In het vorige hoofdstuk las je een romantisch moment tussen Norah en Ethan. Ze praatten over druk zijn, Ethans vervolgopleiding, pianoles en rozen. Op school werd namelijk, in verband met Valentijnsdag, een rozenactie georganiseerd. Norah besloot om vier rozen te versturen. Natuurlijk eentje naar Ethan, maar ook een naar haar andere vriendinnen. Komt het je niet bekend voor? Lees dan via deze link het vorige hoofdstuk terug. Benieuwd of bijvoorbeeld Lily nog een roos heeft gestuurd? Lees dan snel verder!
Er werd zachtjes op de deur van het lokaal van mevrouw Pronk geklopt. Omdat er precies een stilte was gevallen, hoorde iedereen het.
‘O nee hè, niet weer die rozen,’ verzuchtte mevrouw Pronk, maar ze glimlachte wel. ‘Kom binnen!’ zei ze iets harder.
Twee meiden, Eloïse en eentje waarvan Lily de naam niet wist, stapten het lokaal in. Ze droegen allebei een emmertje met daarin rozen. Ondanks dat Lily geen roos verwachtte, maakte haar hart een sprongetje. Meteen wees ze zichzelf terecht, ze had al sinds de kerstvakantie weinig contact gehad met Aron, waarom zou hij haar nu opeens een roos gaan sturen?
Haar hart bonkte als een razende toen Eloïse toch een roos op haar tafeltje legde. Vervolgens legde ze er eentje voor Norahs neus, dus het was niet alsof ze zich vergist had. Lily durfde niet op het kaartje te kijken, maar ze zag dat Marit ook een roos kreeg. Eva kreeg er maar liefst vier, waardoor ze hevig bloosde.
Bijna iedereen in de klas leek wel een roos te krijgen. Aron had er ook meerdere gekregen zag Lily, toen ze naar hem gluurde. Hij zocht geen oogcontact met haar. Ze raapte haar moed bij elkaar en keek op het kaartje.
Lieve Lily, jammer dat we alleen maar rozen mogen versturen en geen lelies. Dan zou jij er sowieso een krijgen. Je bent en blijft m’n liefste vriendin! Xx Norah.
Er kwam een brok in haar keel. Blijdschap en teleurstelling streden om voorrang en Lily zette alles op alles om de blijdschap te laten winnen. Het sloeg echt helemaal nergens op dat ze verwacht had dat ze van Aron iets zou krijgen en het was superlief van Norah dat ze de moeite had genomen haar een roos te sturen. Zou ze dat ook naar Eva en Marit hebben gedaan? Opeens kreeg Lily spijt dat zij haar vriendinnen geen roos had gestuurd! Aan de andere kant was ze wel blij dat ze gisteren geen geld bij zich had gehad. Anders had ze vast aan Aron een roos gestuurd en die had er al meer dan genoeg gekregen.
‘Die van jou is zeker van Ethan?’ informeerde Lily.
‘Ja, en hij zei gisteren nog wel dat hij geen roos voor me ging kopen!’ Norah keek echt een beetje verbaasd.
‘Zei Ethan dat hij geen roos voor je ging kopen? Dat hoort toch gewoon als je verkering hebt?!’ Lily keek haar verontwaardigd aan.
‘Hij plaagde me,’ verdedigde Norah haar vriendje. ‘Dat dacht ik al wel, maar ik wist het gewoon niet helemaal zeker. Daarom ben ik een beetje verbaasd.’
‘O, gelukkig,’ verzuchtte Lily. ‘Als hij je echt geen roos had gestuurd, mocht hij van mij
jouw vriendje niet meer zijn.’
Norah grinnikte. ‘Ik zal het aan hem doorgeven, dan denkt hij de volgende keer wel twee keer na als hij zulke dingen tegen me zegt.’
Nu grinnikte Lily ook. ‘Alsof Ethan zich iets aantrekt van wat ik zeg.’
Mevrouw Pronk riep hen weer tot de orde, het duurde even voordat iedereen stil was. Eva had nog steeds een rode kleur op haar wangen. Van wie had zij allemaal rozen gekregen? Onderweg naar het geschiedenislokaal kreeg ze eindelijk de kans het te vragen.
‘Van Norah,’ zei Eva. ‘En van Stan.’
‘En van wie nog meer?’ informeerde Norah.
‘Alleen van Stan,’ antwoordde Eva en ze werd nog roder dan de rozen.
Lily floot tussen haar tanden. ‘Hebben jullie verkering?’
Eva schudde haar hoofd. ‘Nee.’ Waarschijnlijk keek Lily ongelovig. ‘Echt niet.’
‘Sjonge, ik zal het aan Ethan doorgeven, want dit kan natuurlijk niet,’ mopperde Norah. ‘Wij hebben zeven maanden verkering en ik krijg één roos, jij hebt niet eens verkering en je krijgt er drie.’
Eva grinnikte, maar haar gezicht bleef rood.
‘Heb je vanmiddag trouwens weer muziekles?’ informeerde Marit toen.
Eva leek even te aarzelen, maar knikte toen. ‘Sorry dat ik niet mee kan fietsen.’
‘Dat geeft niks!’ verzekerde Lily haar.
‘Ik fiets wel achter!’ zei Lily overmoedig, toen ze met z’n drietjes in de fietsenstalling stonden.
‘Zeker weten? Jij was vorige week toch ook al?’ vroeg Norah.
Ze schudde haar hoofd. ‘Vorige week heeft Marit achter gefietst!’ zei Lily stellig.
‘Als je nou met je voorwiel tussen onze achterwielen in fietst, kunnen we toch met elkaar kletsen,’ stelde Marit voor. Lily keek haar verrast aan, dat had ze helemaal niet van Marit verwacht.
‘Wat ik me al een tijdje afvraag … heeft Eva wel echt muziekles?’ Norah zei het half als een vraag, half als een feit.
‘Wat zou ze anders hebben?’ informeerde Marit.
‘Een date met Stan?’ suggereerde Norah. ‘Ze kreeg drie rozen van hem!’
‘Misschien gaat hij vandaag wel verkering vragen,’ grinnikte Marit. ‘Je zou best eens gelijk kunnen hebben, want ze doet altijd zo gek als ze het over muziekles heeft …’
Lily was blij dat ze achteraan fietste en Norah en Marit haar niet konden zien. Ze vocht tegen haar jaloezie, terwijl ze eigenlijk graag blij wilde zijn voor Eva. Stan was een leuke jongen en hij keek Eva vaak verliefd aan. Ook besteedde hij veel aandacht aan haar. En zij … sinds de kerstvakantie had ze misschien een paar keer wat woorden gewisseld met Aron en dat was het. Ze had zou gehoopt dat hij haar leuk zou gaan vinden, maar niets leek erop dat het zo was. Tegen alle verwachtingen in had ze vandaag gehoopt dat ze een roos van hem zou krijgen. Dat was onbewust geweest, maar ze had het pas gemerkt toen ze de teleurstelling voelde dat ze geen roos van hem had gekregen. Waarom was ze nou zo verliefd op hem? Het had toch geen enkele zin, waarom kon ze hem niet gewoon uit haar hoofd zetten?
Heb jij tips voor Lily om Aron uit haar hoofd te zetten?
Liefs,
Mirjam
ga actieve dingen doen om er een tijdje niet aan te denken