Friends 4-ever // Hoofdstuk 82 // Lily

Vorige week las je over Norahs ontmoeting met Lisanne, een meisje dat zich nogal aan Ethan opdringt. Hoe ze daarop reageerde heb je vorige week kunnen lezen, maar zegt het je niks? Check dan even deze link. Vandaag gaat het over de bruiloft van meneer Van Eck, de mentor van de vier meiden.

Nog een keer onderwierp Lily zichzelf aan een kritische blik in de spiegel. Zat er echt geen vlekje op haar jurk? Dat zou echt een ramp zijn! Haar telefoon tingelde, maar ze negeerde het geluid, iets waar ze de laatste tijd steeds beter in was geworden.
Ze propte haar telefoon in het tasje dat ze mee zou nemen vandaag. Even dacht ze na, zou ze haar telefoon ook thuis kunnen laten? Maar nee, dat was niet handig, een hele dag zonder telefoon … Als ze er nu gewoon voor zorgde dat het internet niet aanstond, dan kon ze ook geen appjes krijgen.
‘Zo Lily, jij ziet er deftig uit.’ Pap keek haar verbaasd aan toen ze beneden kwam. ‘Ga je zo naar school vandaag?’
‘Ik heb vandaag een bruiloft,’ legde Lily uit. ‘Meneer Van Eck trouwt, weet u nog?’
‘O ja, ik vond het al zo laat. Heb je helemaal geen les vandaag?’
‘Jawel, alleen het derde en vierde uur.’
‘Dan hoop ik maar dat je jurk schoon blijft,’ zei mam op plagende toon.
‘Natuurlijk wel,’ zei Lily. ‘Ik heb wiskunde, ik zie niet in waarom m’n jurk daar vies van zou worden.’
‘Bij jou weten we het maar nooit,’ plaagde pap. ‘Veel plezier vandaag!’
Met alleen haar tasje liep ze naar haar fiets. Haar wiskundeboeken en etui had ze gisteren al mee naar school genomen, zodat ze vandaag niet met twee tassen hoefde te zeulen.
Het dubbele uur wiskunde leek voorbij te kruipen. Gelukkig begreep mevrouw Muller wel waarom de meeste leerlingen zich niet konden concentreren.
‘Ik ben echt zo benieuwd hoe de jurk eruitziet,’ zei Norah opgetogen. ‘Ik denk dat ze een heel lange sleep heeft, wat denk jij?’
‘Dat vind ik helemaal niet bij Van Eck passen,’ meende Eva.
‘Nee, het zou wat zijn … als hij een jurk met een sleep aanhad,’ grapte Kyle, die kennelijk mee zat te luisteren.
Eva rolde met haar ogen. ‘Ik bedoel dat ik denk dat z’n vrouw geen lange sleep heeft omdat ze weet dat het een heel slecht idee is. Kom op, Van Eck is zo onhandig, die zou voordat ze überhaupt in het gemeentehuis zijn gekomen al twintig keer over haar sleep gestruikeld zijn.’
Iedereen lachte om haar opmerking, ook om de mond van Muller zag Lily een glimlach.
‘Ik denk dat ze een simpele, maar elegante jurk heeft,’ meende Lily. ‘Dat vind ik goed bij haar passen en ook goed bij Van Eck.’
‘Hoe goed kennen jullie de vrouw van Van Eck?’ wilde Marijke weten, een meisje uit een van de andere klassen. ‘Ik bedoel … jullie praten over haar alsof ze iedere week in de les is.’ Ze zei het wel met een lach, dus ze bedoelde het niet vervelend.
‘Ze ís ook iedere week in de les,’ zei Aron. ‘Heb je nog nooit de achtergrond van Van Ecks laptop gezien?’
Marijke schudde haar hoofd. ‘Ik heb geen geschiedenis. Maar hij heeft dus een foto van haar op zijn laptop? Wat schattig!’
‘Vooruit, voor deze ene keer geef ik jullie geen huiswerk op,’ zei mevrouw Muller, toen de les bijna voorbij was. ‘Maar nu verwacht ik natuurlijk wel dat jullie morgen allemaal dubbel zo goed jullie best doen. Heel veel plezier op de bruiloft!’
Lily deed haar boeken dicht, gelukkig, nu kon ze haar spulletjes gewoon weer in haar kluisje stoppen en hoefde ze vanavond geen huiswerk te maken.
In de bus die hen naar de kerk zou brengen haalde ze haar telefoon tevoorschijn, vanmorgen had ze haar appjes helemaal niet meer gelezen. Er waren een paar appjes in de klassenapp verschenen over de details van de bruiloft. Ook een paar appjes in het gesprek met Corné. Ze kreeg spontaan buikpijn. Waarom stopte hij niet met appen?
Ha Lil, hoe is het? Lekker druk met school? Heb je zin om een keertje af te spreken? We zouden vrienden blijven, toch?
Ze beet op haar lip en klikte snel het gesprek weg toen ze merkte dat Norah over haar schouder meekeek.
‘Kan je het zien?’ vroeg ze kattig.
‘Eh … wat?’ Norah was zich van geen kwaad bewust.
‘O … ik dacht dat je meekeek,’ gaf Lily toe. ‘Sorry.’
‘Viel er iets interessants te zien, dan?’
