Vorige week kon je lezen over Norah en haar vriendin Lily. Ze fietsten samen naar school, kletsten over de bovenbouw, Norah’s vriendje Ethan en andere meidenzaken. Eenmaal aangekomen in het lokaal, vond Norah een plekje naast Marit. Lily leek ergens van te zijn geschrokken … En daar gaan we vandaag verder! Veel leesplezier!
Lily’s hart bonkte in haar keel, het kon niet waar zijn! Aron Verdouw kon niet bij haar in de klas zitten, hij stond niet op de lijst die ze hadden doorgekregen. En toch waren het zijn blauwe ogen waar ze in staarde. Ze keek snel de andere kant op, voordat hij doorhad dat ze naar hem keek. Norah zat naast een meisje met rood haar. Lily kende haar niet. Gelukkig was voor Norah nog een plekje vrij, naast Eva. Vorig jaar zat zij ook bij Norah en Lily in de klas, maar ze hadden niet vaak contact.
‘Hoi, leuke schoenen’, zei Eva met een lach op haar gezicht. Ze knikte naar Lily’s All Stars. Even keek Lily haar wantrouwig aan, maar toen zag ze dat Eva precies dezelfde schoenen droeg.
‘Dank je, jij ook.’
Eva grijnsde. ‘Ze zitten lekker hè?’
Lily knikte heftig. ‘Ik draag niets anders.’
‘Dat weet ik nog. Van vorig jaar. Je hebt me geïnspireerd.’
‘Yes, dat betekent dat ik nu officieel influencer ben,’ grinnikte Lily.
‘Misschien moet je All Stars mailen, wie weet, sturen ze je een gratis paar.’
‘Dat zou leuk zijn!’
Toen meneer Van Eck om stilte vroeg, voelde Lily een last van haar schouders glijden. Norah had gelijk, het kwam helemaal goed. Hoewel, de spanning die ze vanmorgen voelde, had weinig te maken met het feit dat ze nu in de bovenbouw zaten. Natuurlijk ging het er wel iets anders aan toe dan vorig jaar, maar zij en Norah zaten nog bij elkaar in de klas. En toch … er waren een paar meiden bijgekomen. Meiden waar Norah op de basisschool veel mee omging. Wat als ze die vriendschap weer nieuw leven in wilde blazen en Lily als een baksteen zou laten vallen? Ze wist dat het belachelijk was om te denken en ook wist ze precies wat Norah zou zeggen als ze haar gedachten uitsprak, maar toch knaagde het vanbinnen. Gelukkig was Eva ook erg aardig.
Meneer Van Eck las uit de Bijbel en erna gingen ze samen zingen.
‘Ik weet dat de heren veruit in de minderheid zijn, maar ik verwacht dat we met z’n allen toch minstens tachtig decibel zullen voortbrengen,’ zei Van Eck lachend.
Na de dagopening pakte Van Eck de namenlijst erbij. ‘Er heeft zich nog één kleine wijziging voorgedaan, zoals jullie misschien al gemerkt hebben. Op het aller-allerlaatste moment heeft Aron Verdouw besloten tóch Beeldende Vorming te gaan volgen in plaats van …’
‘Management en organisatie,’ was Arons antwoord. Nu mocht Lily wel naar hem kijken. Hij was aan het praten, dan was het asociaal als je niet keek, toch?
‘En aangezien in deze klas alle cultuurliefhebbers zich vergaderd hebben, meende de roosterkamer dat ze er nog wel eentje bij konden plaatsen. Ze dachten natuurlijk niet na over de grote verantwoordelijkheid die ze geven aan een jongeman van 26.’
‘Alsof één leerling zo’n groot verschil maakt,’ meende een van de jongens. Lily dacht dat hij Jasper heette, maar ze wist het niet zeker.
‘Toevallig ken ik Aron een beetje,’ grinnikte meneer Van Eck. ‘Geloof me, dat maakt een heel verschil.’
Aron lachte een beetje verlegen, het zag er superschattig uit. Hè … dat wilde ze helemaal niet denken. Waarom kon ze die jongen niet gewoon uit haar hoofd zetten? Ze dacht echt dat het haar in de zomervakantie was gelukt. De laatste twee weken had ze niet eens meer aan hem gedacht!
‘Bent u echt nog maar 26?’ De vraag van Joëlle bracht Lily terug in de werkelijkheid.
