In het vorige hoofdstuk trouwde meneer Van Eck en in de bus onderweg naar de bruiloft werd Lily gebeld door iemand die ‘verkeerd verbonden’ was, tenminste, dat was wat ze zei. Gaat Lily nog de waarheid aan haar vriendinnen vertellen? Zegt dit je allemaal niks, check dan even deze link om het vorige hoofdstuk te lezen!
‘Maar het is toch veel te koud voor McFlurry’s?’ Stan keek Eva ongelovig aan, nadat ze hem verteld had dat ze niet met hem naar de stad kon omdat ze uit school een McFlurry zou gaan eten.
‘Het is nooit te koud voor McFlurry’s. Als je me niet gelooft, dan ga je maar mee,’ was haar reactie.
Stan keek bedenkelijk voor zich uit.
‘Echt … ik wist niet dat je zo’n koukleum was, softie.’ Plagend gaf ze Stan een duwtje.
‘Ho ho, ik ben wel jouw softie,’ merkte hij op. ‘Maar goed, ik ga wel mee.’
‘Kom je dan vanavond ook eten? Dan kunnen we na het eten nog de stad ingaan, het is
koopavond.’
‘Hm, dat klinkt als een fantastisch idee.’
‘Top. Nu nog even aan de meiden vragen of het wel goed is dat je meegaat,’ grinnikte Eva.
Gelukkig vonden haar vriendinnen het geen probleem en uiteindelijk gingen ze met z’n zevenen naar de McDonalds, Aron en Kyle hadden zichzelf uitgenodigd.
‘Jammer dat Van Eck volgende week weer terug is van z’n huwelijksreis,’ verzuchtte Aron toen ze allemaal een plekje hadden gevonden bij de McDonalds. Iedereen had een McFlurry genomen, geheel volgens de traditie. Stan had het langst geaarzeld, hij had eigenlijk veel meer zin in een portie kipnuggets.
‘Nou … zo’n ramp is dat toch niet,’ vond Norah. ‘Ik vind geschiedenis leuk hoor!’
‘Ja, maar vrijdag na het vijfde uur al uit zijn is ook wel heel tof!’ wierp Aron tegen.
‘Maar volgende week zijn we vrijdag al na het vierde uur uit,’ wist Stan te vertellen. ‘En het vierde uur hebben we kerstoverdenking ofzo, dus uiteindelijk hebben we maar drie uurtjes echt les.’
‘Dat is nog steeds drie uur te veel,’ grapte Kyle. ‘Echt … ik ben ontzettend toe aan vakantie. Gaan we trouwens nog wat leuks doen met z’n allen?’
‘Met z’n allen?’ vroeg Eva. Het was haar niet helemaal duidelijk wie Kyle bedoelde.
‘Ja, met de klas. Schaatsen ofzo, net als vorig jaar,’ stelde hij voor.
‘Schaatsen is altijd leuk,’ vond Lily. ‘Tenminste … voor een dagje.’
Marit knikte. ‘Ik stel 30 december voor.’ Eva keek haar verwonderd aan, normaal was Marit nooit zo voortvarend.
Kyle stak goedkeurend zijn duim op. ‘Met Marit valt te praten. Ik zet het straks meteen in de klassenapp.’
‘Je kunt schaatsen huren bij de schaatsbaan, toch?’ informeerde Marit. ‘Ik ben benieuwd … James heeft volgens mij nog nooit geschaatst, ik ben benieuwd of hij het durft.’
O, daarom stelde Marit natuurlijk 30 december voor. De eerste week van de kerstvakantie zou ze in Engeland doorbrengen wist Eva. Daarna kwam ze met James naar Nederland en bleef hij tot zijn vakantie voorbij was. Het zou leuk zijn als hij ook meekwam.
‘Of mag James niet meekomen?’ vroeg Marit aan Kyle.
‘Wat mij betreft wel,’ zei hij. ‘Ik wil die gast weleens ontmoeten. Enne … je zei ooit dat je mij misschien kon voorstellen aan een nichtje van hem, misschien kunnen we dat dan wel regelen.’ Kyle grijnsde en Eva dacht dat hij het niet echt meende. Maar met Kyle wist je het maar nooit.
Een telefoon rinkelde. Bijna iedereen greep naar zijn of haar zak. Het bleek Lily’s telefoon te zijn. Ze staarde even naar het schermpje en vervolgens drukte ze waarschijnlijk op het rode hoorntje, want ze legde haar telefoon weer weg.
‘Onbekend nummer,’ vertelde ze, maar Eva zag aan alles dat Lily loog. Was dit dezelfde persoon die haar tijdens de bruiloft van Van Eck had gebeld?
Ze hadden net hun gesprekken weer opgepakt toen Lily’s telefoon opnieuw rinkelde. Met een zucht pakte ze het toestel en nam op.
‘Ik heb geen tijd hiervoor. Doei.’
‘Toch geen onbekend nummer?’ wilde Aron weten, die het dichtstbij haar zat. Eva wist het niet zeker, maar ze dacht dat Aron mee had gekeken op het schermpje en wist wie de beller was.
