Vandaag deel ik alweer het laatste bericht over het schrijfproces van Time-out. Het gaat hierbij om de periode van januari 2019 tot en met het verschijnen (wat op het moment dat ik dit schrijf nog niet eens is gebeurd). Veel leesplezier!
Ik had mijn proeflezers gevraagd uiterlijk 8 januari 2019 te reageren, maar ze waren allemaal een stuk sneller. Ze waren alle vier positief, dus dat was erg fijn om te horen en ook gaven ze waardevolle tips, onder andere rondom Show, Don’t Tell (wat ik nog steeds een beetje lastig vind). Het verwerken van de feedback door de proeflezers kostte ook niet zoveel tijd. Gelukkig wist ik dat het qua indeling wel goed zat en kon ik deze eerste versie al in de eerste week van het nieuwe jaar opsturen. Een goed begin.
Met mijn redacteur was afgesproken dat verhaal in het najaar van 2020 zou verschijnen. Zo zat er wat tijd tussen het verschijnen van Vrije val en Time-out. We konden het dus rustig aan doen allemaal. In maart kreeg ik de geredigeerde versie terug. Wat er nog moest veranderen viel ontzettend mee. Sommige woorden of zinnen kwamen vaak voor, daar moest ik dan variaties op verzinnen, maar dat was het dan ook. Scènes hoefden niet herschreven te worden, dus het viel allemaal reuze mee. Inmiddels was ook bekend dat de Tower Bridge op de voorkant zou komen, dus voegde ik nog twee zinnen toe aan het hoofdstuk waarin Londen bezocht wordt. Ik stuurde de nieuwe versie weer op naar mijn redacteur en wachtte rustig af wat er komen ging.
In april kreeg ik de definitieve cover te zien, ik was natuurlijk meteen verliefd! Ook kreeg ik een mailtje dat de nieuwe versie inmiddels was doorgestuurd naar twee correctoren. Dat was een verrassing, ik had namelijk gedacht dat er nog minstens een herschrijfronde nodig was, maar het verhaal bleek goed genoeg te zijn. In mei kwam de proefdruk en nadat ik deze had doorgenomen kon het afwachten beginnen. Enerzijds is het heerlijk om alles ruim van tevoren af te hebben, aan de andere kant maakte het me ook wel ongeduldig, ik wilde het verhaal zo graag delen. Het schrijven van Time-out was voor mij heerlijk. Ik hoefde weinig onderzoek te doen, omdat ik inmiddels al een aantal jaren ervaring had opgedaan als au pair in Woking. Tegelijk maakt het autobiografische element het heel spannend, omdat het zo persoonlijk is. Ik hoop echter dat mijn liefde voor Woking én mijn verzonnen karakters van de bladzijden afspat en iedereen geniet van het nieuwe avontuur met Lynn in de hoofdrol!
Heb je Time-out inmiddels al gelezen?
Liefs,
Mirjam
PS: Time-out kan je hier bestellen 🙂
Wat leuk om te lezen weer!
Dank je wel voor je reactie 🙂
Time-out was zo leuk om te lezen. En ik vind het heel leuk om het proces er achter te lezen. En je liefde voor Engeland, Woking en je karakters kwamen zeker goed naar voren in je boek!
Aaw, dank je wel voor deze lieve reactie! Ik heb nu zelf wat hoofdstukken in Time-out zitten lezen, terwijl ik in Woking ben en dat is zo bizar. Nu wens ik bijna dat ik het boek nog langer had gemaakt … maar er bestaat natuurlijk ook zoiets als kill your darlings.