Schrijfpraat #82 Boekscout, wat moet je ermee?

Zoals beloofd zou ik nog een bericht schrijven over Boekscout en waarom ik vind dat je, als je als auteur serieus genomen wilt worden, er ver bij vandaan moet blijven. Het bericht zit al tijden in mijn hoofd en ik heb nu eindelijk de tijd gevonden om het uit te werken op papier.

Wat is Boekscout?
Boekscout kan je vergelijken met een vanity press, een uitgeverij die boeken uitgeeft waar ze zelf niet of nauwelijks in te hoeven investeren. Er zijn meerdere varianten, maar (voor mij) is Boekscout de bekendste. Ook wil ik juist over hen schrijven omdat ik in het verleden, toen ik een jaar of 16 was, ook overwogen heb om een manuscript naar Boekscout te sturen. Ik hoop je met dit bericht uit te leggen waarom ik blij bent dat ik dat uiteindelijk niet gedaan heb en uiteindelijk zelfs dat manuscript in een ver hoekje heb gestopt waar het daglicht niet kan komen.

Bij Boekscout stuur je je manuscript in, het wordt nagekeken en vrijwel altijd gepubliceerd als boek. Klinkt goed, toch?

Waarom is het zo aantrekkelijk?
Het schijnt dat ongeveer een miljoen Nederlanders een boek wil schrijven en publiceren, maar die inschatting is mijns inziens overdreven. Ik denk zelf dat het meer de gedachte is om gepubliceerd auteur te zijn, in plaats dat men het écht wil. Een uitgeverij als Boekscout speelt in op deze trend en biedt een goedkope manier van publiceren. Daarnaast bieden ze nog een aantal voordelen:

• Ze wekken de indruk manuscripten te redigeren. In de webshop heb ik van verschillende manuscripten een paar pagina’s gelezen, evenals de flapteksten. Als je vindt dat die boeken goed geredigeerd zijn, hoef ik dus nooit meer mijn manuscripten te herschrijven. Dit bericht wordt te lang als ik schrijf over de verschillende redactierondes (dus dat houd je nog tegoed), maar alleen spelfouten uit een manuscript halen is geen redigeren.
• Je hoeft geen grote financiële investering te doen als je bij Boekscout publiceert. Voor relatief weinig geld heb je je eigen boek in handen en andere mensen kunnen het via jou of Boekscout aanschaffen, waardoor je er ook aan kunt verdienen. De andere kant is dat Boekscout nauwelijks marketing technieken toepast en ook niet met vertegenwoordigers langs boekhandels gaat om hun boeken te verkopen, de kans dat je boek veel verkocht wordt is dus klein. En bij een reguliere uitgeverij hoef je geen financiële investering te doen. Ik krijg bij mijn uitgever zelfs twaalf auteursexemplaren cadeau, die ik kan uitdelen aan mijn vrienden en familie.
• Je hebt heel snel resultaat. Als je een manuscript naar Boekscout opstuurt, heb je kans dat je het een maand later al als boek in handen hebt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het aantrekkelijk is, ik moet zelf soms bijna anderhalf jaar wachten op het eindresultaat, of in het geval van De opdracht: zo’n vijf of zes jaar. Nu had ik dat manuscript ook naar Boekscout kunnen sturen, maar ik weet 100% zeker dat het dan niet de versie was geworden zoals die nu is.
• Je hoeft je niet druk te maken over vormgeving, ook dit wordt gedaan door Boekscout. Maar heb je die covers, het lettertype en het eindresultaat van zo’n boek weleens gezien?! Ik ben geen grafisch vormgever, maar het is echt vreselijk. Nu zal ik eerlijk toegeven dat er genoeg mensen zijn die de covers van mijn boeken niet aantrekkelijk vinden, of daar ook iets op aan te merken hebben, maar dat is meestal smaakgevoelig.

Hoe komt het dat Boekscout zo succesvol is?
Veel mensen willen hun boek in handen hebben, het gaat om het eindresultaat en dat willen ze zo snel mogelijk bereiken. Dat gold ook voor mij toen ik als zestienjarige een boek wilde publiceren. Op dit moment ben ik vooral heel blij en dankbaar dat ik gewacht heb, de feedback die ik van diverse mensen kreeg accepteerde en uiteindelijk bij een reguliere uitgeverij terecht ben gekomen. Maar waarom is Boekscout dan zo succesvol?

