Het is al een tijd geleden dat ik voor het eerst hoorde van de Divergent serie. Toen ik de serie pas in de bibliotheek zag, besloot ik de boeken eens mee te nemen om te kijken of het wat was. Vandaag het oordeel.
Futuristisch Chicago. De wereld van de zestienjarige Tris is opgedeeld in vijf groepen die elk staan voor een bepaalde waarde: eerlijkheid, onbaatzuchtigheid, dapperheid, vriendschap en intelligentie. Ieder jaar weer moeten alle zestienjarigen kiezen bij welke groep zij de rest van hun leven willen horen. Tijdens de brute ontgroening moet Tris bepalen wie haar werkelijke vrienden zijn. Ook heeft Tris een geheim dat ze voor iedereen verborgen moet houden. Als de ogenschijnlijk perfecte maatschappij verhardt en tegenstellingen uitgroeien tot een steeds groter conflict, komt Tris erachter dat haar geheim levens zou kunnen redden, maar ook haar eigen dood zou kunnen betekenen.
Voor de verandering heb ik de samenvatting niet zelf geschreven, want ik vond het erg lastig om de drie boeken kort samen te vatten. Ik heb daarom gebruik gemaakt van de flaptekst op het eerste boek: inwijding, omdat dit eigenlijk wel de drie boeken goed samenvat. Ik had de films niet gezien en ging blanco de boeken in.
Tijdens het lezen van het eerste boek in de serie was ik wel enthousiast. Ik had wel vaker een young adult gelezen die zich afspeelt in een dystopische wereld (the hunger games bijvoorbeeld). Het was even wennen om te lezen vanuit ik-perspectief (meestal vind ik dit erg vervelend lezen), maar het paste wel goed bij het verhaal. Het eerste deel vond ik meeslepend en ik was echt benieuwd naar de afloop.
Ook het tweede deel, opstand was mooi om te lezen en zeker het slot vond ik verrassend. Het laatste deel samensmelting vond ik echter enorm tegenvallen. In dit boek wisselden de perspectieven van Tris en Tobias elkaar af, in tegenstelling tot boek 1 en 2 die beiden volledig uit het perspectief van Tris was geschreven. Op zich vond ik dat niet problematisch, maar wat ik jammer vond is dat Veronica Roth geen enkele moeite gedaan lijkt te hebben om Tris en Tobias verschillende stemmen te geven. De schrijfstijl in beide perspectieven was nagenoeg hetzelfde en soms moest ik echt even terugbladeren over wie ik nu aan het lezen was.
Daarbij komt dat het derde boek eigenlijk een herhaling was van het eerste en tweede boek. Ze gingen weer ergens naar toe en de mensen daar bleken eigenlijk óók niet te vertrouwen zijn. Ik weet het, de wereld is geen vreedzame plek, maar ergens moet toch wel het goede te vinden zijn. Bovendien gingen te veel belangrijke personages dood (zoals Tris), dat vond ik een beetje jammer.
Echt enthousiast ben ik dus niet over deze serie. Deel 1 en 2 vond ik echter sterk, dus daarom geef ik de serie als geheel toch drie sterren.
Heb jij deze boeken al eens gelezen? Zo ja, wat vond je ervan?
Liefs,
Mirjam