‘Eh … nee,’ zei Lily en haar gezicht werd vuurrood. ‘Deze keer niet.’
‘Gaat het wel goed, Lily?’ informeerde Norah. Er lag een bezorgde toon in haar stem. ‘Je wordt de laatste tijd echt vaak gebeld.’
‘Heb je je telefoonnummer op een of andere vage website ingevuld?’ informeerde Kyle.
Lily schudde haar hoofd. ‘Het is gewoon … eh … gewoon iemand die …’
‘… geen “nee” accepteert?’ vulde Aron vragend aan.
‘Precies,’ zei Lily. ‘En ik weet niet zo goed wat ik daaraan moet doen.’
Eva kreeg een vermoeden wie degene was die Lily probeerde te bellen. Dat kreeg je er nu van als je toezegde dat je vriendschappelijk contact wilde houden met je ex.
‘Wat dacht je van zijn nummer blokkeren,’ suggereerde Aron, wat Eva’s vermoeden bevestigde dat hij wel gezien had wie Lily belde.
Lily’s gezicht werd zo mogelijk nog roder.
‘Eh … ja … maar … dat is niet eerlijk. Ik heb beloofd … eh … Het is gewoon heel ingewikkeld. Ik zet m’n telefoon wel op vliegtuigstand, dan kan hij ook niet bellen.’
O, daarom kwamen appjes de laatste tijd zo laat aan bij Lily, kennelijk deed ze dat wel vaker. Eva werd overvallen door een gevoel van medelijden.
‘Ja, maar als er een noodgeval is, kan niemand je bereiken,’ zei Aron ernstig. ‘Heb je daar ook over nagedacht?’
‘Ik ben nu niet in m’n eentje, dus dan maakt dat niet uit,’ vond Lily. Ze had ook overal een antwoord op. ‘Maar goed, 30 december gaan we dus schaatsen met z’n allen?’
De anderen gingen mee in haar verandering van onderwerp, maar het liet Eva niet los. Stan kon het kennelijk ook niet vergeten, want toen ze een tijd later met z’n drietjes het laatste stuk naar huis fietsten begon hij erover.
‘Lily, je moet je niet verplicht voelen om contact te houden met Corné. Hij stalkt je gewoon en dat is niet goed,’ zei hij streng.
‘Wie zegt dat het Corné is?’ probeerde Lily nog, maar Stan negeerde haar vraag.
‘Zolang je het contact niet definitief verbreekt zal hij blijven denken dat je ooit toch weer verkering met hem wilt. Wil je dat?’
‘Nee,’ antwoordde Lily stellig.
‘Nou, dan moet je gewoon het contact definitief verbreken. Stuur hem desnoods nog een berichtje dat je genoodzaakt bent om zijn nummer te blokkeren en dat het beter is voor jullie allebei. Maar blokkeer dan echt zijn nummer.’ Eva stond versteld van Stans daadkracht. ‘Kom, dan doen we het nu.’
Tot Eva’s verbazing remde Lily af, zij en Stan volgden haar voorbeeld. Ze zetten alle drie hun fietsen aan de kant.
‘Wat moet ik sturen?’ vroeg Lily, terwijl ze haar telefoon tevoorschijn haalde.
Stan stak zijn hand uit en Lily gaf hem vrijwillig haar telefoon, nadat ze de code had ingevoerd om de schermblokkade op te heffen. Stans vingers vlogen razendsnel over de telefoon en vervolgens gaf hij het toestel terug.
‘Je moet ‘m zelf versturen,’ zei hij. ‘En misschien goed als je hem nog even overleest.’ Dat deed Lily en ze drukte tot Eva’s opluchting op verzenden.
‘En nu blokkeer je zijn nummer.’ Ook dat advies volgde Lily op en Stan applaudisseerde. ‘Goed gedaan. Hoe moeilijk was het nu?’
Lily glimlachte. ‘Niet zo heel moeilijk, maar zonder jullie had ik dit nooit gedurfd.’
Stan grijnsde en spreidde zijn armen. ‘Dit is de perfecte tijd voor een groepsknuffel.’ Lachend sloegen Eva en Lily hun armen om Stan en elkaar heen.
‘Het is altijd de perfecte tijd voor groepsknuffels,’ vond Lily en daar had ze natuurlijk groot gelijk in.
Houd jij van groepsknuffels?
Liefs,
Mirjam
Kom me volgen op social media
Ja, gezellig!!!!
Leuk dat ze weer gaan schaatsen! En dat James er dan ook is. Aardig van Stan dat hij Lily hielp. Ik mocht Stan in het begin van het verhaal niet zo heel erg, maar de laatste tijd vind ik hem steeds aardiger worden!
Oh, gelukkig begin je Stan steeds aardiger te vinden 🙂 Was bij mij trouwens ook een beetje zo hoor!
Het mooiste hoofdstuk tot nu toe! Fijn dat Lily hulp kreeg van haar vrienden
Oo, wat leuk om te lezen dat je dit zo’n mooi hoofdstuk vond 😀