‘Jazeker,’ antwoordde Van Eck. ‘Zie ik er zo oud uit dan?’
‘Nee hoor,’ verzekerde Joëlle hem. ‘Ik dacht alleen dat alle docenten in de bovenbouw … eh … nou ja …’
‘Allemaal grijsaards waren die bijna met pensioen gaan?’ vulde Van Eck lachend in. ‘Dan zullen de komende dagen je mee gaan vallen, jongedame. Of tegen, net hoe je het bekijkt. Oké, we gaan verder met waar we gebleven waren. De namenlijst. Ik heb 26 hoofden geteld, dus we missen niemand.’ Van Eck sloeg zijn handen tegen elkaar. ‘Zo meteen gaan degenen die aan de linkerkant zitten in elke rij in twee minuten aan hun rechterbuurman- of vrouw van alles over zichzelf vertellen. Als de twee minuten voorbij zijn, druk ik even op dit belletje.’ Het geluid van een Halli-Galli belletje schalde door de klas. ‘Dan gaat de rechterpersoon van alles over zichzelf vertellen. Na die twee minuten druk ik weer op de bel. Dan gaan we de informatie klassikaal uitwisselen. Nog vragen?’
Er schoten een paar vingers de lucht in.
Van Eck wees naar Norah. ‘Moet je straks iets over jezelf vertellen, of over degene die naast je zit?’
‘Over degene die naast je zit, natuurlijk,’ antwoordde Van Eck. ‘Dat geeft je een reden om eens extra goed te luisteren naar wat een ander te zeggen heeft.’
Er waren geen andere vragen meer, kennelijk wilde iedereen hetzelfde weten.
‘Nou Lily, vertel eens wat meer over jezelf, wat weet ik nog niet?’
‘Eh …’ Lily sloeg dicht. Balen dat ze niet naast Norah zat, dan hadden ze niet eens hoeven praten om iets over elkaar te kunnen vertellen.
‘Waar woon je?’
‘Scherpenzeel,’ was haar antwoord. ‘Of nu ja, in een oude boerderij tussen Scherpenzeel en Woudenberg. Ik woon daar met m’n ouders, broer, broertje en zusje. Onze enige huisdieren zijn twee goudvissen, het woord boerderij is misleidend. Het was vroeger een boerderij. Nu is het gewoon ons huis. We hebben wel een grote moestuin …’ Pfoeh, ze moest echt stoppen met ratelen.
‘Doe maar rustig,’ zei Eva. ‘Ik heb de tijd. Nu ja, twee minuten.’
Lily grijnsde en haalde even diep adem. ‘Ik houd van tekenen en fiets altijd met Norah naar school. Sjonge, wat kan ik verder nog vertellen?’
‘Waar ben je goed in?’ vroeg Eva.
‘Eh … kletsen?’ grinnikte Lily. ‘Maar niet op commando, of als het over mezelf gaat. Verder houd ik van All Stars, maar dat wist je waarschijnlijk al.’
Eva knikte lachend. ‘Ik ook, maar ook dat is geen verrassing voor je.’
‘Nee, zeker niet,’ lachte Lily.
‘Hoe oud zijn je broers en zusje?’ vroeg Eva toen.
‘Mijn broer Thijn is zeventien en David en Rosan zijn acht. Ze zijn een tweeling.’
‘Oh, wat leuk. Tenminste, ik denk altijd dat een tweeling heel leuk is.’
‘Meestal zijn ze dat ook wel,’ grinnikte Lily. ‘Maar net als andere broertjes en zusjes, kunnen ze ontzettend vervelend zijn.’
Psst, wil je verder lezen? Dat kan, hoofdstuk 3 staat ook online: klik hier!
Meer lezen over vervelende broertjes en zusjes? Lynn heeft, volgens eigen zeggen, ook een heel vervelende broer. Je leest over hem in Time-out en Chaos.
Wat voor schoenen draag jij het liefst?
Liefs,
Mirjam
Wat een gezellig stukje. Als ik dit zo lees dan mis ik stiekem mijn middelbare schooltijd. Ik vind het echt tof om zo een “boek” te lezen. Doet me denken aan van die verhalen in bijvoorbeeld Terdege waar in elke week een nieuw stuk staat.
Heel herkenbaar, het schrijven is voor mij echt een stukje herleving van de middelbare school. Ben blij dat je het leuk vind om te lezen 🙂