Friends 4-ever // Hoofdstuk 84 // Marit

De tijd verloopt in het vervolgverhaal een beetje anders dan onze tijd. Sowieso hebben deze personages geen last van het coronavirus, lekker makkelijk 🙂 Daarom hadden ze het vorige week ook over schaatsen en de kerstvakantie. Lily werd weer gebeld door Corné en Stan overtuigde haar uiteindelijk om zijn nummer te blokkeren. Zegt het je niks? Check dan even deze link!

Marit, kom je ook nog?
Een berichtje van Norah in de groepsapp. Ze had hen uitgenodigd voor een filmavondje om te vieren dat de kerstvakantie was begonnen, maar Marit wist niet waar ze de tijd vandaan moest halen. Ze hadden om halfacht afgesproken, maar ze had al aangegeven dat ze niet zeker wist of ze zou komen.
Eh … inpakstress hier. Denk dat jullie het vanavond zonder mij moeten stellen.
Moedeloos staarde ze naar de stapel kleren op haar bed. In deze tijd van het jaar was het superkoud in Cambridge, dus ze moest dikke truien meenemen. Die pasten echter amper in haar koffer. Gelukkig reisde ze met de trein, dus qua bagage was ze wel minder gebonden dan wanneer ze per vliegtuig naar Cambridge zou gaan. Maar het moest wel te tillen zijn allemaal.
Haar telefoon trilde een paar keer achter elkaar. Ze pakte hem op, hoewel ze wist dat dat helemaal niet zou helpen.
Lily: Sterkte, kunnen we je ergens bij helpen?
Eva: Ik ben heel goed in beslissingen nemen over wat wel of niet een koffer moet.
Norah: Weet je wat, we komen even langs. Ik ben supergoed in dingen heel erg klein opvouwen. Idee?
Ach, dat was wel heel erg lief van de meiden. Nog voordat ze nagedacht had wat voor reactie ze zou kunnen sturen, ging de bel al. Zouden de meiden daar al zijn? Nee, dat kon niet, dat was praktisch onmogelijk! Het was minstens vijf minuten fietsen naar Norahs huis en lopend deed je er nog langer over. Toch stonden haar drie vriendinnen voor de deur.
‘We waren al onderweg voordat we je stuurden dat we kwamen,’ grinnikte Lily.
Marit wist niet goed wat ze moest zeggen.
‘Nou kom, waar is die koffer van je?’ zei Norah direct. ‘Wedden dat we het met z’n viertjes in een kwartier gefikst hebben!’
Glimlachend ging Marit de meiden voor naar boven, ze dacht dat haar vriendinnen wel zouden schrikken van de chaos op haar bed.
‘Hoeveel dagen ga je weg, Marit?’ informeerde Lily. ‘Want zo lijkt het wel dat je van plan bent om minstens een maand weg te blijven.’
‘Eh … zes dagen,’ antwoordde ze. ‘Maar wel tijdens de Kerst, dus ik moet een mooie jurk meenemen. Maar ook dikke truien, want het is erg koud.’
Eva knikte. ‘Maar … is het in het huis van James en Amy ook koud? Ze hebben een goede verwarming, toch?’
Nu was het Marits beurt om te knikken.
‘Dan neem je gewoon twee truien mee, die je kunt afwisselen als je naar buiten gaat,’ zei Eva. ‘In plaats van vijf truien. En dat grijze vest daar, dat past eigenlijk overal bij, als je dat ook meeneemt heb je ook voor binnen in huis iets.’
Marit stond versteld, dat ze hier helemaal zelf niet over nagedacht had.
‘Je moet natuurlijk wel die groene trui meenemen, die staat je supergoed. James zal nog verliefder op je worden,’ grinnikte Lily.
Marit legde de groene trui op een stapel, samen met een zwarte trui met witte stipjes. Norah maakte er heel kleine rolletjes van, zodat ze minder ruimte in de koffer innamen.
