In het vorige hoofdstuk heb je kunnen lezen over Lily die ontdekte dat Marits moeder niet bij haar thuis kwam. Ze was hiervan onder de indruk en haar eigen ‘problemen’ met Aron waren vergeten. Nu is de enige vriendin die nog niets weet over Marits thuissituatie Eva. Vertelt Marit het ook aan haar? Komt wat ik schrijf je niet bekend voor? Klik dan op deze link om het vorige hoofdstuk te lezen. Bezoek je voor het eerst dit vervolgverhaal? Via deze link kun je alle hoofdstukken teruglezen!
‘Ik fiets niet mee,’ vertelde Eva. ‘Het spijt me verschrikkelijk, ik weet hoe vervelend het is als jullie met z’n drieën moeten fietsen. Maar Stan gaat uit school mee naar huis.’
‘Oeh, spannend. Gaat hij voor het eerst je ouders ontmoeten?’ Lily keek haar aan, pretlichtjes schitterden in haar ogen.
‘Onder andere,’ lachte Eva. ‘Het was een idee van m’n moeder, ze stelde voor dat hij mee kon eten, zodat ze kennis met hem kunnen maken. Ze vond het ook zowat om hem pas vanavond te ontmoeten, terwijl jullie er allemaal bij zijn.’
‘Groot gelijk,’ meende Norah. ‘Hoe laat zijn we vanavond ook alweer welkom?’
‘Vanaf halfacht ofzo,’ antwoordde Eva. ‘Ik ben zo benieuwd wat jullie van de slagroomtaart vinden!’
‘Zei je slagroomtaart?’ Lily veerde overeind.
‘Zelfgemaakte slagroomtaart,’ antwoordde Eva trots. ‘Ik moet ‘m nog versieren, maar ik denk dat het heel tof gaat worden.’
‘Anders laat je Stan de taart versieren,’ suggereerde Norah. Ze keek heel ernstig.
Eva keek haar vragend aan.
‘Hij heeft jou ook versierd, toch? Dus hij is daar goed in.’
Eva, Lily en Marit schoten in de lach en ook Norah grinnikte om haar eigen grapje.
‘Wat is hier zo grappig?’ Ethan kwam aanlopen en keek het kringetje rond.
‘Niks,’ antwoordde Eva. ‘Je moet je vriendin iets beter opvoeden, ze maakt heel flauwe opmerkingen.’
Ethan zuchtte en keek Norah streng aan. ‘Wat nu weer, Noor?!’
‘Niks,’ antwoordde Norah met een onschuldige blik op haar gezicht. ‘Ben je al uit?’
Ethan knikte. ‘Wiskunde viel uit. Dus ik wilde vragen of ik met je mee mag fietsen.’
‘Dat komt even mooi uit,’ antwoordde Eva, voordat Norah kon reageren. ‘Dan hoeven jullie niet met z’n drietjes te fietsen.’
‘Nee, in plaats daarvan kunnen we met z’n zessen. Zullen we anders Stan en Ethan naast elkaar laten fietsen?’ grinnikte Norah. ‘Dan mogen zij voorop, de wind vangen!’
‘Goed idee,’ zei Eva enthousiast.
‘Eh … wie is Stan?’ vroeg Ethan verbaasd.
‘Eva’s vriend. Je vindt hem aardig!’ verzekerde Norah hem.
Uiteindelijk besloten Norah en Ethan toch voorop te fietsen, gevolgd door Lily en Marit. Eva fietste met Stan achteraan. Hand in hand, zoals ze dat altijd deden als ze samen uit waren geweest. Ondanks dat ze het aan niemand toe wilde geven, vond Eva het best wel spannend dat Stan met haar meeging naar huis. Hoe zou haar zusje Milou reageren? Ze had haar nog niet eens verteld dat ze verkering had, niet officieel tenminste. En vanavond … als ze haar verjaardag vierde, wat zou Robins reactie zijn?
Veel te snel waren ze thuis, van Eva had de fietstocht wel twee of drie keer zo lang mogen duren. Ze had haar fiets in de schuur geparkeerd en Stan gewezen waar hij zijn fiets mocht laten.
‘Nou, daar gaan we dan,’ zei ze, met haar hand op de deurklink. Stan legde zijn hand op de hare.
‘Vind je het spannend?’ vroeg hij.
‘Een beetje,’ antwoordde ze eerlijk. ‘Jij?’
Hij knikte. ‘Een beetje. Maar je ouders zijn vast heel aardig.’
‘Dat zijn ze zeker,’ zei Eva. ‘Het is eerder mijn zusje waar ik me zorgen over maak,’ grapte ze.
Stan grinnikte.
‘Ben je weer over me aan het roddelen?’ Tijdens haar laatste zin had Eva de deur opengedaan en Milou had haar kennelijk gehoord.
‘Natuurlijk, dat doe ik altijd,’ reageerde Eva meteen en ze rolde met haar ogen.
Milou opende haar mond al om iets terug te zeggen, maar toen kreeg ze Stan in de gaten.
‘O, jij bent die viool-hunk.’ Dat was precies wat Eva bedoelde, Milou leek geen filter te hebben. Haar zusje was nog maar dertien, dan zei je dat soort dingen toch niet?
‘Klopt, maar meestal luister ik beter als mensen me Stan noemen.’ Stan stak grijnzend zijn hand uit en Milou schudde die, nog steeds een beetje verbaasd. Ze vond zichzelf echter snel terug. ‘Ik ben Milou. Wat doe je hier, Stan? Ben jij het vriendje van Eva?’