Ze schudde haar hoofd. ‘Dat niet.’ Norah leek haar niet te geloven. Snel zette Lily het internet en geluid van haar telefoon weer uit en stopte hem weer in haar tasje. Precies op dat moment begon hij te trillen in een gelijkmatig ritme.
Automatisch nam ze de telefoon op. Het was vast mam, als teken dat ze iets vergat.
‘Hé Lily, wat tof dat je opneemt. Ik dacht al wel dat je nu pauze zou hebben … Echt, het is al veel te lang geleden dat we elkaar gesproken hebben,’ ratelde opeens de stem van Corné in haar oor.
‘Eh … ik heb nu even geen tijd. Doei.’ Snel drukte ze op het rode hoorntje en stopte de telefoon weer weg.
‘Wie was dat?’ wilde Eva weten. Haar vriendinnen ontging ook helemaal niks.
‘Eh … verkeerd verbonden,’ loog Lily. Haar wangen waren vast vuurrood, dus het was maar de vraag of de meiden haar zouden geloven.
‘Waarom zei je dan: Ik heb nu even geen tijd?’ wilde Marit weten.
‘O … eh …’ Lily zocht koortsachtig naar iets dat ze kon verzinnen. ‘Dat was alles wat ik kon bedenken, diegene zal nu heus wel doorhebben dat ik niet de juiste persoon was. Hij was op zoek naar ene Adam, volgens mij is mijn stem veel te hoog om Adam te zijn.’ Ze grinnikte erbij en hoopte maar dat de meiden haar zouden geloven. Daar leek het niet op, maar ze vroegen gelukkig ook niet verder. Waarom had ze er ooit mee ingestemd om contact te houden met Corné? Ja … omdat ze zichzelf gemeen vond dat ze het uit had gemaakt. In tegenstelling tot wat ze had gedacht had hij het helemaal niet aan zien komen. Maar nu … iedere dag appte hij wel, nog bijna vaker dan toen ze verkering hadden en minstens eens per week herinnerde hij haar aan het feit dat ze het toegezegd vrienden te blijven. Wat was ze dom geweest! Een stemmetje in haar hoofd zei dat ze natuurlijk heel makkelijk zijn nummer kon blokkeren, maar dat voelde niet eerlijk.
Nu ja, hopelijk zou hij haar vandaag niet meer lastig vallen. Misschien was het sowieso wel slim om haar telefoon op stil te zetten, anders zou ze misschien de kerkdienst verstoren, dat was natuurlijk een heel slecht idee.
Zoals Lily had verwacht droeg Sophie, de kersverse vrouw van Van Eck een eenvoudige, maar elegante jurk. Van Eck zelf ging gekleed in een grijsblauw pak, iets wat ze eigenlijk helemaal niet had verwacht bij hem, maar het stond hem wel goed. Het grootste gedeelte van de trouwdienst ging echter langs Lily heen omdat ze steeds bleef denken aan Corné en hoe ze nu van hem af kon komen, ze had echt geen zin om constant zijn appjes te moeten lezen, laat staan beantwoorden. Toen ze de kerk uitliepen bedacht ze tot haar grote schrik dat hij er zelfs in geslaagd was deze dag voor haar te verpesten, dat mocht echt niet nog eens gebeuren.
‘Kom Thomas, dan gaan we nu met je klas op de foto,’ hoorde Lily. ‘Dan kan je die foto gebruiken als achtergrond op je werklaptop.’ Hier en daar werd gelachen. ‘Ik begreep namelijk dat je nog steeds een heel oude foto van ons samen hebt, dat kan echt niet hoor.’
Van Eck lachte een beetje schaapachtig. ‘Past dat wel in het programma?’
‘Natuurlijk,’ zei Sophie. ‘En zo niet, dan komen we maar een paar minuten later aan, ze gaan heus niet zonder ons beginnen met het feest.’
‘Tja jongens … dit gebeurt er dus als je gaat trouwen, wees gewaarschuwd,’ verzuchtte Van Eck.
De fotograaf gaf aanwijzingen voor de foto. Lily kreeg een plek naast Van Eck toegewezen en Aron kwam vlak naast haar staan.
‘Kom op, nog iets inschikken,’ zei de fotograaf. ‘We willen geen halve personen op de foto.’
‘Ik bijt niet hoor, Lily,’ grapte Van Eck.
‘Alleen in z’n eten,’ vulde Sophie aan. ‘Vooral in lekker eten, zoals taart.’
Lily grinnikte en voelde dat Aron zijn arm om haar heen sloeg, een beetje aarzelend legde ze ook haar arm om hem heen. De fotograaf schoot snel een hele reeks foto’s.
‘Nou, daar moet vast wel een mooie tussen zitten,’ zei Sophie tevreden.
‘Dat hoop ik wel,’ verzuchtte Van Eck. ‘Want anders is mijn kaak voor niks in de kramp geschoten. Echt jongens … denk goed na voordat je gaat trouwen.’
‘Thomas!’ zei Sophie streng, maar ze lachte er wel bij.
‘Alleen als ze héél, echt héél lief is moet je het doen,’ ging hij verder en hij wierp een liefdevolle blik op zijn vrouw. ‘Dan is het allemaal de moeite waard.’

Denk jij dat meneer Van Eck gelijk heeft?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•