Tot nu toe heb ik het gebruik van bovenstaande titel steeds kunnen uitstellen, omdat ik elke keer iets anders creatiefs had bedacht. Maar nu moest ik hem toch inzetten, want ik wist echt niet wat ik anders kon gebruiken 😉 Ongeveer elke drie maanden post ik een persoonlijke update waarin ik vertel hoe het met mij gaat. Vandaag alweer nummer 6…
Ik verdeel de update altijd over drie categorieën: lichamelijke gezondheid, psychische gezondheid en m’n werk. Dat zijn de categorieën waar ik het meest over te vertellen heb 😉
Lichamelijke gezondheid
De afgelopen maanden ging het een beetje op een neer. Vanaf eind juni/begin juli had ik weer vaker last van m’n buik. Ik ben minder suiker gaan eten en kwam er laatst ook achter dat ik knoflook niet zo goed kan verdragen. Sindsdien gaat het wel iets beter. Daarnaast merk ik dat ik in het weekend vaak een beetje overprikkeld ben en dat heeft ook z’n weerslag op m’n darmen.
Ook zit ik erg veel en dat is ook niet de meest gezonde levensstijl. Ik probeer echt meer te lopen en heb ook van de fysiotherapeut oefeningen gekregen om goed te zitten. Ik heb soms last van m’n rug en op deze manier pakken we de oorzaak aan. Nu heb ik vorige week elke dag trouw m’n oefeningen gedaan en het ging meteen een stuk beter 🙂
Een week geleden heb ik m’n tweede wortelkanaalbehandeling van dit jaar gehad. Op maandag begon ik kiespijn te krijgen en ik herkende het van de vorige keer, dus dinsdag heb ik meteen naar de tandarts gebeld en kon er dezelfde dag nog terecht. Nu denk je misschien: die Mirjam heeft toch een slecht gebit … Dat klopt wel een beetje. Tot 3 jaar geleden had ik bij elk tandartsbezoek gaatjes, of soms zelfs reusachtige gaten. Bloedend tandvlees was eerder regel dan uitzondering, hoe vaak ik ook met een tandenstoker, een tandenborstel en mondwater in de weer ging. Tot ik de diagnose coeliakie kreeg en glutenvrij ging eten, meteen waren m’n tandproblemen over. Ik kreeg zelfs een compliment van de tandarts dat m’n tandvlees er zo goed uitzag. Wat blijkt, een slecht gebit is een van de (vele) symptomen van coeliakie. Maar goed… wat heeft dat nu met die wortelkanaalbehandelingen te maken? Vaak ontstaat er een ontsteking bij een (diepe) vulling en het gaatje wat daar eerst zat is dus eigenlijk de boosdoener. Bij mij werd in allebei de gevallen de ontsteking veroorzaakt op plekken waar 3 jaar geleden een gat had gezeten. Hoe dan ook, ik moet 5 november terug voor het tweede deel van de behandeling, maar daarna hoop ik voorlopig de tandarts niet nodig te hebben (alleen voor de controles dan).
Psychische gezondheid
Zoals ik bij het stukje over lichamelijke gezondheid al schreef, heb ik veel last van overprikkeling. Een van de redenen hiervan is, denk ik, mijn telefoon. Ik hoop in de toekomst een blog te delen over mijn ’telefoonverslaving’, dus ik zal er niet te diep op ingaan, maar er zijn dagen dat ik zo 5 of 6 uur bezig ben met mijn telefoon (en dan lees ik voornamelijk zinloze artikelen en scroll een beetje op Instagram). Ik ben begonnen aan een ‘afkickprogramma’ en daar hoop ik op 19 november meer over te vertellen.
Daarnaast zoek ik nog steeds de balans tussen werken en ontspanning. Op dit moment is het echt belangrijk dat ik goed slaap, dus ik probeer elke avond om half 10 de lamp uit te doen. Doordeweeks lukt het wel, maar in het weekend wordt het vaak wat later. Helaas kan ik niet uitslapen, ik word altijd tussen half 6 en half 7 wakker, zelfs al is het de avond ervoor 12 uur geworden. Maar soms vind ik het wel lastig, want ’s doordeweeks wil ik ’s avonds nog wat creatiefs doen en schrijven. En daar is niet altijd tijd voor…
Verder zijn er nogal wat andere goede gewoontes die ik mezelf aanwen. Zoals elke dag voor 9 uur aankleden. Als je thuiswerkt is de verleiding groot om tot laat op de dag in je pyjama blijven rondlopen. Superpositief is dat dit me eigenlijk vanaf de dag dat ik het me voor had genomen, is gelukt. Maar … de winter moet nog beginnen, dus ik zie het nog niet als een volledige overwinning.