En inderdaad, een kwartier later was haar koffer volledig ingepakt, iets wat zonder de hulp van haar vriendinnen niet gelukt was.
‘Ongelooflijk,’ verzuchtte ze. ‘Dank jullie wel. Nu deze troep nog opruimen.’
Ook de chaos op haar bed was snel opgeruimd doordat de meiden haar hielpen.
‘Nou, acht uur … we kunnen nog wel een filmpje kijken, toch?’ concludeerde Eva. ‘Doen we dat bij jou, Norah?’
‘Dat lijkt me wel het handigst,’ zei Norah. ‘Daar staat de popcorn.’
Marit was blij dat het gelukt was om haar koffer in te pakken en nog een ontspannen filmavondje te hebben met haar vriendinnen. Hoe leuk ze het ook vond om weer naar James te gaan, het was toch ook spannend. Het was nog maar de tweede keer sinds ze verkering met hem had dat ze naar Cambridge ging en afgelopen zomer waren haar vader en Samuël erbij geweest.
‘En … ben je nog gebeld door je stalker?’ informeerde Norah bij Lily, toen ze eenmaal voor het beeldscherm zaten, met elk een schaaltje popcorn voor zich.
‘Nee,’ zei Lily. ‘Ik heb z’n nummer geblokkeerd.’
‘Was het Corné?’ vroeg Norah door.
‘Eh … ja.’ Lily kreeg een kleur. ‘Maar ik heb duidelijk gemaakt dat ik er klaar mee was en toen heb ik z’n nummer geblokkeerd. Dankzij Stan en Eva.’
‘Vooral dankzij Stan,’ schoof Eva de heldenrol van zich af. ‘Een poosje geleden zei ik tegen ‘m dat hij een softie is, maar daar had hij in dit geval helemaal geen last van.’
Lily grinnikte en ze zag er heel ontspannen uit, weer net als vroeger, voor die hele episode met Corné. Nu Marit erover nadacht had Lily er nooit echt gelukkig uitgezien toen ze verkering had met Corné, maar misschien was dat haar verbeelding.
‘Maar waarom stalkte hij je eigenlijk?’ wilde Norah weten. ‘Je had het toch uitgemaakt?’
‘Ja,’ zei Lily. ‘Maar … eh … zoals Aron zei, Corné bleek een persoon te zijn die met “nee” geen genoegen nam.’
‘Best gek,’ bedacht Marit peinzend. ‘Als je z’n naam goed bekijkt zou je denken dat hij juist heel goed weet wat “nee” betekent.’
Lily, Norah en Eva grinnikten.
‘Wat een ongelooflijk slechte grap,’ zei Lily, nog steeds met een grijns op haar gezicht. ‘Ik wist niet dat je dat in je had, Marit.’
‘Tja … waar je mee omgaat word je mee besmet,’ was alles wat Marit daarop te zeggen had.
‘Zeg … gaan we nog een film kijken, of maken we er gewoon een kletsavondje van?’ informeerde Norah.
‘We kunnen ook een film kijken die we al eens gezien hebben, dan kan het allebei,’ stelde Lily voor.
‘Dat is een goed idee. To all the boys I’ve loved before?’ Norah keek hen vragend aan.
‘Ja, maar dan wel één, die was het leukst,’ vond Marit. ‘Het is alleen wel te hopen dat Corné de film niet kent, straks gaat hij je nog een brief schrijven, Lily.’
Lily grinnikte. ‘Zijn handschrift is praktisch onleesbaar, dus ik denk niet dat die brief ooit aan zou komen. Dat scheelt.’
‘Laten we gewoon hopen dat het berichtje dat Stan heeft geschreven hem voldoende heeft afgeschrikt,’ zei Eva.
‘Dat denk ik wel,’ zei Lily. ‘Maar mocht hij echt een brief schrijven, dan laat ik Stan wel een brief terugschrijven, goed?’
‘Perfect!’

Schrijf jij weleens brieven?

Liefs,
Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•