• De beruchte slush pile. Uitgeverijen krijgen dagelijks tientallen (of meer) manuscripten binnen waar ze niks mee kunnen. Het kan zijn dat het niet in het fonds past, een uitgever van christelijke boeken gaat geen boek uitgeven dat bomvol vloeken staat (bijvoorbeeld) of dat de kwaliteit niet goed is. Meestal is dat laatste het geval en belandt zo’n manuscript op de slush pile. De auteurs van de ingezonden manuscripten krijgen vaak alleen maar als reactie terug: wij gaan dit niet uitgeven. Ik herinner me nog goed dat ik mijn (slechte) manuscript naar De Banier had gestuurd, zij gaven ook opbouwende feedback waar ik wat mee kon, hoe vervelend ik het ook vond om die te krijgen.
• Boekscout speelt in op de droom van veel mensen, namelijk een gepubliceerd boek in handen krijgen. Als je van uitgeverijen afwijzing na afwijzing krijgt, is dat heel demotiverend en als je dan via Boekscout snel je boek op de markt kunt krijgen is dat natuurlijk supermooi. Dat is leuk voor iedereen die ‘een keer’ een boek gepubliceerd wil hebben, maar niet als je een serieuze carrière als schrijver overweegt.
• Het wordt allemaal mooi voorgeschilderd, zoals ik in bovenstaand rijtje al schreef, maar als je wat onderzoek doet valt het allemaal vies tegen. De redactie wordt niet goed gedaan, van de vormgeving gaan grafisch vormgevers huilen en je boek wordt niet of nauwelijks verkocht.

Waarom kan je beter uit de buurt van Boekscout blijven?
Zoals ik al schreef: mocht je eenmalig een boek willen publiceren, vooral voor jezelf en je vriendengroep? Dan is Boekscout een prima alternatief. Maar wil je serieus genomen worden als schrijver: Blijf. Uit. De. Buurt. Volgens mij heb ik al redelijk duidelijk gemaakt waarom niet, maar neem gerust een kijkje bij het aanbod van Boekscout om je conclusies te trekken.

• Een boek van Boekscout wordt bijna nooit in reguliere boekhandels verkocht. Dat heeft te maken met de beperkte marketing, de kwaliteit van de boeken en ook de bizar hoge prijzen (€22,99 voor een boek van 98 bladzijden?!).
• Boeken van Boekscout belanden ook bijna nooit in de bibliotheek, dus je boek is helemaal niet ruim beschikbaar voor (toekomstige) lezers.
• Mocht je in de toekomst een uitgeverij overwegen, die gaan jou niet serieus nemen als jouw naam is verbonden aan Boekscout.

Uitzonderingen
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen. Er zijn auteurs die wel een succesvol boek hebben gepubliceerd via Boekscout (al kan ik geen voorbeelden bedenken), maar ze zijn zeldzaam. Boekscout geeft zo’n beetje alles uit wat op hun pad komt, dus (zoals Jaap pas zei) iedere idioot kan daar gepubliceerd worden. Als jouw boek een pareltje is, sneeuwt-ie daar waarschijnlijk ook onder.

Maar Mirjam, wat moet ik dan wel doen?
Er zijn een aantal dingen die je kunt overwegen om te doen als je manuscript is afgewezen door een uitgeverij, of om te voorkomen dat het wordt afgewezen:

• Accepteren dat dit manuscript het niet is en ‘m ver weg opslaan op de harde schijf. Wissen kan natuurlijk ook, maar de kans is aanwezig dat je dat niet over je hart kunt verkrijgen. Heb ik ook nog steeds niet kunnen doen met dat afgrijselijke manuscript van zestienjarige Mirjam.
• Investeren in je manuscript. Binnenkort hoop ik meer te delen over het redactie- en herschrijfproces van verhalen. Wat je zelf kunt doen en wat je door een ander moet laten doen. Wat je sowieso kunt doen is een kritisch persoon laten meelezen (wel vragen of diegene dat wil doen, want er kan soms heel veel tijd in gaan zitten). Laat bijvoorbeeld je eerste hoofdstuk lezen door een vriendin/moeder/tante en zeg erbij dat je oprechte feedback wilt. Dat ze gerust mogen zeggen dat het slecht is.
• Vraag jezelf af: waarom wil ik dit? Ben je echt bereid om maanden, zo niet jaren te werken aan je eerste manuscript (geloof me, vanaf boek twee wordt het makkelijker) en de allermooiste versie ervan te maken? Of wil je eigenlijk alleen maar gepubliceerd worden vanwege het idee dat je een boek gepubliceerd hebt?
• Om de kans dat je manuscript op de slush pile belandt zo klein mogelijk te maken kan je ook goed onderzoek doen naar de uitgeverij(en) waar je het manuscript naartoe stuurt. Sommige uitgeverijen geven duidelijk aan wat ze verwachten van de auteur en het manuscript. Als het in een bepaald lettertype moet staan, houd je daar dan aan. Er zijn ook uitgeverijen die in eerste instantie alleen de synopsis (samenvatting) en de eerste paar hoofdstukken willen, ga dan niet een compleet manuscript dumpen. Ook een actieve social media aanwezigheid wordt gewaardeerd, dus dat je op een Instagramaccount al een en ander hebt gedeeld van het boek dat je aan het schrijven bent. Dat voelt misschien heel spannend, maar uiteindelijk is een uitgeverij ook een bedrijf dat winst moet maken en ze nemen een risico als ze jouw manuscript publiceren. Als jij een grote social media following hebt, verkleint dat het risico.

Pfoe! Wat een schrijfsel. Ik vind het best lastig om zo negatief ergens over te zijn, maar ik weet dat er onder mijn volgers ook aspirantschrijvers zijn en ik wil hen graag behoeden voor naïviteit en koppigheid.

Wat vind jij van Boekscout?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•