Ik merk trouwens ook dat ik m’n coeliakie steeds meer omarm. Oef, dit klinkt wel heel hip en zweverig. Maar tot een paar maanden geleden was ik echt nog steeds boos op mezelf. Boos dat ik niet eerder naar de dokter was gegaan, boos dat mijn lijf me zo in de steek had gelaten en boos op wie ik vroeger (voor de diagnose) was. En weet je … die boosheid heeft geen enkele zin. Die gedachte geeft zo veel rust en maakt me blij. Het verleden kan ik niet veranderen, maar ik kan nu wel genieten van elke dag en ik mag blij zijn dat het niet pas ontdekt toen al m’n tanden al waren weggerot 😉
Werk
Het werk bij het LCJ gaat goed. Ik merk echt dat ik groei, ik weet veel meer over alle projecten en teksten waar ik voorheen nog een dag mee bezig was, schrijf ik nu binnen een uur (oké, dat is misschien overdreven, maar toch).
Met mijn eigen schrijfwerk heb ik wel in een dip gezeten. Misschien zou je dit aan de hand van mijn schrijflogboeken niet zeggen, maar ik merkte dat het plezier een beetje was verdwenen. Het project Roos kwam niet echt van de grond en ik wist gewoon niet aan welk project ik nu wilde werken. Ik vond ze allemaal net niet leuk genoeg. Gelukkig kwam op zaterdag 14 september een leuk pakket binnen: de auteursexemplaren van Time-out. Toen ik dat boek weer in m’n handen had en veel positieve/leuke reacties kreeg van lezers, had ik weer veel zin om te gaan schrijven. Dat is wel echt een nadeel van schrijven: het vraagt soms veel geduld. Zelfs als je boek uitgegeven wordt, moet je er soms een jaar (of langer) op wachten, voor je het eindproduct in handen hebt.
Ik hoop de komende tijd weer meer te kunnen schrijven. Een groot voordeel is dat ik echt van de herfst houd (ondanks dat het nu alweer regent en ik mijn vaste rondje niet kan lopen) en dus veel schrijfuren hoop te maken. Er liggen genoeg projectjes te wachten en ik begin ze zo langzamerhand weer leuk te vinden.
Ik kijk weer uit naar de komende tijd. Wanneer de volgende uitgebreide, persoonlijke update komt weet ik nog niet, waarschijnlijk in februari of maart. In december deel ik nog wel een terugblik op het jaar, dus daarin zal ik ook wel het een en ander delen over hoe het met mij gaat. Enne … respect als je dit lange verhaal tot hier hebt gelezen!
Liefs,
Mirjam
Heftig zeg van je gebitsproblemen en de coeliakie, gelukkig weet je de oorzaak, maar toch…acceptatie is niet altijd makkelijk en je leven op zijn kop kan zetten. Fijn dat het schrijven weer meer lukt! Sterkte met alles!
Dank je wel voor je lieve reactie!
Die foto van jou is echt heel mooi! Overall klinkt het echt dat het goed met je gaat. Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten maar dat blijft altijd :). Dank je wel voor je update! Liefs, Anna Laura
Dank je wel. Ik voel me ook echt gelukkig als ik naar die foto kijk 😉 En ja, als er geen ruimte meer is voor verbetering, wordt het leven ook zo saai 😉 Bedankt voor je lieve reactie!
Ten eerste, wat een mooie foto bovenaan het artikel! Mooi om te horen dat je op psychisch vlak heel wat stappen vooruit hebt gezet. Die balans vinden blijft ook gewoon lastig, zeker in een tijd van mobiele telefoons. Wel rot van de problemen met je gebit! Best heftig eigenlijk dat ze pas later hebben ontdekt dat coeliakie daar de boosdoener van was. Gelukkig gaat het daardoor nu wel een stuk beter met je gebit dan eerst.
Dank je wel voor je reactie 🙂 Ik ben zelf ook echt blij met de stappen vooruit en dat het nu met m’n gebit (en algehele gezondheid) zo goed gaat!