Kan iedereen een boek schrijven? Die vraag heb ik een aantal jaar geleden met ‘ja’ beantwoord, al had ik toen wel wat opmerkingen daarbij. De afgelopen jaren heb ik veel dingen gezien, gelezen en gehoord en nu ben ik niet zo zeker meer van dit antwoord, ik neig zelfs steeds meer naar ‘nee’. Hoe komt dat?
Definitie boek schrijven
Laat ik eerst een goede definitie geven van een boek schrijven en publiceren. Want uiteraard kan iedereen een boek schrijven. Zolang je kan typen (of zelfs met de hand iets op kan schrijven), kan je een boek schrijven. Wat ik bedoel is een kwaliteitsboek schrijven. Ook die definitie is heel breed, want je hebt uiteraard verschillende smaken en daarover valt niet te twisten. Maar het feit is dat er op dit moment boeken worden gepubliceerd die wat mij betreft het daglicht niet hadden mogen zien.
Criteria
Zoals ik al schreef zijn een aantal zaken in een boek smaakgevoelig, zoals setting, vertelperspectief en het onderwerp. Maar er zijn dingen die wel vastliggen, zoals:
- Taalregels: In boeken van een niet nader te noemen ‘uitgeverij’ wordt geen enkele vorm van redactie toegepast en wordt zo’n beetje elke taalregel die er bestaat overtreden. Misschien dat je regels niet fijn vindt, maar wat taal betreft zijn ze er gewoon.
- Schrijfregels: Het schrijven van een boek geeft je heel veel vrijheid, maar er zijn bepaalde zaken daar valt niet over te twisten, bijvoorbeeld plotholes en een extreem vertellende schrijfstijl (bijvoorbeeld en toen (…) en toen (…) en toen)
- Ongeloofwaardige gebeurtenissen. Twee voorbeelden: Na tien minuten onafgebroken schieten een pistool pas leeg is. Nog tenenkrommender: De naam Jezus werd als vloek gebruikt in een fantasyboek, dat zich dus afspeelt in een andere wereld. Vloeken vind ik sowieso al erg, maar dit slaat alles.
Schrijven is een vak
Goed schrijven is een vak, daar kom ik steeds meer achter. Met dit bericht wil ik ook niet beweren dat mijn boeken volmaakt zijn, maar ik doe wel m’n uiterste best om elk boek beter te laten zijn dan het voorgaande. Ondertussen wordt schrijven gezien als iets dat iedereen die over een typediploma beschikt kan doen (jammer voor mij, want ik heb dat papiertje nooit behaald), terwijl er zo verschrikkelijk veel meer schuil gaat onder de oppervlakte. Door slechte boeken en verhalen krijgt het schrijversvak een slechte reputatie.
Boekscout
Ik had het eerder over een niet nader te noemen ‘uitgeverij’, maar ik ga de naam toch noemen. Boekscout is een vorm van uitgeven in eigen beheer, terwijl men doet alsof ze een officiële uitgeverij zijn. Volgens mij hoef je geen financiële investering te doen, wat het extra aantrekkelijk maakt voor iedereen die eens in zijn of haar leven gepubliceerd wil worden. Maar de boeken die ze uitgeven … Het blogbericht van vandaag is geïnspireerd op enkele ‘gedrochten’ zoals Jaap en ik ze noemen die we daar gezien hebben. De voorbeelden die ik noem komen ook werkelijk uit boeken die daar gepubliceerd zijn. In een volgend bericht wil ik nog ingaan waarom Boekscout aantrekkelijk is voor bepaalde auteurs, waarom ik denk dat ze zo succesvol zijn én waarom je, als je serieus genomen wilt worden als auteur, er beter ver uit de buurt kan blijven…
Wanneer vind jij een boek slecht?
Liefs,
Mirjam
Beetje overdreven, maar een goede voorbereiding is het halve werk????
Hoe bedoel je die precies? Het is sowieso goed om voorbereid te zijn om het schrijversleven en alles wat erbij komt kijken, mocht je die richting op willen gaan, dan heb je helemaal gelijk 😉
O, ik denk dat ik het misschien snap. Moest deze reactie eigenlijk onder het hoofdstuk van het vervolgverhaal? Dus over Stan en zijn herexamen 😉
Inderdaad, sorry????
Geeft niks 😉