jou te kijken.’
‘O … waarom zag ik dan tijdens godsdienst, Nederlands en geschiedenis regelmatig jouw gezicht in mijn richting kijken?’
‘Eh … waarschijnlijk was dat geheel toevallig,’ reageerde Eva, die nog steeds niet wilde toegeven dat ze inderdaad naar hem had zitten staren. ‘Waarom is je dat eigenlijk opgevallen?’
Stan grijnsde breed, iets dat hem extra aantrekkelijk maakte. ‘Waarom dénk je?’
Eva besloot geen antwoord te geven, maar nam weer een hap van haar taartje. De blik in zijn ogen vertelde haar genoeg, hij had ook naar haar zitten kijken vandaag. Het gaf een vreemd gevoel in haar buik, dat iemand haar zo leuk vond dat hij naar haar keek en blijkbaar graag tijd met haar door wilde brengen.
‘Ik vind je leuk Eva,’ zei hij toen. ‘Maar dat is volgens mij geen verrassing voor je.’
Ze maakte een achteloze beweging met haar schouders. Nu hij het zo zei, was het inderdaad niet heel verrassend.
‘En wat wil je nu dat ik zeg?’ vroeg ze, puur uit zenuwen. Ze wist echt niet hoe ze hierop moest reageren.
Stan haalde zijn schouders op. ‘Geen idee. Ik vind het al moeilijk genoeg om na te denken over wat ikzelf ga zeggen, dus als ik het ook nog voor jou in moet vullen, wordt het wel heel lastig.’
Ze verbaasde zich over het gemak waarmee hij dingen zei. Alsof hij niet in het minst teleurgesteld was over het feit dat zij niet meteen toegaf dat ze hem ook leuk vond. Want dat vond ze wel, bedacht ze met een schok. En dat moest ze hem zeggen ook.
‘Ik eh … ik denk dat ik jou ook leuk vind.’
Stan grinnikte zachtjes. ‘Je denkt het? Je weet het niet zeker?’
Ze beet op haar onderlip. ‘Pfoeh, nou eh … ik vind het ingewikkeld.’
‘Wat precies?’ Stan bleef lief en geduldig. Hij leek geen enkel probleem te hebben met het feit dat zij niet zo zeker was over haar gevoelens.
‘Ik eh …’ stamelde ze. ‘Ik vind je echt heel tof. En leuk. Maar ik vind het maar een beetje eng allemaal.’
‘Je wilt eigenlijk weten wat er nu gaat gebeuren?’
Eva knikte, dat was precies wat ze had willen zeggen, maar wat ze niet durfde.
‘Ehm, wat dacht je van vaker warme chocomelkdates met karamel cheesecake ofzo en dat we dan wel zien wat er gebeurt?’
Opgelucht haalde Eva adem. Hij vroeg geen verkering, hij wilde alleen vaker met haar iets gaan doen. En dan zouden ze het vanzelf wel zien.
‘Dat lijkt me best een goed idee.’

Vind jij het ook een goed idee van Stan?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•