Stan knikte ernstig.
‘Echt, Eef? Waarom vertel je dat nu pas?’
Eva haalde haar schouders op. ‘Kleine zusjes mogen wel alles eten …’
‘Ja, ja …’ verzuchtte Milou. ‘Nou, dan begin ik wel aan die voorraad Tony’s op je kamer, als ik dan toch alles mag eten.’
‘Allesbehalve dat!’ waarschuwde Eva. ‘Komkommers enzo. Gezonde dingen.’
Milou rolde met haar ogen. ‘Robin is er trouwens. Hij moest je even spreken over YouTube. Maar als ik had geweten dat viool-hunk kwam, had ik kunnen laten weten dat je niet beschikbaar was.’
De schrik sloeg Eva om het hart. Wat deed Robin hier en wat moest hij bespreken over YouTube? Het was helemaal niet de bedoeling dat mensen wisten dat ze een YouTube kanaal hadden. Alleen haar ouders wisten ervan, maar als Milou het eenmaal wist …
Ze keek naar Stan, maar die leek het niet gek te vinden.
‘Moet ik Robin weer wegsturen?’
Eva schudde haar hoofd. ‘Nee, dat hoeft niet, dat kan ik zelf ook.’ Ze trok haar schoenen uit en hing haar jas aan de kapstok. Ze gebaarde naar Stan dat hij hetzelfde kon doen. Een beetje gespannen liep ze vervolgens naar de muziekkamer, ze verwachtte dat Robin daar zou zijn.
‘Ha Eef! We hebben bijna geen filmpjes meer op voorraad, ik hoopte dat je vanmiddag tijd had om wat op te nemen…’ Robin stak meteen van wal.
‘Eh …’ Eva aarzelde, wat moest ze nu zeggen?
‘Hé, Stan is het toch?’ Enthousiast kwam Robin overeind en hij begroette haar vriend. O ja, ze hadden elkaar tijdens het concert gesproken, dat was ze even vergeten.
‘Ha, Robin. Leuk je te zien.’ Ook Stan was enthousiast, Eva iets minder. Ze wilde helemaal niet dat Stan wist dat ze een YouTube kanaal had opgericht met Robin, maar op deze manier kon ze het natuurlijk niet geheimhouden voor haar vriend.
‘Dus … heb je tijd? Of … moeten jullie werken aan een schoolopdracht?’
Eva schudde haar hoofd. ‘Nee, dat niet. Stan is … eh … mijn vriend. Hij eet vanavond mee.’
Er verscheen een grijns op Robins gezicht. ‘Aha, op die fiets. Gefeliciteerd! Dan ga ik ervandoor. Maar we moeten echt binnen twee weken weer wat opnemen, Eef!’
‘Oké,’ zei Eva. ‘Morgenmiddag?’
‘Doen we!’ Robin stond op en was bijna meteen verdwenen. Een beetje verdwaasd keek Eva hem na.
‘Waar ging dat allemaal over?’ informeerde Stan. Gelukkig, hij lachte gewoon. Een beetje aarzelend vertelde Eva dat ze samen met Robin een YouTube kanaal had opgericht waar ze hun zelfgeschreven liedjes op deelden.
‘Wat tof! Waarom weet ik dat niet?’
Eva haalde haar schouders op. ‘Niemand weet het, alleen m’n ouders.’
‘Ook je vriendinnen niet?’ Stan was verbaasd. ‘Maar … ik dacht dat jullie alles met elkaar deelden.’
‘Alle belangrijke dingen,’ verbeterde Eva hem. ‘Dit is niet belangrijk. Het is echt niet alsof we een heel beroemd kanaal hebben. We hebben misschien tweehonderd abonnees. Zoiets.’
Stan haalde zijn telefoon tevoorschijn. ‘Wat is jullie kanaalnaam? Dan maken we er 201 abonnees van.’
Eva schudde haar hoofd, maar Stan keek haar smekend aan.
‘Vooruit dan, ik laat je wel een filmpje zien,’ verzuchtte ze. ‘Onder één voorwaarde!’ voegde ze er dreigend aan toe.
‘En die is?’
‘Je vertelt het aan niemand!’
Even keek Stan nadenkend voor zich uit. ‘Vooruit dan,’ zei hij. ‘Maar waarom niet?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Gewoon niet. Nu in ieder geval nog niet.’
Stan knikte langzaam. ‘My lips are sealed,’ beloofde hij. ‘Maar dan wil ik wel een kus van je,’ onderhandelde hij vervolgens.
Eva grijnsde en ze keek hem plagend aan. ‘Eentje maar?’
‘Om mee te beginnen …’
Snap jij waarom Eva haar YouTube kanaal geheim wil houden?
Liefs,
Mirjam
Kom me volgen op social media
Ah wat een leuk hoofdstuk weer! Ik snap wel dat ze het liever niet aan heel veel mensen vertelt. Ik zou het ook niet echt heel fijn vinden..
Dank je wel 🙂
ik snap het wel, want het is niet leuk als je commentaar krijgt dat je het niet goed doet enz. van bekende mensen
Ja hè, dat is altijd zo lastig eraan!
Ik snap het niet helemaal, dat je het niet overal rondbazuint snap ik, maar aan je beste vriendinnen en je vriend zou ik het wel vertellen
Tja, Eva denkt daar toch anders over. Ik denk dat ze vooral een beetje bang was dat haar vriendinnen haar anders zouden behandelen.