Mini reviews #1 Roman, non-fictie en YA dystopian

Tadaah, ik heb een nieuwe rubriek. Of eigenlijk, een verbeterde rubriek. In plaats van eens in de zoveel tijd een korte review van één boek, plaats ik nu eens per maand (is het streven) drie zogeheten mini reviews. Ik probeer zoveel mogelijk verschillende boeken uit te zoeken voor deze categorie, zodat er voor elk wat wils is. Vandaag review ik En uit de bergen kwam de echo, van Khaleid Hosseini, Finding God’s life for my will van Mike Donehey en The ballad of songbirds and snakes van Suzanne Collins.

En uit de bergen kwam de echo // Khaleid Hosseini (Roman)
Het verhaal: Voor de driejarige Pari is haar grote broer Abdullah meer een vader dan een broer. Voor de tienjaige Abdullah is zijn zusje alles. Als Pari noodgedwongen wordt verkocht aan een rijk, maar kinderloos echtpaar in Kabul zet dat een reeks gebeurtenissen in gang die een ontroerend en onthutsend beeld geven van de problemen waarmee mensen geconfronteerd worden.
Mijn mening: Het boek bestaat uit negen lange hoofdstukken die elk een personage uitlichten. De ene keer wordt het verteld vanuit het ik-perspectief en een andere keer vanuit de derde persoon enkelvoud. De hoofdstukken zijn eigenlijk een soort korte verhalen die bij elkaar horen. Dat kan een heel mooi effect hebben, maar ik vond het verhaal eigenlijk maar een beetje voortkabbelen en niet echt heel interessant. Het was wel goed om te lezen om me bewust te worden van de toestand in Afghanistan, maar ik vond De vliegeraar, ook van Hosseini, dat een stuk beter doen.
Eindoordeel: 2,5 sterren

Finding God’s life for my will // Mike Donehey (Christelijke non-fictie)
Thema: “Misschien laat God me het plan voor mijn leven wel niet zien omdat Hijzelf het plan wil zijn.” Een aha-erlebnis voor Mike Donehey nadat hij jaren worstelde met vragen over Gods specifieke plan voor zijn leven. Hij kwam tot de ontdekking dat wachten voor absolute zekerheid van God voordat je beslissingen maakt er misschien heel geestelijk uitziet, maar kan leiden tot een leven gevuld met stress, verlammende angst en spijt, precies het tegenovergestelde van de vrijheid die je gegarandeerd is als je een leven gevuld met Christus leidt.
Mijn mening: Dankzij Anna Laura volg ik de auteur van dit boek al enkele jaren op Instagram en zijn schrijfsels daar weten me vaak te raken. Ik was dus heel erg benieuwd naar dit boek. Mike Donehey heeft de gave om met humor de vinger op de zere plek te leggen, maar je ook de weg te wijzen naar wat dan wél de bedoeling is. Finding God’s life gaf een verfrissende blik op het christelijk geloof en Gods plan in je leven zien. Soms moet je een stap vooruit doen zonder dat je alle antwoorden hebt.
Eindoordeel: 5 sterren

De ballade van slangen en zangvogels// Suzanne Collins (YA dystopian)
Het verhaal: Het is de ochtend voordat de tiende Hongerspelen van start gaan. In het Capitool bereidt de achttienjarige Coriolanus Snow zich voor op zijn enige kans op roem en succes als mentor in de spelen. De kansen zijn tegen hem, want hij moet de vrouwelijke tribuut van District 12 begeleiden. In de arena wordt een gevecht van leven op dood geleverd. Buiten de arena begint Snow langzamerhand meer voor zijn tribuut te voelen… en moet hij kiezen wat hij belangrijker vindt: de regels blijven volgen of doen wat nodig is om te overleven.
Mijn mening: Ik las de Engelstalige editie van dit boek (niet dat dat veel uitmaakt voor mijn mening, maar toch 😉 en ik vond het lastig om erdoorheen te komen. Er zat weinig vaart in het verhaal en ik vond eigenlijk weinig karakters erg interessant. Coriolanus niet omdat ik al de kriebels van hem kreeg in de originele Hongerspelen-trilogie en ook zijn love-interest Lucy Gray niet. Ik hoor van veel lezers dat Lucy Gray een verklaring is waarom Snow zo’n hekel had aan Katniss in de Hongerspelen, maar ik vond het eigenlijk zonder dit boek al wel vrij duidelijk waarom hij dat had. Wat ik wel heel interessant vond is de geschiedenis van De Hongerspelen, hoe verschillende elementen hebben geleid tot wat het uiteindelijk in de trilogie is en dat Snow daar ook aan bij heeft gedragen. Ik heb nog steeds gemengde gevoelens over dit boek, enerzijds vond ik het fijn om te lezen, maar anderzijds gaf het me ook echt kriebels.
Eindoordeel: 3 sterren

Ik hoop dat je het leuk vind om zo verschillende reviews te lezen en dat er wat voor jou tussen zit!

Heb jij een van deze boeken gelezen of staat er een van op je te-lezen-lijstje?

Liefs,

Mirjam


Kom me volgen op social media

6 Comments

    1. Dank je wel voor je reactie 🙂 En ik denk inderdaad dat de schrijfstijl van Khaleid Hosseini jou wel zal aanspreken! De vliegeraar is dan een goed boek. Ikzelf wil ook nog Duizend schitterende zonnen (ook van deze auteur) lezen.

  1. Wat een leuke rubriek! Echt heel leuk om zo over verschillende boeken te lezen op deze manier. Het boek van Mike Donehey vond ik ook echt fantastisch. Ik heb nog nooit een boek van Khaleid Hosseini gelezen maar wil De vliegeraar al heel lang lezen. Ik ga hem eens op mijn lijstje zetten voor dit jaar!

    1. De vliegeraar zou je van mij mogen/kunnen lenen, die heb ik ook staan 😉 En leuk dat je het een leuke rubriek vind. Ik vind het zelf ook wel tof omdat ik over meerdere boeken kan schrijven!

  2. Leuke rubriek inderdaad! De eerste wilde ik ook nog graag lezen, jammer dat hij jou wat tegenviel. Maar ook De vliegeraar en Duizend schitterende zonnen wil ik nog graag lezen, dus misschien dat ik die maar eerst lees.

    1. Misschien is het ook een kwestie van smaak hoor, dat ik de eerste niet zo vond. Maar goed, dat is eigenlijk met alle boekenmeningen zo 😉 Dank je wel voor je reactie!

Laat een antwoord achter aan Mirjam Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.